در خبرهای ۱ خرداد بود که قطعی برق به ۶ ساعت در روز خواهد رسید. تا همین‌جا که روزی ۲ ساعت در زمان‌های مختلف قطع می‌شود، کسبه و صاحبان تولیدی‌ها به‌فغان آمده‌اند که سرمایه‌هایشان دارد نابود می‌شود. برخی گزارشات خبر از رخ دادن فاجعه در شغل و درآمد زندگی و معیشت مردم می‌دهند. تحمیل گرانی و تورم کم بود، حالا برق هم مزید بر این ابربحران‌ها شده است.
در شبکه‌های اجتماعی بسیار مشاهده می‌شود که اقشار مختلف از حاکمیت آخوندی می‌پرسند پس انرژی هسته‌ییِ صلح‌آمیز برای تولید برق چه شد؟ چطور شد تو که کلان‌کلان برق را به کشورهای همسایه می‌فروختی، ناگهان با شروع فصل گرما، به مردم ایران که رسید، سیاست برق‌رسانی به سمت قطره‌چکانی میل کرد؟
آیا علت قطعی برق در ایران، ریشه‌یابیِ محققانه و موشکافانه نیاز دارد؟ مثلاً چقدر زوایای پنهان هست که باید رفت سراغ‌شان تا کشف کرد که علت قطعی برق در کجاست؟ آیا دلیل قطعیِ برق از دلیل گرانیِ زجرآور دارو و تغذیه و مسکن متفاوت بوده و امری جداگانه از سیاست حکومتی است؟
علت، آن‌قدر برای مردم ایران واضح و روشن و سرراست است که در خیابان‌ها، نشانیِ اصلی و علت‌العلل خیلی از مصیبت‌های وارده به زندگی و معیشت را فریاد می‌زنند: «برق سپاه قطع بشه مشکل برق حل می‌شه.»
وقتی حاکمیتی طبقاتی‌‌ترین وضعیت اقتصادی و اجتماعی را در قیاس با گذشته‌ها ــ حتی سده‌های پیشین ــ به‌وجود می‌آورد، طبقاتی شدن برق هم از تبعات مسلم و قانون‌مند آن است. مگر مردم از حاکمیت ملایان چه پیامی می‌گیرند و چه واقعیت‌هایی را در محله، اداره، کارخانه، دانشگاه، مدارس و کوی و برزن حس و لمس می‌کنند که در بیان علت فقر، گرانی، فساد، سرکوب و قطعیِ برق، دست روی سپاه و نهادهای متصل به ولی فقیه می‌گذارند؟
به سیاق همیشگی در این‌طور موارد، رسانه‌های حکومتی گریزی به صحرای کربلا می‌زنند تا علتی را برای بحران به‌وجود آمده معرفی کنند، اما به‌شرطی که دامن حاکمیت را نگیرد و اذهان را به جایی دیگر سوق دهد. آن «جای دیگر» معمولاً شبیه اتاق شیشه‌ییِ تاریک است که چیزی را نمی‌توان درست تشخیص داد، ولی رسانه‌های حکومتی در باب آن، دم می‌گیرند که بله، مقصر پیدا شد! این مقصرها معمولاً نه شناسنامه دارند، نه عکس و نه هیأت و قواره‌یی که بشود به وجود آن‌ها استناد نمود و علت‌یابی را تا انتها رفت و تعیین تکلیف کرد.
مثلاً در جدیدترین نمونه، علت آتش‌سوزی و انفجار در گمرک بندر عباس چه بود و سرنوشت پرونده چه شد؟ یا علت ماجرای مشکوک قتل در شاه‌چراغ شیراز ــ آن هم وسط قیام ۱۴۰۱ ــ چه بود و پرونده پس از دو سال به کجا انجامید؟ از این نمونه‌های بی‌سرانجام تا بخواهید در عمر نظام ملایان به‌وفور یافت می‌شود.
حالا در معرفی یکی از علت‌های قطعیِ برق، تلویزیون شبکه خبر رژیم در ۳۱ اردیبهشت، به‌نقل از معاون انتقال و تجارت خارجی شرکت توانیر، گزارش خبری از کشف «۲۴۷ هزار دستگاه استخراج رمز ارز غیرمجاز با مصرف ۲۵۰۰ مگاوات» می‌دهد. وی ادامه می‌دهد که: «این میزان مصرف، معادل ۴ نیروگاه اتمی بوشهر میتونه باشه. در همین اردیبهشت ماه هم ۵ هزار دستگاه کشف جدید داشتیم».
بسیار خوب؛ ۲۴۷ هزار دستگاه را که نمی‌شود در یک انبار پنهان کرد. چطور شد این‌همه دستگاه و ۵ هزارتای دیگر، یک‌هو در اردیبهشت ۱۴۰۴ کشف شدند؟ حالا که کشف شدند، هویت‌شان چیست و چطوری این دستگاه عریض و عظیم را پهن کرده‌اند و با خیال راحت کارشان را پیش می‌بردند؟ لابد حالا که کشف شده‌اند، قاعدتاً باید بخشی از مشکل برق حل بشود؛ پس چرا قرار است قطعی برق به ۶ ساعت برسد؟
ده‌ها پرونده‌ی مشابه تلنبار شده‌ی قبلی می‌گویند مردم ایران گول این سندسازی‌های تکراری و مبتذل خاص تلویزیون و رسانه‌ها و کارگزاران نظام آخوندی را نمی‌خورند. بحران برق هم همان علت بحران ارز، تورم، گرانی و سلسله‌ی بحران‌های موازی را دارد و جز در سیاست‌های حاکمیت دزد و دروغ‌گو و چپاول‌گر نباید سراغ گرفت. باز هم هوشیاری مردم ایران در دادن تمام نشانی‌های علت این بحران‌ها یادآوری می‌شود: «اسلامو پله کردن مردمو ذله کردن / دشمن ما همین‌جاست دروغ می‌گن آمریکاست / برق سپاه قطع بشه مشکل برق حل می‌شه»
