دخترم، پسرم، عزیزانم
درد و رنج و حرمان از آغاز، زیبنده شمایان نبود.
اینها بلاهای آخوندها بود که،
در زرورق مردم فریب، با پوش مذهب و
به همه مفت و بیبها دادند، اما، سهم شما بیشتر بود
کاشکی میتوانستم این درد و رنجها را از شما بربایم،
و خنده و خوشحالی را با نان و آب و کتاب و مدرسه، کفش و لباس
و همه، خوبیها، ...
میدانی آنگاه چه میشود گلخند و فریاد خوشحالی شمایان، همه جا را پر میکند و
این بهترین آرزوی من است.
آنگاه خورشید از دیدن نشاط شما تابش دلپذیرش را بیشتر و بیشتر میکرد،
تا همه نا خالصیها را پاک پاک کند.
دستهایت، مهربانیت...
یک تکه عشق و محبت در سفره میگذاری
پدرم عمرت زیاد باد،
بر دستان تو مهر ومحبت، همچون،
گلهای سرخ، رویان و زیباست
درد و رنج و حرمان از آغاز، زیبنده شمایان نبود.
اینها بلاهای آخوندها بود که،
در زرورق مردم فریب، با پوش مذهب و
به همه مفت و بیبها دادند، اما، سهم شما بیشتر بود
کاشکی میتوانستم این درد و رنجها را از شما بربایم،
و خنده و خوشحالی را با نان و آب و کتاب و مدرسه، کفش و لباس
و همه، خوبیها، ...
میدانی آنگاه چه میشود گلخند و فریاد خوشحالی شمایان، همه جا را پر میکند و
این بهترین آرزوی من است.
آنگاه خورشید از دیدن نشاط شما تابش دلپذیرش را بیشتر و بیشتر میکرد،
تا همه نا خالصیها را پاک پاک کند.
دستهایت، مهربانیت...
یک تکه عشق و محبت در سفره میگذاری
پدرم عمرت زیاد باد،
بر دستان تو مهر ومحبت، همچون،
گلهای سرخ، رویان و زیباست

محمود نیشابوری