دولت ضدمردمی روحانی با سوء‌استفاده از خیمه‌شب‌بازی انتخاباتی رژیم قیمت بسیاری از کالاها خصوصاً اقلام اساسی مورد نیاز سفره‌های آنان مانند نان، روغن، شکر و... را گران کرده است.
نکته قابل توجه این‌که گران کردن این اقلام را به‌طور رسمی اعلام نکرده، اما به‌طور عملی و بدون سر و صدا از ترس خشم مردم قیمتها را افزایش داده است.
رئیس اتحادیه نانوایان کرج اعلام کرد: «با رایزنیهای صورت گرفته مصوب شده است امسال نرخ انواع نان حدود ۵۰درصد افزایش یابد و چند روزی است نانوایان نان را با نرخ جدید به فروش می‌رسانند» (خبرگزاری ایسنا ۲۵اردیبهشت ۱۴۰۰).
در حال حاضر قیمت رسمی نان بربری ۱۵۰۰تومان است اما ۲۰۰۰تومان فروخته می‌شود، قیمت رسمی نان لواش ۴۵۰تومان است اما نانوایی‌ها آنرا به قیمت ۵۰۰ تومانمی‌فروشند، در صورتی که مردم نسبت به کمیت و کیفیت پخت آن رضایت ندارند.
دولت برای جلوگیری از افزایش نان که قوت لایموت بسیاری از مردم فقیر است و حتی عده‌یی توان تهیه آنرا ندارند، می‌توانست با دادن یارانه به نانوایی‌ها از گران شدن آن جلوگیری کند. اما برای افزایش درآمد خود و تأمین مخارجش عملاً به گران شدن نان رسمیت داد.
البته افزایش قیمتها تنها در زمینه نان نبوده است و بسیاری کالاهای دیگر را نیز شامل می‌شود.
در این رابطه روزنامه جهان صنعت نوشت: «دولت دوازدهم با نزدیک شدن به روزهای پایانی فعالیت خود، فاز جدید افزایش قیمت کالاهای اساسی را بدون هیچ استدلال منطقی‌ای آغاز کرده است. روند افزایش قیمت کالاهای اساسی در حالی طی روزهای اخیر کلید خورده است که قرار بود بر اساس اظهارات ربیعی سخنگوی دولت در سه ماهه نخست امسال هیچ تغییرات قیمتی در انواع کالاها اعمال نشود، دولت با نقض این موضوع و استفاده از شرایط انتخاباتی جامعه، روغن را ۳۵درصد گران کرده و زمزمه افزایش ۵۰درصدی نان نیز به گوش می‌رسد. در این میان شاهد این هستیم که در بازار شکر نیز افزایش قیمت‌های جدیدی اعمال شده و در بازار لبنیات و بسیاری دیگر از کالاهای اساسی نیز بروز موج جدیدی از گرانی به گوش می‌رسد. علاوه بر این خبرهایی از افزایش ۵۰درصدی نان نیز مطرح است؛ کالایی که سهم بسیار قابل توجهی در سبد مصرفی خانوار داشته و افزایش ۵۰درصدی آن هم در شرایط فعلی هیچ استدلال منطقی ندارد» (جهان صنعت ۲۷اردیبهشت ۱۴۰۰).
در شرایطی دولت اقدام به گران کردن اقلامی مانند نان، روغن، شکر و لبنیات کرده که آنها جزو حداقل‌های ضروری مورد نیاز سفره‌های مردم است، و با افزایش قیمت آنها مردم توان خرید آنها را ندارد.
پیش از این نیز اقلامی مانندگوشت، برنج، مرغ، تخم مرغ... گران شد، و به‌قول رسانه‌ها و مهره‌های حکومتی این اقلام از سفره بسیاری از مردم پرکشیدند، طوری که آنها سالانه رنگ آنها را نمی‌بینند.
روزنامه جهان صنعت در ادامه مطلبش در زمینه قیمت روغن، شکر و مواد لبنی نوشت: «روغن ۳۵درصد گران شد، شکر به‌صورت چراغ خاموش گران شده است به‌نحوی که قیمت خرده‌فروشی شکر در بسته‌ای یک کیلویی پیش از این هشت هزار و ۷۰۰تومان بود و در حال حاضر در عمده فروشی‌ها به ۱۱هزار و ۵۰۰تومان رسیده است. روند افزایش قیمت کالاهای اساسی در حالی در بازار شروع شده است که گویا دولت تصمیمی برای مدیریت این اوضاع نداشته و بیشتر ترجیح می‌دهد بر طبل این گرانی‌ها بکوبد. در همین راستا شاهد این هستیم که قیمت انواع نان نیز با افزایش ۵۰درصدی روبه‌رو شده است. در بازار محصولات لبنی نیز شاهد افزایش قیمت‌های جدیدی هستیم.
هم‌اکنون متوسط سرانه مصرف لبنیات در دنیا ۱۸۰ کیلو و در کشور ما ۵۰ تا ۶۰ کیلو بوده که متأسفانه نسبت به سال‌های اخیر کاهش داشته است» (همان منبع).
در رابطه با گرانی همین اقلام روزنامه اعتماد هم با عنوان «در فاصله چند ماه به پایان کار دولت رخ داد موج تازه افزایش قیمت کالاهای‌اساسی» نوشت: «روندی که درست برعکس اظهارات پیشین سخنگوی دولت، علی ربیعی است که گفته بود «در سه ماهه ابتدایی امسال هر گونه افزایش قیمت ممنوع است». بر‌اساس تازه‌ترین اخبار از بازار کالاهای اساسی، قیمت انواع روغن مایع از روز گذشته ۳۵درصد و روغن جامد ۳۰درصد گران شد. قیمت نان نیز به‌طور غیررسمی ۵۰درصد و شکر نیز به‌طور رسمی ۷۲درصد رشد یافت. ابا نگاهی به کارنامه رشد قیمت روغن از سال۱۳۹۹ تاکنون می‌بینیم که این محصول استراتژیک در یک بازه زمانی یک‌ساله چهار بار گران شده است» (اعتماد۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۰).
گرانی اقلام مورد نیاز سفره‌های مردم و تورم بیش از ۵۰درصدی کنونی، در حالی است که مطلقاً درآمد کارمندان و کارگران و اساساً درآمد دهها میلیون مردمی که زیر خط فقر رفته‌اند جوابگوی افزایش قیمتها نیست، و رشد تورم به‌طور مدام قدرت خرید آنها را کاهش می‌دهد.
این وضعیت اسفناک باعث شده که رسانه‌های حکومتی با توجه به نفرت مردم از این اوضاع به ناگزیر لب به اعتراض باز کنند و در جنگ گرگها، دولت روحانی را مورد حمله قرار دهند.
روزنامه آفتاب یزد این سؤال را مطرح کرده: «چرا باید قیمت روغن خوراکی به میزان ۳۵درصد افزایش پیدا کند، آن هم در حالی که مردم در تنگنای شدید اقتصادی هستند و زمین و زمان متهم هستند که هیچ مسئولی در کشور درد تشدید مشکلات معیشتی مردم را ندارد» (آفتاب یزد ۲۷اردیبهشت ۱۴۰۰).
روزنامه اعتماد هم به‌نقل از یک کارشناس اقتصادی حکومتی نوشت: «از سال گذشته تاکنون شاهد رشد قیمت همه کالاها از پوشاک گرفته تا مسکن و خودرو بودیم و این روزها نیز شاهد گرانی در بخش کالاهای استراتژیک و راهبردی از نان گرفته تا شکر و روغن هستیم. اما باید گفت معیشت افراد کم‌درآمد با افزایش این دست از کالاهای اساسی تحت‌تاثیر قرار می‌گیرد» (همان منبع).
نتیجه چنین بلایی که حاکمیت آخوندی بر سر مردم و سفره‌های آنها به‌وجود آورده، افزایش نفرت عمومی مردم نسبت به حاکمیت و کاهش آستانه صبر آنها است.
مردمی که مدام در فشار گرانی و معیشت زندگی، سفره‌های خالی و بی‌رونق و حتی نداشتن خانه و کاشانه به سر می‌برند.
در شرایط کنونی مردم محروم ایران به‌خوبی دریافته‌اند که تنها راه برای احقاق حقوق از دست رفته‌شان خیزش و برخاستن و شوریدن علیه نظام جور و غارت آخوندی است.
آن‌چنانکه این روزها شاهدیم که اقشار مختلف مردم از بازنشستگان، کارگران، معلمان، پرستاران و. . به خیابان‌ها آمده و خروش و فریاد در کف خیابان را تنها راه رسیدن به حقوق می‌دانند.
