نظام تئوکراتیک ولایت فقیه در کنار جنگ‌افروزی، سرکوب و صدور تروریسم، در زمینه نقض حقوق‌بشر، دست دیکتاتوریهای سلف خود را از پشت بسته است. محکومیت‌های پی‌درپی در شورای حقوق‌بشر و مجمع عمومی ملل متحد، ابهامی باقی نگذاشته است که این رژیم قرون‌وسطایی در نقض حقوق‌بشر به هیچ‌یک از استانداردهای جهان امروزین پایبند نیست. طبق آمار رسمی، ایران به‌لحاظ تعداد اعدامها در رتبه دومین و به نسبت جمعیت در رتبه اول کشورهای جهان قرار دارد.
اعدام با هدف ارعاب جامعه
«هدف آخوندها تنها و تنها ارعاب جامعه و خفه‌کردن اعتراضات اجتماعی است.
آنها آدمکشی را به‌صورت یک امر عادی و روزمره درآورده‌اند. آنها با حلق‌آویز‌های خیابانی در برابر چشم اعضای خانواده و حتی در برابر کودکان، قلب و ذهن و ضمیر آنها را درهم می‌کوبند. اعدام، شکنجه، سنگسار، دست و پا بریدن و چشم درآوردن در این رژیم، نهادینه شده و جامه قانون پوشیده است.
یک بهانه دیگر آخوندها در مورد اعدامها اجرای احکام اسلام است. حال آن‌که قانون قرون‌وسطایی قصاص که آخوندها شمار زیادی از هموطنان ما را به بهانه آن اعدام می‌کنند، با پیام عفو و رحمت اسلام در تعارض است. دینامیسم اسلام و قرآن این احکام ضدانسانی را رد می‌کند.
حیات و حاکمیت این رژیم در گروی اعدام‌هاست زیرا اگر اعدام نباشد، دیگر چه چیزی جلودار انفجار خشم عمومی و اجتماعات جوشان توده‌های مردم است؟ اگر اعدامها نباشد آخوندها با چه اهرمی می‌توانند تمام آزادی‌های مردم را سلب کنند و سرکوب و ارعاب و محدودیت را تا خصوصی‌ترین زوایای زندگی مردم گسترش دهند؟ اگر اعدامها نباشد آخوندها چگونه می‌توانند هر روز قیمتها را چند برابر کنند، و هر روز درآمد و ثروت مردم را برای جنگ در منطقه یا غارت و زندگی فوق اشرافی خود به باد بدهند؟» (۱)
با این استنباط از اعدام به‌عنوان یک ابزار سیاسی در راستای حفظ حاکمیت، لغو آن یکی از اهرم‌های تعیین‌کننده برای سرنگونی فاشیسم مرگ‌آشام دینی است.
ضرورت لغو حکم اعدام
حکم اعدام، به‌عنوان سنگین‌ترین مجازات کیفری، همواره موضوع بحثهای اخلاقی، حقوقی و کارآمدی بوده است. بسیاری از کشورها در سراسر جهان، با استناد به اصل حق حیات به‌عنوان یک حق بنیادین، مجازات اعدام را لغو کرده‌اند. اعلامیه جهانی حقوق‌بشر نیز در ماده ۳ بر حق حیات هر فرد تأکید کرده است.
چزاره بکاریا، حقوقدان و فیلسوف ایتالیایی قرن هجدهم، در کتاب مشهور خود رساله‌ای درباره جرم‌ها و مجازات‌ها، به نقد مجازات اعدام می‌پردازد. او عقیده دارد که این مجازات نه تنها بازدارندگی مؤثری در برابر جرم ندارد، بلکه احتمال خطای قضایی و از دست دادن جان بی‌گناهان را نیز به همراه دارد (Beccaria، ۱۷۶۴).
لغو حکم اعدام در ایران فردا (ماده۳ از پلتفرم ۱۰ ماده‌ای مریم رجوی)، به‌عنوان یک گام مهم در جهت احترام به حق حیات و پیوستن به جمع کشورهای پیشرو در زمینه حقوق‌بشر، می‌تواند نمادی از تحول در نظام قضایی و ارزش‌های جامعه باشد.
دلایل لغو مجازات اعدام
افرادی که از ممنوعیت مجازات اعدام طرفداری می‌کنند، اعدام را عملی غیرانسانی می‌دانند و بین آن و قتل فرقی قائل نیستند، اعدام را قتلی می‌دانند که دولتها به آن مقبولیت قانونی بخشیده‌اند. خطر اعدام افراد بی‌گناه، امکان اصلاح مجرم، و افزایش خشونت در جامعه از جمله دلایل مخالفت با اعدام هستند.
تاریخچه لغو مجازات اعدام
جنبش ضداعدام در قرن ۱۸ میلادی با تأثیر از آثار منتسکیو و ولتر پا به عرصه وجود گذاشت. امروزه بیش از نیمی از کشورهای دنیا مجازات اعدام را لغو کرده یا اجرای آن را متوقف کرده‌اند. ونزوئلا، سان مارینو و کستاریکا جزو اولین کشورهایی هستند که مجازات اعدام را لغو کرده‌اند. بعد از پایان جنگ جهانی دوم، موضوع لغو مجازات اعدام به‌طور جدی در سطح بین‌المللی مطرح شد و اعلامیه جهانی حقوق‌بشر (ماده ۳) به‌طور ضمنی از آن پشتیبانی می‌کند.
ماده سوم طرح ده‌ماده‌ای مریم رجوی
ماده سوم طرح ده‌ماده‌ای مریم رجوی با تأکید بر اعلامیه جهانی حقوق‌بشر و موارد مشخصی هم‌چون انحلال دستگاههای سانسور، دادخواهی قتل‌عام زندانیان سیاسی، ممنوعیت شکنجه و لغو حکم اعدام، تعهد عمیق به اصول حقوق‌بشر و ضرورت جبران نقض‌های گذشته را به نمایش می‌گذارد.
تحقق این ماده، نه تنها به ارتقای جایگاه حقوق‌بشر در ایران فردا کمک خواهد کرد، بلکه زمینه‌های لازم برای ساختن یک جامعه عادلانه، آزاد و مبتنی بر کرامت انسانی را فراهم خواهد ساخت. احترام به حقوق‌بشر، نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت برای ساختن ایرانی آباد و پیشرفته است که در آن تمامی شهروندان از حقوق و آزادی‌های اساسی خود بهره‌مند باشند.
