تلاش کردند خون آبان را در پوش کرونا و سایر بحرانهای لاعلاج بپوشانند، اما هر چه زمان گذشت لالههای سرخ قیام از جوشش خون شهیدان تکثیر و جاری شد، لالهزاری سرخ و آتشین که دشمنان را به وحشت انداخت.
مطهری در وحشت از خشم جوانان با استفاده از عبارت «کشتار آبان» وزیر کشور آخوندی را عامل کشتار دانست و روز بعد آخوند ذوالنوری آدرس روحانی و شورای عالی امنیت نظام را داد: «دکتر مطهری اظهار داشتند که وزیر کشور عامل کشتار حوادث بنزینی سال۹۸ هستند.. . وزیر کشور جز اطاعت امر آقای رئیسجمهور و دستور شورای عالی امنیت ملی کاری را انجام ندادند».(آخوند ذوالنوری، مجلس آخوندی ۲۲اردیبهشت ۹۹)
یک هفته بعد رحمانی فضلی طی نامهیی به مجلس ضمن اعتراف به اینکه قیام آبان و شهیدانش به یک موضوع ملی تبدیل شده گفت: «حوادث آبانماه مسأله ملی و فرابخشی است که هر یک از دستگاههای مسئول بر اساس وظیفه ذاتی پاسخگوی اقدامات خود خواهد بود».(نامه وزیر کشور آخوندی ۲۹اردیبهشت ۹۹)
روزنامه آرمان ـ ۳۰اردیبهشت ۹۹: «وقایع آبانماه ۹۸ از حافظه تاریخی مردم ایران پاک نخواهد شد. هر چه برخورد با این پدیده سلبیتر باشد سؤالات بیشتری در ذهن مردم ایجاد خواهد شد».
اعتراف به کشتار مردم، طرح موضوع ملی و حافظه تاریخی جامعه ایران، از نشانههای جوشش خون شهیدان و رویش شرارههای قیامی است که هرگز خاموش و فراموش نخواهد شد.
روزنامه آرمان ۳۰اردیبهشت ۹۹: «پرسشهای آبانماه به پرسشهایی تاریخی بدل شده و تا زمانی که پاسخهایی مستدل برای آن ارائه نشود، این پرسشها در حافظه تاریخی جامعه ایرانی مطرح خواهد بود».