آخرین دادهها و آمارهای شستهشده با هفت آب سانسور در نظام مطلقه ولایت فقیه باز هم نشان از فلاکت و ورشکستگی اقتصاد دست پخت خامنهای دارد. در روز آخر سال گذشته سایتهای اقتصادی داخلی چند آمار رسمی ارائه دادند تا عمود فرو افتاده نظام نتواند دروغهای خیلی مفتضح اعلام کند. او هم به تلخیها و شیرینیهای اقتصادی بسنده کرد، اما زهر تلخیهایش چنان درکام مردم فقیر و گرسنه ایران هویدا بود که با هیچ عسل خیالی هم قابل کتمان نیست.
«نتایج آخرین پیمایشها و دادههای آماری، نوید روزهای خوشایندی را برای وضعیت اقتصادی در ایران امروز نمیدهد. در طول ۱۰ سال گذشته میزان برخورداری ثروتمندترین دهک جامعه نسبت به کمبضاعتترین دهک از ۱۱ برابر به ۱۴ برابر ارتقا یافته است. ایران یک دهه، رشد اقتصادی صفر درصدی را تجربه کرده است که نشان از رکود اقتصادی یکدههای دارد. ۱۸.۴ درصد از جمعیت در فقر مطلق به سر بردهاند. ایران بین سالهای ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۸، ۳۴ درصد از درآمد سرانه خود را از دست داد» (شرق، ۲۹اسفند۱۴۰۲).
با آغاز سال جدید آنچه که خامنهای و جنگافروزان نشسته بر داراییها و منابع ملت تحت اشغال ایران در سر داشتند اجرایی شد. شدت دادن به جنگ و کشتار خلقهای مصیبتزده منطقه و سرکوب بیامان جوانان و بهخصوص دختران و زنان آزاده میهن در خیابانها و زندانها عملی گردید.
آمارهای ساختگیِ مشروعیتسوز
هنوز یک ماه از اعتراف به تلخیهای اقتصادی از زبان خامنهای نگذشته بود که دستگاه پروپاگاندای فاشیسم دینی به خیال خودش ورق را چرخاند! و با آمارهای پوشالی و مسخره دولت آخوندرئیسی، برگ دیگری از جهالت عامدانه را رو کرد. «دیرزمانی است که واقعیت اقتصاد کشور، با آمارهای رنگارنگی که مدیران و مسئولان ارائه میکنند، همخوان نیست و آنچه در زندگی روزمره احساس میشود، گویای این مطلب است که اغلب آمارهای رسمی، چندان با واقعیت علم اقتصاد مطابقت ندارد. فرشاد مؤمنی، اقتصاددان معتقد است: «اگر این حرفها با هدف تقویت روحیه مردم گفته میشود که نه تنها روحیهساز نیست که مشروعیتسوز است و با تکذیب و انکار مشکلات، مشکلی حل نمیشود» (آسیا۲۸فروردین ۱۴۰۳).
وقتی «نصف سرمایهگذاری سال ۹۰ هم، اکنون در ایران انجام نمیشود، گفته میشود وارد دوره رونق شدهایم. این چه رونقی است که شاخص فلاکت رکورد ۱۰ ساله را شکسته است. و تنها از حدود ۳۹.۵ درصد ظرفیت تولید استفاده میشود و دو سوم آن بلااستفاده مانده است».
در همین زمان هم مرکز پژوهشهای مجلس در گزارشی اعلام کرد که در رشد بدهی دولت در سال ۱۴۰۱ نسبت به سال ۱۴۰۰، ۳۰ درصد و رشد بدهی شرکتهای دولتی ۹۰ درصد اضافه شده است.
تبارشناسی موانع تولید در ایران
اقتصاددانان بر این باورند که اقتصاد تحت سلطه رژیم آخوندی نتوانسته به تولید حتی به شکل متعارفش سامان دهد و «در عمل نهتنها در سیاست داخلی و دکترین روابط خارجی برای نهضت حمایت از تولید و رونق اقتصادی تحول خاصی ایجاد نشد؛ بلکه رفتهرفته سهم ایران از کیک اقتصاد جهانی کوچکتر شد؛ بهویژه در سالهای اخیر که تنشهای سیاسی و هستهیی این رویکرد را با ابهامات و موانع زیادی روبهرو کرده است» (شرق، ۲۹فروردین۱۴۰۳).
پس از کنار زدن واژههای محافظهکارانه این نوع تحلیلها میرسیم به سرشت و طینت جنگافروزانه و ارتجاعی فاشیسم دینی که در چهل سال گذشته «سهم ایران از اقتصاد کل جهان براساس گزارش صندوق بینالمللی پول، حدود ۳۶۸ میلیارد دلار یعنی کمتر از نیم درصد برآورد گردید».
ذینفعان قدرتمند بحرانساز
یکی از اقتصاددانان، حامیان و ذینفعان داخل خیمه خامنهای را در فلاکتسازی گسترده و بنیان برانداز دخیل میداند (جهان صنعت۱۴فروردین۱۴۰۳).
او میگوید کسب درآمدهای نفتی به دست ذینفعان و ذینفوذان از حالت غیرمتشکل اولیه خارج شده و با سازماندهی گسترده در همه ارکان کشور، قدرتمندتر از گذشته نیز گردیده است. «مهمترین وجه ممیزه در سیستم حکمرانی کشور این بود که تلاش شد تا کشور در صحنه بینالملل بهعنوان یک جنگجو به نمایش در بیاید که خواستار زیر و زبر کردن نظم موجود جهانی است» (همان منبع). تا بتوانند با این بحرانسازیها به غارت منابع میهن تداوم بخشند.
***
با این غارتگریهاست که ملتی به خاک سیاه مینشیند تا روزی که جوانان میهن و شورشگران فداکار، عامل اصلی این تیره روزیها را به گورستان تاریخ بسپارند.