۴۰روز از فاجعهٔ جانگداز معدن زغال‌سنگ طبس گذشت. فاجعه‌یی که در آن ۵۳معدنکار شریف و زحمتکش در اعماق زمین مظلومانه جان باختند.
درباره وضعیت کارگرانی که از این حادثه مرگبار جان سالم به‌در برده‌اند، روزنامهٔ حکومتی شرق (۱۰ آبان) می‌نویسد: «۴۰ روز پس از فاجعهٔ جان باختن ۵۲ معدنکار در معدن طبس قربانیان معدنجو این روزها در حال تجربه دردهای شدید ریوی و تنفسی هستند. جوانهایی که به‌دلیل سردردهای مداوم امکان هیچ کاری حتی یک رانندگی ساده را هم ندارند، برخی از آنها هم‌چنان بعد از ۴۰روز با سطح هوشیاری بسیار پایین و فراموشی دست و پنجه نرم می‌کنند».
وضعیت خانواده‌های قربانیان فاجعه معدن طبس هم که نان آور خود را از دست داده‌اند، ناگفته روشن است.
در چنین شرایطی، پاسدار قالیباف رئیس دزد و فاسد مجلس ارتجاع، در چهلم این فاجعه به طبس رفت و با اظهارات رذیلانهٔ خود، بر زخم دردمندان و داغداران این فاجعه نمک پاشید. قالیباف در حرفهایش تضمین استانداردهای ایمنی کارگران و تضمین امنیت شغلی آنها را در حرفهایش به باد هوا تبدیل کرد و با زدن به نعل و به میخ گفت: «من نمی‌گویم باید معادن را تعطیل کنیم که بعد کارگران ما بیایند بگویند نه نه! ما حاضریم در شرایط غیرایمن کار کنیم ولی معدن تعطیل نکنید ما کار می‌خواهیم... هیچ معدنی بدون افزایش افزوده و اقتصادی هم نباید کار کند، این معنی‌اش این نیست که این را تعطیل کنیم»!
اگر چه این اظهارات وقیحانه گویای خیلی از واقعیت‌هاست، اما شایان ذکر است که پس از وقوع حادثه معدن طبس، مسئولان معدن بدون آن‌که مورد کمترین بازخواستی قرار بگیرند و بدون آن‌که اقدامی در مورد رفع عواملی که فاجعه را رقم زد به‌عمل بیاورند، کارگران را با زور و اجبار روانهٔ دخمه‌های هولناک مرگ کردند و وقتی با اعتراض و اعتصاب کارگران مواجه شدند، معدن را تعطیل کردند و به کارگران گفتند بروید مستمری خود را از بیمهٔ کارگری بگیرید! به زبان ساده آنها را بین مرگ در معدن یا مرگ بر اثر گرسنگی مخیر کردند. چون خوب می‌دانستند که بیمهٔ کارگری حتی اگر پرداخت هم بشود، کمتر از نیمی از دستمزد کارگران است دستمزدی که کمتر از یک چهارم خط فقر است. و کارگران ناگزیر تحت همان شرایط مرگبار روانهٔ اعماق تیره و تار و مسمومی بشوند که چند روز پیش از آن اجساد درهم کوبیده شدهٔ ۵۳تن از برادران و عزیزانشان را از آن بیرون بکشند.
برای این‌که روشن شود رئیس مجلس ارتجاع با دجالبازی رذیلانه در چهلم معدن‌کاران جانباخته، روی چه فاجعه‌یی را می‌پوشاند، کافیست یادآوری کنیم که همین قالیباف روز اول آبان در جلسهٔ مجلس رژیم اعتراف کرده بود که متوسط تلفات در معادن زغال‌سنگ در دنیا به ازای هر ۱۰میلیون تن برداشت، یک نفر است و در ایران در ازای هر میلیون تن ۳ و نیم نفر جان خود را از دست می‌دهند و این یعنی ۳۵برابر متوسط دنیا!
معدن «معدنجو» در طبس زیرمجموعه هولدینگ اقتصادی «معدنی و صنعتی گل گهر» از بزرگ‌ترین شرکت‌های معدنی و صنعتی و زیر مجموعه بانک سپه است. این بانک متعلق به بنیاد مستضعفان است که زیر نظر خامنه‌ای اداره می‌شود و اعضای اصلی این بنیاد را پاسداران تشکیل می‌دهند.
بنا‌به گزارش منابع حکومتی، معادنی در کشور وجود دارد که شرایط آنها «صدبار بدتر و خطرناکتر از معدن طبس است». کما این‌که از سال۱۳۹۶ تا ۱۴۰۰ نزدیک به ۸هزار حادثه معدنی گزارش‌شده که بیانگر آن است که هیچ نظارتی بر معادن و ایمنی کارگران وجود ندارد.
آری، در این رژیم جان انسان، به‌خصوص جان انسان محروم و زحمتکش هیچ ارزشی ندارد و به آنها تنها به‌عنوان وسیله‌یی برای تولید «ارزش افزوده» نگاه می‌شود. رفتاری ضدانسانی که آتش خشم محرومان و خلق قهرمان ایران را برای قیام و سرنگونی این رژیم هر چه تیزتر می‌کند.
