آخوند حسن روحانی روز ۲۴اسفند۹۹ در جلسه شورای هماهنگی اقتصادی دولت مدعی شد: «کالاهای اساسی و ملزومات سفره مردم خط قرمز دولت است، دستورات لازم برای جلوگیری از افزایش قیمتها با کنترل صادرات و افزایش نظارتها صادر شده است، مردم باید نتیجه اقدامات در مورد کاهش قیمتها را حس کنند و سال آینده با همراهی مردم و فعالان اقتصادی، بی‌تردید سالی پررونق و امیدبخش برای اقتصاد کشور خواهد بود» (سایت روحانی ۲۴اسفند۹۹).
در مورد این ادعای او که سال۱۴۰۰سال پر رونقی خواهد بود روزنامه آرمان ۲۸اسفند۹۹ نوشت: «از مجموعه وقایع گذشته و جاری، می‌توان پیش‌بینی تقریبی از رویدادها و احوال مردم در سال۱۴۰۰ داشت، البته بعضی از این رویدادها و پیش‌بینی‌ها نیاز به هیچگونه قدرت ذهنی ندارند. مثلا قیمتها هم‌چنان سیر افزایشی خواهد داشت... با روندی که در سال۹۹ در پیش گرفته شده، تورم و گرانی طبقه متوسط را از جامعه حذف و فقط دو طبقه غنی و مسکین در جامعه باقی ماندند. برخی از مردم در خانه متری ۲۰۰ملیون تومانی و برخی دیگر در پشت‌بام شب را به صبح می‌رسانند. گرانی نیز با همین روند اگر حرکت نماید، طبقه مسکین هم از بین خواهد رفت»
ادعای شیخ شیاد در زمینه خط قرمز بودن ملزومات سفره مردم برای دولتش، در شرایطی است که اقلام اساسی‌ای نظیر گوشت، مرغ و لبنیات از سفره مردم حذف شده و سرانه بسیاری از مواد مصرفی دیگر نظیر روغن، قند، شکر و... هم کاهش پیدا کرده است.
حذف بسیاری از اقلام غذایی از سفره مردم به‌دلیل افزایش سرسام‌آور قیمتها و رشد مداوم نرخ تورم است.
رئیس‌جمهور آخوندها در شرایطی به‌اصطلاح دغدغه سفره مردم را دارد که کمتر کالایی وجود دارد که طی یک سال گذشته افزایش قیمت آن پایین‌تر از ۱۰۰درصد باشد.
در چنین وضعیتی مردم بسیاری از میوه‌ها را دانه‌ای می‌خرند و به جای خرید گوشت قرمز و مرغ، پوست و پای مرغ می‌خرند.
در زمینه عمکرد اقتصادی دولت آخوند روحانی در جنگ‌وجدال باندی، محمود نبویان عضو مجلس ارتجاع گفت: «این دولت با تدبیر هشت ساله خود، خوشی‌ها را از ملت گرفت و شاهدیم که مردم برای تأمین مایحتاج خود در صف‌های طولانی می‌ایستند. از سوی دیگر، گرانی، تورم و بیکاری بسیار شدید است که این شرایط، حاصل اقدامات دولتی است که قرار بود با تدابیرش برای ملت ایران امید ایجاد کند.
در هر صورت، خسارت‌های زیادی به مردم وارد شده و حاصل هشت سال فعالیت دولت تدبیر و امید این شده است که از ۸۰میلیون نفر ایرانی، ۶۰میلیون نفر یارانه معیشتی دریافت می‌کنند و هر روز هم صف‌های طولانی و جدیدی برای تهیه و دریافت ارزاق و کالاهای مردم اضافه می‌شود» (سایت اعتماد آنلاین ۵ فروردین ۱۴۰۰).
سایت مشرق ۵ فروردین ۱۴۰۰ نیز با استناد به آمار کوچک نمایی شده مرکز آمار نوشت: «شاخص قیمت مصرف کننده خانوارهای شهری کشور از ابتدای دولت روحانی تا پایان سال گذشته ۳۱۴درصد بوده اما افزایش قیمت مواد غذایی در این مدت ۴۱۱درصد بوده است.
افزایش ۴۱۱درصدی شاخص قیمت خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها در این مدت به‌معنای آن است که از ابتدای دولت روحانی تا پایان سال گذشته قیمت مواد غذایی بیش از ۵برابر شده است».
حسین کمالی یکی از عناصر باند مغلوب هم عملکرد دولت در زمینه تهیه و توزیع کالا بین مردم را «نوعی بلا تکلیفی» و «رها کردن» مردم دانست و گفت: «مردم معتقدند که دولت برای اصلاح امور گام برنداشت و کالاهایی که در کشور تهیه و یا تولید می‌شد با چند برابر قیمت در اختیار مردم قرار گرفت که در برخی از کالاها تا چند برابر افزایش قیمت داشتیم و این افزایش قیمتها به مردم فشار وارد کرد و موجب نارضایتی مردم شد» (خبرگزاری ایلنا ۲ فروردین ۱۴۰۰).
برای توجیه علت گرانی روزافزون کالاها آخوند روحانی هر بار یک موضوع را به‌عنوان دلیل آن علم کرد، یک روز گفت تحریم‌ها علت گرانی است، یک روز دیگر گفت دلیل این است که وزارت بازرگانی وجود ندارد، یک روز هم ادعا کرد کالا در بازار وجود دارد اما علت گرانی آنها فروشندگان هستند و...
بعضی از مهر‌ه‌های حکومتی هم نمک روی زخم مردم فقیر و گرسنه می‌پاشند و رهنمود می‌دهند مردم سطح توقعشان را پایین بیاورند و گوشت و میوه نخورند و. (تلویزیون شبکه دو ۲۵اسفند۹۹). .
معاون وزارت صنعت و معدن هم که خود به‌اصطلاح تنظیم کننده بازار کالاهای اساسی است، در زمینه گرانی و کمیابی گوشت مرغ گفت اگر مرغ گران است نخرید و نخورید (روزنامه مستقل ۲۶اسفند۹۹).
بی توجهی به معیشت مردم توسط حاکمیت آخوندی و دولت ضدمردمی نه تنها باعث شده که فقر و مشکلات معیشتی دامنگیر اکثریت آنها شود، بلکه با وجود حاکمیت آخوندی چشم‌انداز مثبتی هم برای زندگی و آینده خود نمی‌بینند.
رئیس‌جمهور نظام در حالی وعده نسیه «سالی پررونق و امیدبخش برای اقتصاد کشور در سال آینده» را می‌دهد، که زیرساخت‌های اقتصادی تماماً نابود شده، بسیاری از کارخانه‌ها تعطیل شده و روزبه‌روز به ارتش بیکاران و گرسنگان افزوده می‌شود.
بیکاران و گرسنگانی که در اثر فشار رژیم آخوندی و فشار بار گرانی و فقر کمرشان خم شده، و هرآن ممکن است مانند قیام آبان ۹۸ جرقه‌ای شعله خشم آنها را شعله‌ور کند و قیام دیگری برپا کنند.
چرا که پس از گذشت نزدیک به ۱.۵ سال از آن قیام، خشم و تنفر مردم گرسنه و فقیر بسا بیشتر شده و نظام آخوندی نیز توان و اراده‌ای برای حل بحرانها ندارد.
