خامنه‌ای ضحاک در سالگرد هلاکت رئیسی جلاد۱۲۰هزار مراسم با صرف هزینه‌های کلان ترتیب داد تا برای جلادان و پاسداران و بسیجیان وارفته در ولایت بحران‌زده روحیه دست و پا کند. اما کانون‌های شورشی با ضربات آتشین خود بساط نمایشهای رژیم در سالمرگ جلاد قرن، قاضی مرگ خمینی و قاضی‌القضات و رئیس‌جمهور خامنه‌ای را درهم ریختند.
در این سلسله عملیات دلاورانه، شورشگران در ادامهٔ راه سربداران تصاویر و نمادهای رئیسی جلاد را در تهران، مشهد، اصفهان، اهواز، رشت، کرمان، ارومیه، گرگان، بیرجند، نیشابور، الیگودرز، بروجرد، لاهیجان، دورود و سرپل‌ذهاب، به آتش کشیدند.
کانون‌های شورشی با برافروختن شعله‌های قهر خلق نشان دادند که نام رئیسی جلاد به‌عنوان عضو خون‌آشام در هیأت مرگ خمینی برای نسل‌کشی مجاهدین و قتل‌عام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ و به‌عنوان رئیس قضاییه جلادان در کشتار بیش از ۱۵۰۰شهید قیام آبان۹۸ عجین شده است.
این موضوع آن‌قدر در جامعه جا افتاده که در برنامه‌های تلویزیون حکومتی در سالگرد هلاکت رئیسی، سرکردگان رژیم و اعضای کابینهٔ او به ناگزیر و با آه و فغان به منفور بودن جلاد۶۷ و مترادف شدن نام رئیسی با اعدام و قتل‌عام، اذعان کردند.
در یکی از برنامه‌های تلویزیون رژیم در سالگرد هلاکت رئیسی جلاد (۳۰اردیبهشت)، محسن منصوری سرپرست نهاد ریاست‌جمهوری رئیسی گفت: «خیلی عبارتهایی در اون سال‌ها شکل گرفت که عرضم به خدمت شما ظلم به ایشون بود مثلاً گفتند آیت‌الله اعدام».
مهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد رژیم هم با اشاره به اجتماعی شدن شعارهای «نه جلاد نه شیاد» در نمایشهای انتخاباتی سال ۹۶ گفت: «اولین بار این کلید واژه‌های قتل و ۴۰سال اعدام و اینها را توی اجتماع مردم در یکی از سالنهای ورزشی سرپوشیده همدان گفتند و این را رسماً وارد مناظرات و دعواهای انتخاباتی کردند و رهبر انقلاب بعد از انتخابات فرمودند جای جلاد و شهید رو عوض کردند».
خود رئیسی جلاد هم وقتی در مصاحبه با تلویزیون سی.بی.اس، در مقابل این سؤال قرار گرفت که «آیا شما از عضویت در کمیسیون مرگ پشیمان هستید؟»، در منتهای عجز و درماندگی گفت: «شما چه سندی دارید برای این موضوع؛ جز ادعایی که مجاهدین می‌کنند، من آن زمانی که ادعا شده است در جایگاه معاون دادستان بودم... من همواره مدافع حقوق انسان‌ها بودم. اینها کسانی هستند که ۱۷هزار نفر را در کشور ما را به‌شهادت رساندند».
فضاحت نمایشهای خامنه‌ای در سالمرگ رئیسی جلاد آن‌قدر بالا گرفت که یکی از مهره‌های حکومتی ضمن اذعان به نفرت مردم از این نمایشهای مشمئزکننده، نوشت: «۱۲۰.۰۰۰ مراسم برای آقای رئیسی می‌خواهند بگیرند کسانی که قادر نیستند ۱۲۰ خط مثبت و مستدل در وصف دوره مدیریت او بنویسند... این بودجهٔ کلان که صرف چنین مراسمی می‌شود سودش به جیب چه کسانی می‌رود؟ کدام کودک فقیر از آن بهره‌مند می‌شود؟ به نظرم خشکه به آنان بدهند بهتره که ملت را خشمگین و پر از نفرت کنند» (هم‌میهن، ۲۸اردیبهشت).
خلیفهٔ درمانده از۱۲۰هزار مراسم و تبلیغات مشمئز کننده برای قدیس‌سازی از جلاد۶۷، جز شکست و ننگ و نفرت درو نکرد و کانون‌های شورشی با ضربات آتشین خود بر نمادها و تصاویر جلاد قتل‌عام در این نمایشهای نفرت انگیر، نشان دادند که آتش خشم و قهر خلق علیه رژیم جلادان و نظام قتل‌عام هرگز خاموش نمی‌شود.
