در روزنامههای حکومتی روز ۲۷شهریور، اعترافات حول گستردگی کرونا و بیعملی رژیم موضوع مشترک روزنامههای هر دو باند حاکم است. اظهارات مقامات بهداشتی و رؤسای مراکز پزشکی مبنی بر گسترش کرونا و بالارفتن میزان تلفات تصویری فراتر از اظهارات رسمی سخنگوی وزارت بهداشت به دست داده است.
برای نمونه رسالت نوشته است: «در حال حاضر، ایران کشور دوازدهم دنیا در زمینهٔ تعداد مبتلایان به کرونا از ابتدای شیوع این بیماری است اما از منظر تعداد فوتیها در یک روز، یکی از پنج کشور بحرانی دنیاست. این در حالی است که از منظر جمعیت ایران در پله نوزدهم ایستاده و این یعنی نرخ ابتلا و تلفات کرونا در ایران، از میانگین جهانی بالاتر است». این روزنامه در ادامه هشدار دادهاست: «طولانی شدن روند بیماری و به درازا کشیدن تبعات آن، قطعاً خطرناکتر است».
روزنامه حکومتی آرمان هم نوشته است: «بنا بر آمار مراکز درمانی که با کمبود تختهای بیمارستانی و کادر درمانی روبهرو هستند و بسیاری از مسئولان از عواقب خستگی کادر درمانی ابراز نگرانی شدید میکنند. این روزها آنقدر مراکز درمانی با کمبود پرستار مواجه هستند که در بخش درمانی مربوط به بیماران کرونایی، تعدادی از پرستاران در شرایط کرونا مثبت، مشغول خدمترسانی هستند». آرمان در ادامه بهنقل از دبیرکل خانه پرستار نوشته است: «در کشور آمریکا که یک پرستار برای هفت ساعت کار چهار هزار دلار حقوق میگیرد، زمانیکه در شیوع کرونا ساعت کاری او را به ۹ساعت رساندند، ۱۴درصد خطای آن پرستار افزایش پیدا کرد. حالا شما این شرایط را با حداقل ۱۲ تا ۱۴ساعت کار پرستاران در بیمارستانهای ایران مقایسه کنید که حدود ۱۲۰دلار حقوق میگیرند».
در روزنامههای حکومتی وابسته به باندهای مغلوب، ضمن سهمخواهی در قدرت در نمایش آتی انتخابات، هشدار نسبت به بیاعتمادی مردم و انفجار اجتماعی به بیانهای مختلف دیده میشود.
مردمسالاری نوشته است: «برای جلوگیری از گسست و فروپاشی اجتماعی واقع گرا باشیم و تغییرات بنیادی در سیاستگذاری داخلی، شفافیت و نحوه تعامل با جامعه و تحولی در سیاست بینالمللی داشته باشیم».
آرمان با عنوان «سیاسیترین مسأله جامعه، اقتصاد و معیشت»نوشته است: «اساساً مؤلفه اقتضائات سیاسی با روی کار آمدن مجلس یازدهم و آماده شدن برای انتخابات ۱۴۰۰ و روی کار آمدن هر رئیسجمهوری با هر طیف فکری و سیاسی نمیتواند وضعیت را تغییر دهد، مگر آن که از اساس راهبردهای سیاسی و دیپلماتیک جمهوری اسلامی و نگاه تهران به مناسبات جهانی تغییر کند و در کنار آن مسأله مبارزه با فساد سیستماتیک در هر قوه و با هر فردی و در هر سطحی پیگیری شود. در صورتی که ما عملاً شاهد عکس آن هستیم». این روزنامه حکومتی در این مقاله به قلم یک اقتصاددان درون رژیم است نسبت به تهدید انفجار اجتماعی هشدار داده و نوشته است: «آستانه تحمل جامعه به واسطه انبوهی از معضلات معیشتی در کنار نبود آزادیهای مدنی و اجتماعی و چالشهای دیگر در حال پر شدن است».
آرمان در مطلب دیگری نسبت به پیامدهای ورشکستگی نمایش انتخابات رژیم که ناشی از «نارضایتیهای بهوجود آمده» از نظام میباشد نوشته است: «اکنون مشکل مردم انتخابات نیست بلکه مشکلات اقتصادی و معیشتی آنها را به ستوه آورده است. هر چند مردم وقتی میبینند که با انتخابات نمایندگان مجلس و گذشت ۳ماه از این مجلس هنوز هیچ تغییر مثبتی به سمت جامعه اتفاق نیفتاده است،
مایوس میشوند. چرا که بر این باورند اگر در ۱۴۰۰ هم رئیسجمهوری را با هر تعداد رأی انتخاب کنند او هم پس از چندی مردم و مطالباتشان را فراموش خواهد کرد و به سمت برنامهها و منویات خود خواهد رفت».
هشدار مهم دیگر روزنامههای حکومتی در مورد «امنیت غذایی» است. جهان صنعت با اشاره به ادعای روز قبل روحانی در مطلبی با عنوان «زنگ خطر امنیت غذایی» نوشته است: «در حالی که رئیسجمهور بر وفور مواد غذایی در کشور تأکید و اصرار کرد. اما برخی واقعیتها در این سخنان نادیده گرفته شده است. بررسیهایی که از سوی فعالان اتاق بازرگانی تهران انجام شده نشان میدهد. واردات اقلام اساسی از جمله کره و روغن و نهادههای دامی که مواد اولیه تولید اقلامی همچون مرغ و تخممرغ هستند، در شش ماهه ابتدایی امسال نسبت به مدت مشابه سال گذشته بهشدت کاهش داشته است».
جنگ گرگها در عرصههای مختلف در روزنامههای حکومتی دیده میشود. روزنامههای باند ولیفقیه حجم زیادی از صفحات خود را در ضرورت خروج از برجام و حمله به باند روحانی سیاه کردهاند.
در روزنامههای باندهای مغلوب هم طرحهای باند حاکم به چالش کشیده است. از جمله روزنامه حکومتی اعتماد با اشاره به خیز مجلس ارتجاع برای خارج کردن اینترنت از دسترس مردم در مطلبی با عنوان «طرح شکستخورده» نوشته است: «این طرح به دلایل روشنی شکستخورده است و مشابه بسیاری از طرحهای آزادیستیزانه جریان اقتدارگرا جز روی کاغذ باقی نخواهد ماند. در خوشبیانهترین حالت چنین قوانینی زمینه «نافرمانی مدنی» و «دور زدن قانون» را در میان شهروندان دامن میزند». این روزنامه در ادامه میزان چپاول باند حاکم از اینترنت را برملا کرده و نوشته است: «طرفه آن که در ایران امروز «اقتصاد هنگفت دیجیتال» در سیطره نهادهای خصولتی نزدیک به همان تفکر است. بند و بست این جریان با گردش مالی فضای مجازی اظهر منالشمس است و طبیعی است که طراحان این قانون در عمل دچار تضاد منافع درونگروهی نیز خواهند شد. «میزان مصرف پهنای باند» رگ حیات بسیاری از شرکتهای وابسته یا نزدیک به جریان اقتدارگراست و هر طرحی که روی این مصرف تاثیر بگذارد از ناحیه صاحبان همان شرکتها یا در عنفوان طرح یا بهنگام اجرا منکوب خواهد شد. از این جهت طرح مذکور طرحی از پیش شکستخورده است».