گردهمایی بزرگ سالانه مقاومت۱۴۰۲ در پاریس که به باور من کهکشان کهکشانها بود، با مراسم همه ساله از هر جهت که نگاه کنیم تفاوت داشت و تفاوت هم کیفی بود. چرا از تفاوت صحبت می‌کنیم؟ آن هم تفاوت کیفی؟! مگر چه چیز تغییر کرده بود؟ و تفاوت درکجا و چه بود؟
ببینید؛ اولاً حتی تا دو سه روز قبل از برگزاری آن معلوم نبود که با توجه به شرایط و موانعی که چند دولت در مماشات با رژیم بر سر راه این مقاومت علم کرده بودند، سرنوشت این مراسم چه می‌شود؟ آیا اصلاً برگزار می‌شود یا نه و اگر می‌شود چگونه برگزار خواهد شد.
این درست مصادف با حوادثی بود که سراسر فرانسه را درنوردیده و این کشور را با وضعیت فوق‌العاده امنیتی مواجه ساخته بود و بهرحال هر مسببی داشت به‌عنوان یک پارامتر جانبی تأثیر خودش را روی امکان برگزاری مراسم کهکشان امسال گذاشته بود مضافا بر این‌که وزارت کشور و استانداری پاریس نیز برگزاری تظاهرات مقاومت ایران به‌مناسبت ۳۰خرداد را ممنوع اعلام کرده و علت آنرا نیز دلایل ژئوپلیتیک و امنیتی اعلام کرده بودند و بسیاری معضلات دست و پا گیر دیگر که واقعاً در سالهای قبل جهت برگزاری مراسم کهکشان وجود نداشت. بر این منوال می‌توان حدس زد که در این شرایط پر ابهام امکان برگزاری و یا حضور مهمانان و هواداران در صحنه بسیار کمتر از سالهای قبل باشد. اما در عمل چه شد؟ و به‌قول معروف کف خیابان چه اتفاقی افتاد؟
راستی! در حالی که مقامات دولتی رسماً اجازه تظاهرات را لغو کرده بودند و پاریس شرایط فوق امنیتی داشت چگونه سیل جمعیت از ۵قاره به سمت میدان دووبان سرازیر شد و قبل از شروع برنامه هزاران نفر یک صدا فریاد کشیدند «آزادی می‌آید با می‌توان و باید»!؟
با مروری بر گزیده سخنرانیهای شخصیتهای سیاسی حاضر در این مراسم در حضور خانم مریم رجوی و حضور پر شور و نیرومند اشرف نشانها در کف خیابان واقعیت صحنه روشن می‌شود و می‌بینیم که در برابر آن زدوبندهای مفتضح دولتی قدرت دیگری هست که قادر است صحنه را بچرخاند
آقای «ما تئورنتسی» نخست‌وزیر سابق ایتالیا در سخنرانی‌اش گفت: «من اینجا هستم زیرا جهان به‌وجود شما نیازدارد» و ادامه داد: «من صرفاً برای ابراز همبستگی به اینجا نیامده‌ام بلکه ما به یک ایران جدید و جهانی جدید نیازمندیم»
خانم دومینک آتیاس رئیس شورای اداری ستاد وکلای اروپایی در سخنرانی‌اش اظهار داشت:
«هیچ کس و چیزی نمی‌تواند مانع مبارزه شما شود. شما چکار می‌کنید که هر روز قوی‌تر و مصمم‌تر و متحدتر هستید؟ شما زنان و مردان مجاهدین خلق ایران که بیش از چهل سال مبارزه می‌کنید و قیمت‌ِ سنگینی را پرداختید این یک نمونه فراموشی‌ناپذیر و عالی است شما در تمام شهرها و روستاهای ایران از طرف مردم حمایت می‌شوید و به همین خاطر ملاها از شما می‌ترسند و به وحشت افتادند و به همین علت علیه شما دسیسه می‌کنند».
خانم «کی را رودیک» نماینده پارلمان اوکراین و رهبر حزب هولوس تأکید کرد: سه درس از صحنه امروز نبرد با این رژیم می‌توان گرفت: یکی این‌که شما در این جنگ تنها نیستید و جنگ ما با شما یکی است. دوم این‌که باید باور کرد که پیروزی رایگان به‌دست نمی آید و بایستی قیمت آنرا داد و می‌توان و باید.
و بالاخره درس سوم این است که تاریخ تکرار می‌شود اکنون پهپادهای رژیم حاکم بر ایران بر سر ما بمب میریزد و از ما قربانیان زیادی می‌گیرد و ادامه داد که جهان فکر می‌کرد اوکراین دو سه روز بیشتر دوام نخواهد آورد. اما همه واقعیت را اکنون می‌بینند
آقای «اد ملکرت» نماینده سابق سازمان ملل در عراق در پیامش گفت: «من پایداری و استقامت جنبش شما را تحسین می‌کنم چون هیچ مانعی نتوانسته جلوی شما را بگیرد»
اگر بخواهیم اظهارات تمامی شرکت‌کنندگان در این کهکشان را بازگو کنیم به‌قول معروف مثنوی هفتاد من کاغذ شود. البته اینها فقط گوشه کوچکی از واقعیت و فقط دوستان این مقاومت است و برای بیان کامل آن نیاز به فرصتهای بسیار دیگری هست اما در صحنه طیفهای دورتر نیروهای این جنبش و حتی رسانه‌ها و طیفهای غیرهوادار نیز نیاز خودشان دیدند که راجع به این کهکشان و قدرت مقاومت ظفرنمون ایران اظهارنظر کنند. بنابراین به‌حق بایستی این کهکشان را «کهکشان کهکشانها» نامید.
بله رژیم آخوندها بهتر از هرکس می‌فهمد که هر چه زد و بند با ارباب بی مروت دنیا هم بکند آب در هاون کوبیدن است و این مقاومت با صبر جمیل پیروزی را به‌دست خواهد آورد
صادق بهروزی
مسئولیت محتوای مطالب وارده برعهده نویسنده است
