روزنامه‌های حکومتی روز چهارم دی، در اغلب مقالات و خبرهای خود، وحشت نظام از قیام مردم ایران را در آستانه سالروز قیام دیماه ۹۶و چهلم اولین سری شهدای قیام اخیر اختصاص داده‌اند. در سایر مقالات می‌توان آثار وحشت از قیام را در کشمکشهای باندهای حاکم دیده می‌شود. این کشمکشها که بر سر برجام، اف.ای.تی.اف، نمایش انتخابات، بودجه ۹۹ و رابطه با آمریکا هستند قبل از هر چیز بن‌بست نظام در عرصه‌های مختلف را به نمایش گذاشته است.
جوان زیر عنوان «مراقب بازگشت فتنه باشیم» نوشته است «پس از وقوع فتنه ۸۸، شمای کلی از گسل‌های اجتماعی که برای دشمن فرصت‌آفرین تلقی می‌شد، رخ نشان داد و فتنه‌گران، نشانی دقیقی از محل مناسب برای فتنه‌انگیزیهای آتی را به دشمن دادند. وجود گسل‌های گوناگون اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی در جامعه فضایی را برای ایجاد تقابل‌های تصنعی و هدایت و اجرای پروژه شکاف ملی فراهم می‌آورد». در روزنامه‌های باند خامنه‌ای آثار شقه درونی نظام در اثر قیام دیده می‌شود.
کیهان نوشته است: «دشمن از هیچ ضربتی دریغ نمی‌ورزد. شبیخون اخیر دشمن، سندی بر این مدعاست. اما آیا واقعاً مسأله اصلی، بنزین بود یا چالش مهم‌تری در میان است که بی‌تدبیری بنزینی، جزیی از آن است؟» و در ادامه نوشته است: «چرا دشمن در شبیخون اخیر (به بهانه بنزین) آماده اقدام بود، اما دولتمرد ما این طرف ادعا می‌کرد صبح جمعه از سهمیه‌بندی شدن بنزین خبردار شده؟ چرا برخی نهادهای مسئول غافلگیر شدند، در حالی که دشمن مترصد بود؟»
وطن امروز هم بار تمام جنایتهای رژیم در جریان کشتار مردم را به گردن روحانی انداخته و نوشته است: «در این روزها که دولت روحانی هم در ایجاد وضعیت فعلی اقتصادی و معیشتی و هم در جریان اجرای بسیار مشکوک گرانی بنزین و ریختن خون تعدادی از هوطنان‌مان، به‌عنوان مقصر و متهم اصلی مورد خطاب است، باید صریح‌تر از قبل عامل اصلی ایجاد این وضعیت، یعنی همان رویکرد غربگرایانه در سیاست خارجی و اقتصادی دولت روحانی را به نقد کشید. این اعتقاد ما است و این بار بلندتر از گذشته خطاب به روحانی می‌گوییم که: «فکر نان باش که خربزه آبه».
روزنامه‌های حکومتی واکنش‌های گسترده‌یی به خبر رویتر در مورد آمار کشته‌شدگان قیام نشان داده‌اند.
کیهان خامنه‌ای نوشته است: «نکته دیگر در این گزارش رویترز کپی‌برداری نعل به نعل از گزارش ۱۰روز پیش تارنمای (سازمان مجاهدین خلق) بود.. این سازمان، ۲۵آذر ماه گذشته در گزارشی مدعی شد که «تعداد کشته‌شدگان در اعتراضات ماه نوامبر، از ۱۵۰۰نفر فراتر رفت.»
ستاره صبح از باند روحانی هم به نقل از خبرگزاری میزان نوشته است: «منابع آگاه به خبرگزاری میزان خبر داد؛ منبع خبر رویترز مریم رجوی بوده است».
اعلام نکردن آمار کشته‌شدگان قیام توسط رژیم تبدیل به بحران در درون رژیم شده است.
جهان صنعت به نقل از محمدعلی وکیلی عضو هیأت‌رئیسه مجلس ارتجاع نوشته است: «باید اذعان داشت که این آمار چیزی نیست که بشود پنهان، کتمان یا نفی کرد. موضوع مسأله عادی نیست که قابل انکار کردن باشد. مسأله آسیب به قشری از مردم بی‌گناه و معترضان به‌وسیله تصمیمات نظام است».
روزنامه ایران هم به نقل از جعفرزاده‌ایمن آبادی عضو مجلس آخوندی نوشته است: «شفاف نکردن آمار و اطلاعات باعث می‌شود که رسانه‌های خارجی هر طوری که دل‌شان میخواهد، داستان‌پردازی کنند و این داستانپردازیها هم به ضرر نظام، است... ما در جلسات خودمان این اطلاعات و آمار را گرفتهایم، اما مجاز به اعلام آن نیستیم. اعلام باید از طریق مراجع رسمی باشد».
وحشت از پیامدهای قیام و اذعان به تشتت درون نظام در اثر استمرار آن موضوع اعترافات عماد افروغ کارشناس باند خامنه‌ای است که روزنامه‌های باند رقیب به آن انعکاس داده‌اند.
آرمان به نقل از وی نوشته است: او «(با تأکید بر این‌که در فضای کنونی همه چیز رادیکالیزه شده است): همه تفسیرها بوی افراط می‌دهند؛ چه تفسیر سیاسی، چه تفسیر امنیتی، چه تفسیر فرهنگی، چه تفسیر اقتصادی، انگار در این چهل سال در مملکت هیچ کاری انجام نشده و هیچ چیز مثبتی در این جامعه نداریم. همه کسانی که تا دیروز سکوت اختیار کرده بودند و مصلحت اندیش شده بودند معترض و نقاد شده‌اند. ناگهان می‌آیند چنان ندای اعتراض سر می‌دهند که انگار در این چهل سال ما در حال احتضار بوده‌ایم. این نشان می‌دهد که در فرهنگ سیاسی چپ و راست ما یک ناپختگی وجود دارد».
بحران درونی نظام در اثر ضربه قیام را در خبر دیگری در روزنامه جمهوری اسلامی دیده می‌شود که نوشته است: «علی مطهری: هیات رئیسه می‌گوید رهبری با استیضاح وزیر کشور مخالفند، لذا آن را اعلام وصول نمی‌کنیم». در ادامه به نقل از مطهری نوشته است« به‌نظر من رئیس‌جمهور متهم ردیف اول است».
روزنامه ایران هم به نقل از این کارشناس باند خامنه‌ای نوشته است: «نهادهای مدنی دینی ما سال‌هاست ساکتند اما دفعتاًً بیرون آمده‌اند. شما به هر شبکه اجتماعی که نگاه میاندازید، میبینید که یک روحانی آمده و دارد انتقادهای تند می‌کند. این انتقادها خیلی خوب است اما تا دیروز کجا بودید؟ اگر یک نقد مستمر سازنده و مستدل وجود داشت، اوضاع به این شکل درنمیآمد...این رادیکالیزه شدن فعلی می‌تواند به متلاشی شدن نظام، متلاشی شدن اجتماعی و یک آنارشیسم بیانجامد».
روزنامه حکومتی آرمان در مطلب دیگری با خاستگاه اجتماعی قیام‌کنندگان اشاره کرده و نوشته است: «بحران اقتصادی اخیر در مدت کوتاهی به‌وجود نیامده، سال‌ها این مشکلات جمع شده و حالا به بحران اقتصادی تبدیل شده است. مردم در گذشته به‌نحوی زندگی خود را مدیریت می‌کردند. مشکل از جایی آغاز شد که...مردم هر سال نسبت به سال گذشته ۳۰درصد فقیر‌تر می‌شوند. گاه کل درآمد گروهی از مردم به اندازه اجاره خانه آنها نیست. گران شدن بنزین دیگر تحمل این شرایط را غیرممکن کرد».
موضوع برجام و ضرورت رفتن پای میز مذاکره و تن‌دادن به خواسته‌های طرف حساب‌های غربی از دیگر بحرانهای درونی نظام است که سایهٔ قیام بر معادلات آن دیده می‌شود.
آرمان به نقل بیگدلی کارشناس هم‌سو با روحانی با اشاره به تنگ‌تر شدن حلقهٔ تحریم‌ها و وضعیت بحرانی رژیم نوشته است: «به صراحت تکرار می‌کنم که تا قبل از این‌که برجام از هم نپاشیده است، باید به سمت استفاده از دیپلماسی دقیق‌تر و مؤثر به قصد گشایش، حرکت کرد. چرا که اگر ترس اروپایی‌ها از فروپاشی برجام با برخی اقدامات مانند فعال شدن مکانیسم ماشه فرو بریزد، دیگر نمی‌توان اروپا را در افزایش فشار بر ایران مانند آمریکا کنترل کرد». این کارشناس حکومتی با اشاره به سفر روحانی به ژاپن افزوده است: « نتایج سفر روحانی به ژاپن در ابهام است. از یک‌طرف دولت مجبور است برای پاسخ به بخشی از جریان تندرو سیاست کاهش تعهدات برجامی را در پیش گیرد و از سوی دیگر چشم امید دارد از طریق ژاپن و اروپا اتفاقاتی در خصوص کاستن از تنشها و حرکت به‌سوی تنش‌زدایی صورت گیرد. این دو مسأله با هم جمع نمی‌شوند. تهران یک بار برای همیشه باید تکلیف خود را روشن کند».
وطن امروز از باند خامنه‌ای هم ضمن حمله به سیاست مذاکره جویی روحانی به گوشه‌یی از بحرانهای دیگر نظام اذعان کرده و نوشته است: «موضوع مذاکره اما محدود به سیاست خارجی نمانده است. بودجه سال آینده که توسط حسن روحانی به مجلس ارائه شده به طرز مشکوکی نامتوازن است. حتی کسانی که صرفاً خبرها را پیگیری می‌کنند، متوجه شده‌اند درآمدهایی که دولت برای سال آینده در نظر گرفته در «حالت عادی» قابلیت تحقق ندارد مگر این‌که دولت با بهره‌گیری از ابزار «مذاکره/ توافق» بتواند میزان فروش نفت را افزایش داده یا مقداری از ارز بلوکه‌شده را به کشور بازگرداند. فارغ از درستی یا نادرستی این ادعا، شواهدی وجود دارد که انگاره تلاش برای مذاکره، حتی با بستن یک بودجه به محل‌های درآمدی تخیلی را تقویت می‌کند».
مذاکره و بودجه ۹۹موضوع حملات روزنامه‌های فرهیختگان، سیاست روز و رسالت به باند روحانی هستند. ناکارآمدی دولت روحانی هم موضوع تمسخر شرکای خودش است.
روزنامه آرمان در طنزش با عنوان «درآمد اصلی پدرمان بود» از جمله نوشته است: «یکی از مسئولان مربوط به سوخت اعلام کرد: سال‌ها پیش هم شوهر عمه بنده برای زدن بنزین مشکل داشت.
یکی از مدیران مربوط به کیفیت پایین برنج‌های وارداتی گفت: یادش بخیر! خاله‌ام هر چی برنج می‌زد، شفته می‌شد!
یکی از مدیران بخش هواپیمایی نیز افزود: «زمان پدرجد و نیاکان ما اصلاً هواپیما نبود که مردم مشکلی داشته باشند، مشکل از زمان اختراع شروع می‌شود، ای کاش هیچ چیز اختراع نشود! یعنی مسئولان کشور به جای آوردن سند و فکت و ارجاع به منابع علمی، به خاله و عمو و دایی ما را حواله می‌دهند... حالا اصلاً بی‌خیال مسکن شویم، فعلاً دور دور آلودگی هواست. یکی از اعضای شورای شهر تهران هم زارپی این وسط گفته: مردم کمتر نفس بکشند! به جان خودم و به این برکت این جمله جدی است! یعنی از خودم نساختم. یک مسئول راه‌حلش برای آلودگی هوا این است که مردم نفس نکشند. ایشان احتمالاً افزوده: خیلی نفس می‌کشید! چه خبره؟! و شاید دانشمندان جوان را مجاب کنند که برای مردم آبشش نصب کنند یا مثل درختان دی‌اکسیدکربن بگیریم و اکسیژن تحویل دهیم.»
