پناه آوردن به نذر و التماس برای گرم کردن تنور سرد نمایش انتخابات آن روی سکه تحریم و نفرت عمومی مردم از نمایش انتخابات است.
خبرگزاری سپاه پاسداران (فارس) ۱۸اردیبهشت ۱۴۰۰ از «نذر ۱۱۰ گوسفند برای سربلندی مردم ایران در انتخابات!» توسط سازمان تبلیغات اسلامی خبر داد.
امری که با واکنش تمسخر آمیز مردم در رسانههای اجتماعی مواجه شد، چرا که منظور این نهاد دروغپراکنی آخوندها از «سربلندی مردم ایران در انتخابات» شرکت آنها در انتخاباتی است که مردم آنرا نمایشی و فرمایشی و مهندسی شده توسط علی خامنهای میدانند، و شرکت در آنرا خیانت به ملتی میدانند که توسط حاکمیت آخوندی سرکوب و غارت شدهاند.
پاسدار محمدباقر قالیباف رئیس مجلس ارتجاع هم تأکید کرد و گفت: «ضروری است بر زمینهسازی انجام انتخاباتی پرشور با هدف رسیدن به مشارکت حد اکثری» (خبرگزاری مجلس ۱۹اردیبهشت ۱۴۰۰).
آخوند حسن روحانی هم دست به دعا شد و گفت: «خداوند توفیق بدهد انتخابات خوب و باشکوهی باشد» (سایت روحانی ۱۸اردیبهشت ۱۴۰۰).
مجری شبکه دو تلویزیون رژیم خطاب به غلامرضا نوری عضو مجلس ارتجاع از او پرسید فکر میکنید این میزان مشارکت هم در داخل و هم در بینالملل تأثیر داشته باشد؟
او در جواب گفت: «قطعا یکی از موضوعاتی که خیلی برای مهم است در انتخابات پیش رو موضوع مشارکت مردم هست» (تلویزیون شبکه دو ۱۲اردیبهشت ۱۴۰۰).
اما بهرغم التماس و درخواست و نذر و نیازهای سران رژیم برای مشارکت مردم در انتخابات، مردم دست رد به سینه آنها زده و انتخابات را بایکوت کردهاند.
در زمینه شرکت نکردن مردم در انتخابات و خطر جدی آن برای نظام، روزنامه آرمان ۲۱اردیبهشت ۱۴۰۰ نوشت: «هیچگاه با نزدیک شدن به تاریخ انتخابات ریاستجمهوری فضای سیاسی ایران اینچنین نسبت به انتخابات سرد و کم اعتنا نبوده است. این امر حاصل یک روند است و مهمترین دلایل شکلگیری آن ناکارآمدی ساختاری و رجال سیاسی فیک در قالب اصلاحطلب و اصولگرا بوده است. مردم از به بازی گرفته شدنشان، آنان خسته شدهاند. بههرحال فعلاً انتخابات ریاستجمهوری مسأله نخست بدنه اجتماعی جامعه ایرانی نیست انتخابات بدون مردم معنا ندارد و زمامداری را با بحران جدی مواجه میکند و خطرات آن بر مؤلفههای امنیتی و سیاسی کشور، از منظر داخلی و خارجی حتمی خواهد بود. با توجه به این اصل، عدمحضور مردم در پای صندوقهای رأی به خودی خود یک خطر است و در فرصت اندک باید برای آن چارهای اندیشد»
روزنامه جوان وابسته به سپاه پاسداران هم به بیانی دیگر به نه مردم ایران به انتخابات آخوندی و سوت و کور بودن آن اعتراف کرده است: «مردم و حاکمیت نمیتوانند طبق روال عادی با مسأله برخورد کنند. اگر مشارکت بالاتر و حداکثری امنیت آور است- که هست- باید زمینههای حضور حداکثری فراهم شود. امنیت آوری انتخابات روی دیگری نیز در داخل دارد. برخی انتخابات را نه پروسهیی برای چرخش نخبگان که بستری برای مبارزه با نظام جمهوری اسلامی میدانند. بستری را میبینند که به روشهای مختلف میشود در آن چالش و هزینه تولید و اصل انتخابات را به سخره گرفت» (جوان ۲۱اردیبهشت ۱۴۰۰).
پاسدار رستمی قاسمی یکی از کاندیداهای باند خامنهای در مصاحبه با تلویزیون شبکه دو ۲۰اردیبهشت ۱۴۰۰گفت: «متأسفانه اعتماد مردم به ناامیدی تبدیل شد».
آخوند فاضل میبدی از باند روحانی هم نگران «مشارکت کم مردم در انتخابات» است که «ضربه بر مقبولیت نظام است» (روزنامه آرمان ۲۰اردیبهشت ۱۴۰۰).
این اعترافات بیانگر این است که مردم برای این خیمهشببازی رژیم و کاندید شدن جلادانی امثال آخوند رئیسی، پاسدار محمد قالیباف، پاسدار رستم قاسمی، و یا عناصری از باند موسوم به اصلاحطلب، که آنها نیز هم کاسه خامنهای در سرکوب و غارت مردم هستند و دستشان تا مرفق به خون مردم آلوده است، پشیزی ارزش قایل نیستند.
زیرا از نظر مردم ایران همه آنها سروته کرباس نظام ولایت هستند، و اصلاحطلب و اصولگرا را سرکوبگران خود و چپاولگران اموالشان میدانند.
مردمی که در قیامهای گذشته شعارشان این بود که هر دو جناح حاکمیت باید بروند و گورشان را گم کنند «اصلاحطلب اصولگرا دیگه تمام شد ماجرا».
آری، نه قاطع مردم ایران به نظام و خیمهشببازی انتخابات ریاستجمهوری است که سردمداران نظام را به التماس و درخواست از مردم برای شرکت در انتخابات واداشته است. تنور سردی که با این شعبدهها گرم نمیشود.
کاظم دلخوش عضو مجلس ارتجاع در مصاحبه با تلویزیون شبکه دو گفت: «یکی از مشکلات که وجود دارد این است یک ماه مانده به انتخابات هنوز معلوم نیست چه کسی میخواهد بیاید کاندیداشود. اینها باعث سردی جامعه میشود. دشمنان هم از آن طرف دارند تبلیغ میکنند» (تلویزیون شبکه دو ۱۷اردیبهشت ۱۴۰۰).
روزنامه شرق وابسته به باند روحانی هم با نگرانی از جبههای که از دیماه ۹۶ به صحنه آمد نوشت: «از دیماه ۹۶ عملاً جامعه به سه بخش تشکیل شد علاوه بر بخش اصلاحطلب و اصولگرا بخش جدیدی تحت عنوان بخش برانداز اعلام موجودیت کرد» (شرق ۱۹اردیبهشت ۱۴۰۰).
جبههای که به این حاکمیت نه گفته است، و اکنون به اذعان رسانهها و مهرههای حکومتی روزبهروز گرایش مردم به این جبهه بیشتر میشود و این همهٔ نگرانی و وحشت رژیم است.