سلسله تظاهرات ایرانیان آزاده در خارج کشور و مجموعه کنفرانس‌های مقاومت در اشرف۳که مجاهدین و حامیانشان از آنها با عبارت «کهکشان آزادی مردم ایران» یاد می‌کنند، پس از عبور سرفرازانه از بروکسل، واشنگتن و برلین؛ و پس از عبور قدرتمند ۵روزه از آسمان اشرف۳، این‌بار در تظاهرات استکهلم سوئد نمایان شد و شور امید و افتخار بپا کرد. ایرانیان شورشی در پیوند با کانون‌ها و شهرهای به‌پا خاسته و در همبستگی با قیام مردم ایران دست به یک راهپیمایی بزرگ در استکهلم سوئد زدند و از آلترناتیو شورای ملی مقاومت ایران حمایت کردند. این همان مقاومت سازمان‌یافته و همان آلترناتیوی است که در کمتر از یک‌ماه قاره‌های جهان را در ۵کانون شورش در می‌نوردد، با گردهمایی‌ها، تظاهرات و راهپیمایی‌های هزاران هزار نفره خود علیه فاشیزم آخوندی عصیان برمی‌انگیزد و افق سرنگونی ملایان خون‌ریز را هر چه نمایان‌تر می‌کند.
راستی این چه آلترناتیوی است؟
چنین آلترناتیوی این همه اعتبار مردمی، این همه حمایت بین‌المللی و این همه قدرت و توانایی خود را از کجا آورده است؟
پاسخ یک و فقط یک جمله است و بس: از مقاومت ۴۰ساله با پرداخت بهای خالصانه. مسعود رجوی رهبر مقاومت ایران، همین جمله را در تعبیری زیبا از «مجاهد خلق» چنین بیان می‌کند: اگر از من سؤال کنید که تعریف مجاهدین در کوتاه‌ترین کلام چیست؟ خواهم گفت: وفای به پیمان با فدای بیکران در تاریخ ایران».
آری، این همان مقاومت و آلترناتیوی است که در سر بزنگاههای تاریخی و در سرفصل‌های نفس‌گیر، به ابتلائات و آزمایش‌ها پشت نکرد،
به سختی‌ها «بیا بیا» گفت
و با افتخار برای جان‌بازی در راه وطن و آزادی مردمش «حاضر حاضر» گفت،
و با پرداخت قیمتی سنگین به قلب توفان زد، از آتش‌ها عبور کرد و سرانجام از هر کدام سرفرازانه و سیاوش‌وار روسفید بیرون آمد. آری، همین آلترناتیو است که امید و اعتماد می‌بخشد، اعتبار کسب می‌کند، قدرتمند می‌شود و… جهانی را برمی‌شوراند تا دیکتاتور را سرنگون کند.
۳۰خرداد: حاضر حاضر حاضر
در شماره‌های پیشین این نوشته به اختصار به «حاضر حاضر» گفتن مجاهدین در سرفصل‌های خطیر و قیمتی که برای هر یک پرداختند اشاره شد. تا نوبت به سرفصل تاریخی ۳۰خرداد ۱۳۶۰رسید:
٭ آن روز که فاشیزم دینی پس از دو نیم سال آخرین قطرات آزادی را خشکاند و بهار زودگذر آزادی را به زمستان سرد سرکوب و اختناق تبدیل کرد و به کشتار و شکنجه آزادیخواهان میهن اقدام نمود، این مجاهدین و هواداران میلیونی‌شان بودند که در قبال این همه جنایت، دست به مقابله به مثل نزدند تا بلکه حاکمیت قانون ایجاد شود و فضای نیمه‌باز سیاسی حتی در حد اندک خود باز هم استمرار یابد.
تنها جوانان دهه‌ی۶۰به‌یاد می‌آورند که این مجاهدین بودند طی دو و نیم سال یکسویه تلاش کردند تا فضای سیاسی را مسالمت‌آمیز نگهدارند. اما در مقابل، هنگامی که آخوندها و در رأس آنها، خمینی، تصمیم به یک‌پایه کردن حکومت خود و ایجاد سلطنت مطلقه فقیه برآمد و برای تحقق آن، طی دو سال و نیم بیش از ۷۱تن از مجاهدین را کشت و هزاران نفر را مجروح و مصدوم و اسیر کرد؛ آری، اینجا بود که مجاهدین برای اعتراض به کشتار و شکنجه و زندان، دست به یک تظاهرات گسترده مردمی و میلیونی زدند تا اتمام حجتی باشد برای آخوندهای حاکم. تظاهراتی مسالمت‌آمیز با دست خالی در محکومیت به‌بند کشیده شدن فرشته «آزادی». تظاهراتی که البته قیمت سنگین آن را هم پرداختند.
بعدها مسعود رجوی رهبر مقاومت ایران درباره آن روز تاریخی و سرنوشت‌ساز گفت:
«دو سال و چند ماه بعد از حاکمیت ارتجاع یعنی در سی خرداد ۱۳۶۰، در حالی که همه راههای مسالمت را درنوردیده بودیم، این خمینی بود که ما را در معرض یک انتخاب بزرگ و تاریخی قرار داد. یا می‌باید مثل جریانها و احزابی که با یک اشاره‌ٔ خمینی سر جایشان نشستند، ندامت می‌کردیم، یا می‌باید آخرین فراخوان را برای اعتراض و تظاهرات مسالمت‌آمیز برای عقب نشاندن ارتجاع آزمایش می‌کردیم». (مسعود رجوی- سلسله آموزش‌های استراتژی قیام و سرنگونی)
٭ آری، آن‌روز در تظاهرات نیم میلیون تن از هواداران مجاهدین و مردم تهران، این گلوله پاسداران ارتجاع بود که سینه آنان را شکافت و در کشتار و قتل‌عام «برگی سیاه فراتر از شاه» از خود باقی گذاشت. گوش کنید:
«… جمعیت زیادی در بسیاری شهرها ظاهر شدند… در تظاهرات تهران بیش از ۵۰۰هزار نفر شرکت کرده بودند… حزب‌اللهی‌ها مسلح شده و با کامیون‌ها آورده شده بودند… به پاسداران دستور شلیک داده شده بود… تنها در محدوده‌ٔ دانشگاه تهران ۵۰کشته، ۲۰۰زخمی و ۱۰۰۰نفر دستگیر شدند. مسئول زندان اوین با خوشحالی اعلام کرد جوخه‌های اعدام ۲۳تظاهر کننده، از جمله چند دختر نوجوان را اعدام کرده‌اند. دوران ترور آغاز شده بود». (کتاب «مجاهدین ایرانی، نوشته یرواند آبراهامیان، تاریخ‌نگار و استاد دانشگاه نیویورک- از حامیان مماشات با نظام ولایت‌فقیه و از مخالفان سرسخت مجاهدین).
به این ترتیب مجاهدین با پا نهادن به میدان رزم و پیکار با دیکتاتور بدسگال لحظه‌ای درنگ نکردند، حاضر حاضر گفتند و بهایش راه هم به سنگین‌ترین وجه پرداختند.
حاضر حاضر حاضر
اکنون این وجدان آگاه جامعه جهانی است که از زبان چهره‌های خود به مقاومت سترگ مجاهدین و قیمت سنگینی که به‌خاطر آن پرداختند گواهی می‌دهد و بر شایستگی آلترناتیو شورای ملی مقاومت به‌عنوان تنها جایگزین حکومت آخوندی صحه می‌گذارد و برای آن حاضر حاضر حاضر می‌گوید. توجه کنید:
دکتر آلخو ویدال کوادراس، معاون پیشین پارلمان اروپا:
«از این فرصت استفاده می‌کنم و به اعضای قهرمان مقاومت ایران در اشرف۳در آلبانی درود می‌فرستم. افراد اشرف۱و بعد در اشرف۲و حالا در اشرف۳مایه انگیزش برای همه ما هستند. الگوی ما هستند. مبارزه و فداکاری آنها برای یک ایران آزاد به زندگی همه ما از جمله من، معنای جدیدی داده است… دیکتاتوری مذهبی هر چه ممکن بوده انجام داده تا اپوزیسیون اصلی‌ا ش را از بین ببرد. طرح‌های تروریستی مکرر. تروریستهایی از جمله دیپلمات‌های رژیم در همین‌جا در زندان هستند… از این فرصت استفاده می‌کنم برای درود فرستادن به مسعود رجوی، رهبر تاریخی سازمان مجاهدین خلق ایران. او را هرگز ندیده‌ام. ولی آرزوی من این است که روزی او را در ایران آزاد ببینم. مطمئنم که تحت رهبری مریم و مسعود، سرنگونی این دیکتاتوری وحشی را به‌زودی جشن خواهیم گرفت. زنده باد ایران آزاد». (دکتر آلخو ویدال کوادراس- نائب‌رئیس پیشین پارلمان اروپا- بروکسل، تظاهرات بزرگ ایرانیان- ۲۵خرداد ۱۳۹۸)
پروفسور اریک داوید، کارشناس حقوق بین‌الملل
«امروز با دیدن شما و این‌همه نظم و انضباط و سازماندهی چشمگیر، بسیار تحت تأثیر قرار گرفتم. این نشان می‌دهد که روزی که شما در ایران به قدرت برسید به شایستگی، همین ارزش‌ها را جاری و ساری می‌کنید و به حق واقعی خود رسیده‌اید. امروز من آمدم که حرفم را به شما بگویم. حرف من چیست؟… وقتی از زاویه قانون صحبت می‌کنیم و می‌بینیم که دهها هزار تن از شما از سال ۱۹۸۱تاکنون کشته شده‌اند، آنهم به دلایل سیاسی و یا اعتقادات مذهبی، باید گفت چرا؟ چون خیلی از کسانی که به جرم هواداری از سازمان شما اعدام شدند، از اقشار مختلف بودند. وقتی از چنین ترورها و اعدام‌هایی صحبت می‌کنیم، موضوع نسل‌کشی است، چون می‌بینیم افراد به‌خاطر عقاید سیاسی و یا مذهبی خود کشته شده‌اند…». (پروفسور اریک داوید - تظاهرات بزرگ ایرانیان آزاده در بروکسل- ۲۵خرداد ۱۳۹۸)
سناتور پیر گالانت، عضو پیشین سنای بلژیک:
«ما امروز اینجا در بروکسل هستیم تا به کمیسیون اروپا و اتحادیه اروپا و همه ارگانهای اروپایی بگوییم که باید از مقاومت در برابر رژیم آخوندها حمایت کرد. پارلمان جدید اروپا در کنار مقاومت می‌ایستد. ما در کنار شما هستیم. چون ما هم مثل شما معتقدیم که راه‌حل، سرنگونی تام و تمام رژیم حاکم بر ایران است. مردم ایران استادان دموکراسی هستند. من برای همه شما پیروزی و یک ایران آزاد و شکوفا را آروز می‌کنم». (سناتور پیر گالانت - تظاهرات در بروکسل- ۲۱ژوئن ۲۰۱۹)
ادامه دارد...
آلترناتیو در کهکشان اشرف۳، حاضر حاضر حاضر(۱)
