در دو سه هفته‌ٔ گذشته که جنگ در غزه و اسراییل ادامه داشته است، بارها بر روی اینترنت شاهد گردش و تکرار این پرسش بوده‌ایم که «چرا در ایران هیچ تظاهراتی در حمایت از فلسطین برگزار نمی‌شود؟».
آیا نقطه‌ٔ شروع پاسخ به این پرسش می‌تواند بهتر و جامع‌تر از این شعار مردم ایران در قیام‌ها و اعتراضات صنفی باشد که همواره فریاد زده‌اند: «دشمن ما همین‌جاست ــ دروغ می‌گن آمریکاست» ؟
در آن سوی طیف این پاسخ، آیا تمام سرمایه‌ٔ عمر حاکمیت آخوندی، جز دمیدن بر حداکثر دجالیت سیاسی و عوام‌فریبانه تحت عناوین «دشمن، دشمن»، «استکبارستیزی»، «جنگ کفر و اسلام»، «جنگ مسلمان و یهود» و از این قبیل شعارها و تبلیغ‌های میان‌تهی بوده است؟
هم این دجال‌گریهای پروپاگاندی و هم آن پاسخ تجربی و مرزکشیِ اکثریت قاطع مردم ایران با تمامیت نظام ملایان، یک تصویر جامع را از علت مغلوب نشدن جامعهٔ ایران به جنگ‌افروزیهای اخیر رژیم، آشکار و بیان می‌کنند.
آیا این رژیم با تمام هیاهوهایی که پیرامون حمایت از حق مردم فلسطین و آزادی قدس در این ۴۵ سال هوا کرده است و می‌کند، فی‌الواقع یک گروه کوچک از مردم فلسطین را پناه و اسکان داده است؟ آیا از آن میلیاردمیلیارد دلار و تومان و دینار که خرج موشک و تجهیزات و تأمین زندگی عناصر حزب‌الله لبنان و حماس کرده است، یک دلار و تومان و دینار را به خانواده‌ها و خاصه کودکان آواره‌ٔ فلسطین داده است؟ آیا این رژیم، هنگام محاصرهٔ شهر رام‌الله که زنده‌یاد یاسر عرفات در آنجامستقر بود، یک پیام حمایت‌آمیز و یک فعالیت دیپلماتیک در حمایت از حق مردم فلسطین و رهبری مشروع و در محاصرهٔ آن انجام داد؟
همین الآن که مردم فلسطین در غزه قربانی جنایات جنگی ناخواسته شده‌اند و با انواع داغ‌های استخوان‌سوز و رنج‌های جان‌کاه مواجهند، چرا از خامنه‌ای تا دولت گماشته‌اش، تا بنیاد به‌اصطلاح شهید یک ندای پناه دادن و پذیرفتن هزاران فلسطینیِ آواره و بی‌خانمان درنمی‌آید؟
چرا از تریبون نمازهای جمعه‌ٔ نظام، یک فراخوان اسکان فلسطینی‌ها درنمی‌آید؟
چرا از سپاه قدس که آن‌قدر مشتاق تسلیح و تجهیز برخی گروه‌های فلسطینی نیابتیِ نظام است و پول نفت و گاز و صادرات ایران را خرج آنها می‌کند، یک دینار حمایت‌آمیز از مردم غزه و یک اردوگاه اسکان برای آنان برنمی‌آید؟
مگر بحران تاریخی فلسطین و اسراییل از منظر اتاق فکر نظام ولایی ــ آخوندی، جز وسیله و بهانه‌یی برای مسلمان و یهود کردن، جز محملی برای صدور بحرانهای داخلی و ایرانیِ حاکمیت ولایت فقیه و جز پوش توسعه‌طلبیِ سیاسی و مذهبی و ساخت پایگاه حفاظتی برای نظام بوده است؟ هفته پیش آخوند علم‌الهدی در نماز جمعه مشهد گفت: «جنگ در غزه، جنگ اسلام و کفر است. ما در این جنگ مسئولیت داریم، نباید بی‌تفاوت باشیم»!
آیا در حدود ۷۵ سالی که از بحران فلسطین و اسراییل می‌گذرد، از مردم فلسطین شنیده‌ایم و در سندی ثبت شده است که این بحران، بحران اسلام و کفر است؟ چرا چند دوجین امام جمعه نمی‌روند در غزه، جنگ اسلام علیه کفر کنند؟
آیا این پاسخ‌ها و پرسش‌های صریح و روشن را قاطبه‌ٔ مردم ایران در ۴۵ سال گذشته، هم تجربی و هم تئوریک، خوب خوب درنیافته‌اند؟ از نگاه هر ناظر بی‌طرف، آیا حقیقتاً جوهر و مغز شعار «دشمن ما همین‌جاست ــ دروغ می‌گن آمریکاست»، بیان پاسخ صریح و میلیونی مردم ایران و اوج آگاهی‌شان به ۴۵ سال دجال‌گری مذهبی، دروغ سیاسی، نیرنگ اخلاقی، جنایت ضدبشری و چپاول‌گریِ نجومی در پوش حمایت از مردم فلسطین و آزادسازی قدس نیست؟
آیا به‌راستی مردمانی که تا مغز استخوان‌شان به این غبن و خیانت پی برده‌اند، حق ندارند پیکان جنگ واقعی‌شان را رو به بیت ولی‌فقیه و تمامیت نظام بگیرند و با قیام و انقلاب‌شان، سر مار ولایت را با قاطع‌ترین عزم و اراده‌ٔ ملی بکوبند؟ آیا این راه‌حل، یکی از بزرگ‌ترین خدمتها و راهگشایی‌ها برای حل تاریخی بحران فلسطین نیست؟
مسأله‌ٔ فلسطین از دیرباز یک موضوع انسانی و ملی در منظر تمام آزاده‌گان و بشریت شریف جهان بوده است. حل نهایی آن ــ با اراده و راه‌کار رهبری مشروع و ملی و مردمان آن ــ یکی از زخم‌های خون‌بار در کانون بحرانهای خاورمیانه و بخشی مهم از بحران سیاسی و تاریخی جهان است.
مردم ایران هم از دیرباز در ورای حاکمیت‌های دیکتاتوری شاهی و شیخی، نسبت به حل این بحران، ارادت انسانی به مردم محروم و بی‌پناه و بدون کشور فلسطین داشته‌اند و دارند.
نتیجه‌گیری و خلاصهٔ پاسخ‌ها این است که تمام شگردهای عوام‌فریبانه‌ٔ مذهبی و سیاسیِ نظام ملایان، نزد مردم ایران لو رفته است و بازارگرمی‌های دین‌پناهیِ آخوندی و بازیهای سیاسی اتاق فکر آن را در انواعش به پشیزی نمی‌گیرند، که علیه آن عمل می‌کنند.
اکنون نیز مردم ایران با هوشیاری ستودنی، هرگز در دام دجال‌گری حاکمیت آخوندی برای سوءاستفاده از مسأله‌ٔ فلسطین پای نمی‌نهند. تحریم تمام نمایشات و تظاهرات دجال‌گرانه و عوام‌فریبانه‌ٔ این رژیم پیرامون جنگ جاری، بخشی از جنگ واقعیِ اکثریت مردم ایران و تداوم قیام برای طرد، نفی و سرنگونی محتوم نظام خائن به آرمان و اتحاد مردم فلسطین است.
