دانشگاه سنگر آزادی است. از سال۱۳۱۳ که دانشگاه تهران تأسیس شد تا انقلاب ضدسلطنتی، این دانشگاه و سایر دانشگاههای ایران، مرکز تجمع انقلابیون و مبارزانی بودند که مقابل استبداد ستم‌شاهی سد بسته بودند.
دانشگاه، خاستگاه جنبش و سازمانهای انقلابی
روشنفکران و دانشجویان از سراسر کشور حامل درد و رنج توده‌های ستمدیده بودند. هرجا زلزله یا سیل پیش می‌آمد، دانشجویان برای کمک به مردم حاضر می‌شدند. در سالگرد ۱۶آذر به میدان آمده و با خون خود حاکمیت وابسته و سرکوبگر را رسوا می‌کردند. از میان همین دانشجویان بود که سازمانهای پیش‌آهنگ و پیشتاز شکل گرفتند. برجسته‌ترین آنها سازمان چریک‌های فدایی خلق و سازمان مجاهدین خلق بودند که با صداقت و فدا راه جهاد را گشودند؛ نیروهای انقلابی را جذب و سازماندهی کردند. بعد از شهادت جهان پهلوان تختی با تظاهرات خود، دستگاه فاسد استبداد شاهی را رسوا کردند. در جریان گران شدن بلیط اتوبوسهای شرکت واحد، به خیابان‌ها ریخته و شعار دادند:
«ای هموطن پیاده شو/ شرکت واحد دزده / دولت رئیس دزده»؛ و... شاه را از گران کردن بلیط اتوبوس منصرف کردند. هر وجدان بیدار در سراسر کشور، چشم امیدش به این سازمانهای پیشتاز و دانشجویی بود که در مسیرحق خواهی و ظلم ستیزی راهگشایی کنند.
دانشگاه به شهدای ۱۶آذر و جزنیها و احمدزاده‌ها و حنیف‌نژادها و محسن‌ها و بدیع‌زادگان‌ها شناخته می‌شد و می‌شود. در جریان مبارزه ضدسلطنتی هم این دانشجویان بودند که کارگزار، برنامه‌ریز و هدایت‌گر شورشها و تظاهرات بودند.
خمینی که سرکوبگری را برای برقراری خلافت به جای حاکمیت مردم، شروع کرد، اولین مانع را دانشگاه دید و به اسم انقلاب فرهنگی دانشگاهها را بست تا آنجا را تصفیه کند بعد از بگیر و ببند و اخراج و قتل و اعدام این قشر آگاه و مانع استبداد و ستم، دانشگاه را با پر کردن از سهمیه‌های مختلف از مزدوران خود باز کرد. با این‌حال دانشگاه از آنجا که ریشه روشنگری و ضداستبدادی داشت، به تدریج هویت خودش را بازیافت و سال۷۸ قیام کرد. در ادامه نقش خودش را بازیافت و در جریان قیام ۹۶ و ۹۸ و ۴۰۱ ۱ به‌طور روزافزون اثرگذار شد. خط بطلان بر باندبازی اصلاح‌طلب اصول‌گرایی کشید و در جریان قیام ۱۴۰۱ رودروی توطئهٔ ارتجاعی ـ استعماری، شعار «مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر» را گسترش داد.
در جریان قیام اخیر مشخص شد که این بسیجیها و مزدوران سهمیه‌ای رنگارنگ استبداد آخوندی بودند که مانع شکل‌گیری تظاهرات و به بیرون کشاندن آن از داخل دانشگاه می‌شدند و عامل جاسوسی، دستگیری و محروم‌سازی دانشجویان مبارز بودند. رژیم برای از بین بردن پتانسیل مبارزاتی دانشجویی از هیچ اقدام دجالگرانه و سرکوبگرانه دیگر دریغ نکرد. این تلاش‌های مذبوحانه همواره با مقاومت و اعتراض دانشجویان آگاه و آزاده مواجه بوده است.
وارد کردن مزدوران حشدالشعبی به دانشگاه
خامنه‌ای برای مقابله با خیزش‌های دانشجویی و سرکوب این قشر آگاه، بیدار و شورشگر، قصد دارد نیروی حشدالشعبی را به بهانهٔ تحصیل علم وارد دانشگاه کند.
هدف او این است که علاوه بر بسیجیها و سرکوبگران مختلف لباس شخصی، این مزدوران برون‌مرزی را نیز در کنار خود داشته باشد تا ثقل مبارزاتی و شورشگرانهٔ دانشگاهها را کاهش داده یا در شرایط قیام مانع از شورش و اعتصاب دانشجویی و کشیده شدن اعتراضات آنان به کف خیابان‌ها شود.
این یک اقدام تدافعی برای جلوگیری از قیام قبل از سالگرد قیام ۱۴۰۱ است؛ اگر نه حشدالشعبی را چکار با دانشگاه تهران؟! دانشگاهی که مرکز نبوغ و فراگیری علم و اکتشاف و اختراع و نوآوری است. حشدالشعبی را قاسم سلیمانی ـ با الگو‌برداری از بسیج سپاه پاسداران ـ برای سرکوب به‌وجود آورد.
این نیروی مزدبگیر فاشیسم دینی را با دانشگاه ۱۶آذر و فدائیان و مجاهدان و مبارزین راهگشای انقلاب ضدسلطنتی و دانشجویان شهید دوران شیخ چکار؟!
جنایتکاران حرفه‌یی را با دانشجویان قهرمانی که طی این سال‌ها تلاش کردند علیه کودتای فرهنگی و فرهنگ آخوندی شوریده و «سنگر آزادی» را در دانشگاه برپا کنند، چکار؟!
به همین علت جمعی از فعالان دانشجویی دانشگاه تهران در واکنش به پذیرش نیروهای حشدالشعبی به عنوان دانشجو اعلام کردند حضور این نیروهای نظامی را در دانشگاه نپذیرفته و در برابر آن مقاومت خواهند کرد. دانشجویان درحالی که حضور مزدوران حشدالشعبی به دانشگاه را لشکرکشی نظامی علیه دانشجویان توصیف کردند گفتند: «ما حضور نیروهای نظامی را در دانشگاه چه در لباس رزم و چه در لباس درس نمی‌پذیریم و در برابر آن مقاومت می‌کنیم. اجازه نمی‌دهیم بیش از این نام دانشگاه تهران را حماقت‌ها و بلاهت‌های خودفروختگان طماع و مزدوران دربار لکه‌دار کند.
لشکرکشی در دانشگاه نشان می‌دهد که فاشیسم دینی فقط با خفقان، بگیر وببند، زندان و اعدام و شکنجه سر پا باقی مانده است. پاسدار سلامی گفته بود:
جنگ تمام نشده، ۱۴۰۲ دشمن تغییر آرایش و تغییر میدان داده است... دانشگاه از این منظر امروز نقطه مرکزی تلاش دشمن است» (تسنیم. ۲۴ تیر۱۴۰۲).
این رژیم غرق در بحران و طرد‌شده از جانب مردم از ترس قیام و سرنگونی مجبور شده از مزدوران خارجی استفاده کرده و آنها را به بهانهٔ پذیرش دانشجوی خارجی مزدوران وارد دانشگاه کند تا برای شرایط قیام، آمادگی داشته باشد.
***
سنت تاریخ نشان داده که دیکتاتورها را از سرنگونی گریزی نیست. بر دانشجویان مبارز است که با تمام توان با این طیف وابستگان رژیم مرزبندی کرده و مانع از ورود آنان به ساحت دانشگاه و مراکز علمی شوند.
