ایرانیان ضربالمثلی دارند که میگوید: «از ریش گرفته به سبیل پیوند کرده». تعبیر این ضربالمثل ناظر بر اعمال عبث و بیهودهای است که نفعی بر آن مرتبط نباشد. اینگونه اعمال و اقدامات بیفایده بهمثابه آن است که کوتاهی سبیل را با درازی ریش جبران نمایند، یعنی از ریش قیچی کنند و به سبیل پیوند دهند.
حال این حکایت نظام پوسیده آخوندی است که با داشتن ماهیت بهغایت ارتجاعی و قرونوسطایی و در اوج افلاس داخلی و درماندگی بینالمللی، جشن چهل سالگی راه انداخت و در آن تا توانست به دود و دم پرداخت تا قیافه کریه و زشت خود را بزک کند. کارگزاران رژیم به هر دستاویزی متوسل شدند و به نمایندگی از علی خامنهای، ولیفقیه در گل فرورفته نظام به مردمی که در حال خرید و فروش یا خوردن آش و فرنی و فارغ از هیاهوی شعارهای سنواتی بودند، در یک کر دستهجمعی گفتند که: هنوز سرنگون نشدهایم…
تلویزیون رژیم یا همان «بازار شام» حکومت آخوندی با نشاندادن صحنههایی از راهپیمایی تهران و شهرهای دیگر تلاش میکرد با شاتهای بسته، جمعیت را انبوه نشان دهد. اکثر صحنهها هیچ شباهتی به یک راهپیمایی نداشت. نشانی از شعار دادن مردم نبود. نه جوایزی مثل دوچرخه و چک ۵۰هزار تومانی و نه کیک و ساندیس و زمینهسازیهای پرخرج خامنهای برای تظاهرات ۲۲بهمن هیچیک نتوانست جمعیتی را که حکومت ورشکسته به آن دستور داده بود، به خیابان بکشاند.
آخوند روحانی که بهعنوان سخنران این مراسم کساد، هیچ چیزی در چنته نداشت، بهطور کشافی از خیانتهای شاهان قاجار و پهلوی در تخریب شهرهای ایران حرف زد. این در حالی است که آخوندهای دزد و غارتگر همه ایران را بر باد دادند. حسن روحانی در جای دیگری از سخنرانی خود گفت: «همه دنیا بداند قدرت جمهوری اسلامی بهمراتب از روزهای جنگ… بیشتر است. امروز نیروهای مسلح ما در تهیه انواع سلاح و مهمات اگر در زمان رژیم گذشته ۵درصد سلاح و مهمات ایرانی بود و ۹۵درصد خارجی، امروز ۸۵درصد تجهیزات و مهمات و نیازمندیهای کشور به دست نیروهای… (نظام) ساخته میشود».
اما یکماه پیش زودتر از او جلیل رحیمی جهانآبادی، رئیس کمیته بینالملل کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس ارتجاع، نتیجه هزینه کردن سرسامآور موشک و تسلیحات را اینچنین گوشزد کرده بود:
«زمانی که اتحاد جماهیر شوروی سرنگون شد ۱۳هزار کلاهک اتمی داشت، در بیش از ۲۰کشور نفوذ خارجی داشت، ایستگاه فضایی داشت، اما در خیابانهای مسکو تکه پاره شد و امنیت و تمامیت ارضی خود را از دست داد…» و سپس اضافه کرد: «ممکن است هزینههای زائد، ما را در خیابانهای تهران زمینگیر کند».(خبرگزاری حکومتی ایسنا - ۱۶دی ۱۳۹۷)
از سوی دیگر در این نمایش رسوا، فاشیسم آخوندی هر یک از مهرهها و سردمداران سرکوبگر خود را به یک شهر فرستاده بود: آخوند احمد خاتمی به همدان، آخوند علوی، وزیر بدنام اطلاعات به بیرجند، پاسدار سلامی -یا همان گوبلز نظام- به شهرکرد، آخوند سعیدی به قم و پاسدار رمضان شریف، از سرکردگان سرکوبگر سپاه، به قزوین. حرف اصلی هر یک از آنها و سایر سخنرانها در شهرهای مختلف ابراز خوشحالی از این بود که رژیم در سالگرد ۴۰سالگی هنوز سرنگون نشده است و از آن نتیجه میگرفتند که سرنگون نخواهد شد!
جالب اینکه مردم از این مراسم رسوا استفاده کرده و خشم و اعتراض خود را به نظام آخوندی نشان دادند. در کرمانشاه یک جوان با بلند کردن یک پلاکارد اعتراضی که بر روی آن حاصل ۴۰سال حکومت آخوندی را نشان میداد، نظام آخوندی را افشا کرد.
اعتراض به بیکاری و فقر و تورم و گرانی در نمایش ۲۲بهمن
واقعیت این است که این نمایشات همهساله برای رژیمی که ۴۰سال است با سرکوب، کشتار، صدور ارتجاع و تروریسم به جهان و با ارتزاق از بحرانهای منطقهای و جهانی خودش را حفظ کرده و بر گرده مردم ایران سوار شده و حق حاکمیت ملی را غصب کرده است، دیگر رسواتر از آن است که محلی از اعراب داشته باشد. اما از یک جهت این موضوع مهم است که وضعیت نظام پوسیده آخوندی را یکبار دیگر در برابر مردم ایران و انظار جهانیان بهروشنی به تصویر میکشد و امکان قضاوت برای آنها فراهم میکند.
هنوز سرنگون نشدیم
امسال همه سردمداران حکومت بر این گفته متمرکز بودند که برخلاف پیشبینیها که در چهلمین سالگرد بهدست گرفتن قدرت (یا همان دزدیدن انقلاب مردم ایران) سرنگون خواهیم شد، ما هنوز سرنگون نشدهایم و این مضمون اصلی حرف همه سخنرانان نظام بود. اما حرف ولیفقیه ارتجاع، علی خامنهای که پیشاپیش بیفایده بودن این نمایشات را به زبان خودش اعتراف کرده بود، بر رسوایی و بیاثر بودن حرف آنان کفایت میکند. خامنهای در آذرماه گذشته به سردمداران نظام گوشزد کرد که خیلی هم خوشحالی نکنید و شور و شعف نشان ندهید به اینکه در ۴۰سالگی سرنگون نشدیم و گفت: «…اما همه باید هوشیاری خود را حفظ کنند زیرا دشمن… ممکن است قصد فریب داشته باشد تا برای سال ۹۷، جنجال کند اما برای سال ۹۸ نقشهای بکشد.(خبرگزاری حکومتی تسنیم ۲۱آذر ۱۳۹۷)
این همان نگرانی و کابوس سرنگونی است که علی خامنهای از همه بهتر آن را نمایش داد.
در مقابل نمایش ورشکسته آخوندی، این صدای مقاومت ایران بود که بعد از گردهمایی ۱۰۰هزار نفره در پاریس در تابستان گذشته، اینبار در ۱۹بهمن افق براندازی این حاکمیت و چشماندازهای موجود را بلندتر از روزها و ماههای قبل به گوش مردم ایران و جهانیان رساند. تا جایی که بازتاب این تظاهرات در رسانههای خبری جهان ابعاد فوقالعادهای پیدا کرد. ۳خبرگزاری مهم جهان یعنی رویترز، آسوشیتدپرس و خبرگزاری فرانسه به همراه دهها عکس، این تظاهرات را پوشش دادند و روزنامههای نیویورک تایمز، واشنگتن پست، واشنگتن تایمز، اکسپرس، تلویزیون الغد امارات، روزنامه المستقبل و… گزارش این تظاهرات را منتشر کردند.
از سوی دیگر نمایش رسوای بهاصطلاح جشن چهلسالگی نظام، صحنهای بود از بزم درهمشکستگی نظام قرونوسطایی که میخواست خودش را نزد جهانیان بزک کند، اما از درون آن صحنه جنگ درونی باندهای مافیایی نظام از پرده بیرون افتاد که خود در حوصله مقاله دیگری است. در پایان خوب است برای سوتهدلان ریزشی نظام این رباعی را خواند که:
شیخ چنین گفت به اصحاب خویش مرده نگشتیم و هنوز زندهایم
در پیِ اهداف امام سالیان از نفس افتاده و درماندهایم
عمر نظام گر چه شده چهل سال لیک منزوی و مفلس و بیآبرو
اهل مماشات نجنبند اگر ما غزل رفتن خود خواندهایم
در فرج این ستون و آن ستون مشکل ما لیک فراتر بود
شیب سقوط است و لب پرتگاه همچو حِماریم و به گِل ماندهایم
ملت ایران به ره شورش است خیزش و عصیان و سپس انقلاب
ارتشی از گرسنگان و زنان ما تهِ این واقعه را خواندهایم