روزی که خمینی حکم قتل‌عام مجاهدین را در سال۱۳۶۷ صادر کرد گمان نمی‌کرد از خون سربه‌داران، شراره‌های دادخواهی در سراسر جهان منتشر می‌شود.
طبق حکم خمینی قرار بود «هر کس بر سر موضع [مجاهدی] خود پافشاری می‌کند» محو و نابود گردد و هرگز نامی از آن سربداران آزادی در هیچ نقطه‌یی از کره خاکی برده نشود.
در سی‌وپنجمین سال قتل‌عام زندانیان سیاسی، روز سه‌شنبه ۲۷تیر ۱۴۰۲ یک کنفرانس پارلمانی با حضور جاوید رحمان گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران و شرکت نمایندگان هر دو مجلس عوام و اعیان از تمامی احزاب در پارلمان انگلستان برگزار شد.
در این جلسه برخی از نمایندگان مجلس اعیان هم‌چون؛ لرد دیوید آلتون، لرد استیوارت پولاک، لرد سینگ و شماری از نمایندگان مجلس عوام و هم‌چنین پروفسور اریک هاینز و پروفسور سارا چندلر و نمایندگانی از خانواده‌های قتل‌عام شدگان سخنرانی کردند.
پروفسور جاوید رحمان طی سخنانی عدم پاسخگویی سران و مقامات رژیم در قبال جنایات انجام گرفته در ایران و استمرار مصونیت از مجازات را محکوم کرد و خواستار تحقیق بین‌المللی در مورد قتل‌عام هزاران زندانی سیاسی در سال۶۷ شد.
لرد دیوید آلتون که ریاست بخش اول کنفرانس را به‌عهده داشت، با اشاره به قیام سراسری مردم ایران برای رسیدن به «یک جمهوری دموکراتیک»، از دولت انگلستان خواست تا از ارجاع پرونده حقوق‌بشر رژیم به شورای امنیت سازمان ملل برای اقدامات تنبیهی حمایت کند.
باب بلکمن، رئیس کمیته بین‌المللی پارلمانترها برای یک ایران آزاد و دموکراتیک نیز با اشاره به رئیسی جلاد گفت: «این واقعیت که یکی از تصمیم‌گیرندگان و عاملان بدنام قتل‌عام سال۱۹۸۸ اکنون رئیس‌جمهور رژیم ایران است، گستردگی مشکل و فوریت تأمین پاسخگویی را نشان می‌دهد». وی از دولت انگلیس خواست سفارت خود در ایران را ببندد و دیپلماتهای رژیم در انگلیس را اخراج کند.
کنفرانس پارلمانی در انگلستان شعله‌یی از آتشفشان دادخواهی است که در منطق خمینی ملعون قرار نبود در جهان جاری شود. هیولای خون‌آشام در آن‌روز حتی به توصیهٔ قائم‌مقامش که گفت مجاهدین «یک سنخ فکر و برداشت هستند» و با کشتن ترویج می‌شوند، گوش نکرد و گفت: «رحم بر «محاربین [مجاهدین] ساده‌اندیشی است...».
در ادامهٔ کنفرانس، طاهر بومدرا مدیر انجمن عدالت برای قربانیان قتل‌عام۶۷، با اشاره به اهداف جنایتکارانهٔ خمینی برای قتل‌عام و نسل‌کشی مجاهدین گفت: «خمینی این فتوا را برای قتل‌عام گسترده زندانیان سیاسی مرتبط با سازمان مجاهدین خلق ایران که سازمان اصلی مخالف با رژیم است صادر کرد. وی افزود: «طبق گفته گروه کاری سازمان ملل در مورد ناپدید شدگان اجباری، قتل‌عام سال۱۳۶۷ نیز به‌عنوان "ناپدید شدن اجباری" محسوب می‌شود و به این دلیل این یک جنایت مداوم علیه بشریت است».
در کهکشان ایران آزاد خانم مریم رجوی در کنفرانس دادخواهی (۱۲تیر ماه۱۴۰۲) با اشاره به تلاشهای مداوم رژیم برای مخفی کردن این جنایت بزرگ علیه بشریت گفت: «بسیاری از سربداران نه نام‌هایشان معلوم است و نه نشانی از مزارهایشان پیداست. اما خون‌ها و جانهایشان در سراسر ایران، بذرافشان قیام و شورش شده است. این‌که جامعه ایران آخوندها را به‌چشم سفاک‌ترین دشمنان خود نگاه می‌کند، از جوشش همین خون‌هاست. جنبش دادخواهی همان مبارزه‌یی را پیش می‌برد که «سر موضع بودن» گوهر آن است. سر موضع بودن، راز ایستادگی در برابر سرکوب و انهدام است و هم‌چنین رمز انقلاب و پیشروی است. سرموضع بودن راز شکست خمینی و ایدئولوژی اوست و رمز تداوم مجاهدین از محمد حنیف تا امروز».
