جنگ درون نظام آخوندی بر سر تصویب لایحهٔ CFT به نقطهٔ تعیین‌تکلیف نزدیک می‌شود. روز پنجشنبه ۱۷آبان احمد توکلی، عضو مجلس تشخیص مصلحت نظام از باند خامنه‌ای، گفت این لایحه تصویب خواهد شد. پیش از او کسانی در باند خامنه‌ای مثل پاسدار حسین شریعتمداری تصویب این لایحه را خیانت توصیف کرده بودند.
فلاحت‌پیشه، رئیس کمیسیون امنیت مجلس ارتجاع هم گفته بود در اولین جلسهٔ مجلس، در این هفته موضوع را برای ارجاع دعوا بین خبرگان و مجلس به مجمع تشخیص مصلحت نظام مطرح خواهد کرد. اما قبل از آن، اظهارات آخوند صدیقی در نمایش جمعه تهران و واکنش‌ها به این اظهارات شکاف در رأس حاکمیت بر سر این موضوع را نمایان کرد.
آخوند صدیقی مدعی شد خامنه‌ای مخالف FATF است و با هشدار به باند روحانی گفت: «ما توقع داریم مسئولان ما قوانین ذلت‌بار را تعقیب کنند FATF و امثال اینها را این ادامه همان قانون کاپیتولاسیون است از فرمایشات رهبر معظم بیاموزند عبرت بگیرند». وی سپس با حمایت از شورای نگهبان افزود: «شورای محترم نگهبان که بحمدالله در این رابطه هم توقعات مردم ما را انقلابیون ما را استقلال خواهان ما را برآورده کردند». وی تأکید کرد: «در برابر لبخند دشمن فریب دشمن، گول نخورید».(خبرگزاری فارس ۱۸آبان ۹۷)
آخوند هاشم حسینی بوشهری در قم نیز با اشاره به دعوای درونی حکومت آخوندی در مورد دوری و نزدیکی به غرب گفت: «همان‌گونه که رهبر فرمودند تا توان دارم این امکان در کشور اتفاق نخواهد افتاد که خائنان ملت را وادار کنند که به دشمن پناه ببرند».(خبرگزاری مهر ۱۸آبان ۹۷)
غیر از این ۲مورد امام‌جمعهٔ مراکز استان در مورد این لایحه سکوت کردند، سکوتی که معنی آن را باند روحانی دریافت و بلافاصله آخوند صدیقی را مورد حمله قرار داد.
علیرضا رحیمی، عضو مجلس ارتجاع، نوشت: «در عصر جدید، بحران‌تراشی و به‌سوی جنگ بردن کشور و مسلط کردن بیگانگان افسارگسیخته، کاپیتولاسیون‌سازی برای ایران است. بی‌تردید الحاق به CFT یا FATF بخشی از دیپلماسی مهار و مدیریت وضعیت جاری است. مجلس نیز نسبت به وضعیت جاری نگران و هوشیار است».
محمد مهاجری، یک مهرهٔ دیگر باند روحانی، صدیقی را به بلاهت متهم کرد و نوشت: «صدیقی در نمازجمعه امروز گفته "FATF همان کاپیتولاسیون است." تا حالا گمانم این بود که ایشان FATF را نمی‌داند. امروز معلوم شد از کاپیتولاسیون هم اطلاعی ندارد»!(سایت خبرآنلاین ۱۸آبان ۹۷)
آخوند ذوالنوری، رئیس کمیتهٴ هسته‌ای مجلس و از دلواپسان، خبر از شقه جدید بر سر لایحهٔ CFT در مجلس داد و گفت: «یک نهضت توابین در مجلس به راه افتاده است و عده‌یی از نمایندگانی که به CFT رأی داده‌اند، در اثر اعتراضات مردمی پشیمان شده بودند و مایل بودند این مصوبه در شورای نگهبان رد شود که شد اما مشکل اصلی اینجاست که اگر این لایحه نیز به سرنوشت ۲لایحه پالرمو و اصلاح قانون مبارزه با پولشویی منجر شود و بدون بازبینی در صحن مجلس، مستقیم به مجمع تشخیص مصلحت نظام برود _ که محتمل است چنین شود _ عملاً جلوی پس‌گیری رأی این نمایندگان پشیمان را خواهد گرفت».
آخوند ذوالنوری بار دیگر به علی لاریجانی، رئیس مجلس آخوندی، به‌خاطر دورزدن مجلس و ارجاع ۲لایحه پالرمو و اصلاح قانون مبارزه با پولشویی به مجمع تشخیص مصلحت حمله کرد و گفت: «مصوبه شورای نگهبان مستقیم به مجمع تشخیص مصلحت نظام فرستاده شد که این خلاف قانون اساسی و آئین‌نامه مجلس است. نگران تکرار این اتفاق در خصوص لایحهٔ CFT نیز هستیم».(خبرگزاری ایسنا ۱۷آبان ۹۷)
نگرانی دلواپسان خامنه‌ای از این است که لایحه در مجمع تشخیص مصلحت نظام و با اشاره خامنه‌ای تصویب شود.
این هرج ومرج و جنگ وجدال پایان‌نا‌پذیر در درون حکومت آخوندی در زمینه تصویب لوایح FATF، بیانگر استیصال نظام است که نمی‌داند چه اقدام مشخصی در این رابطه انجام دهد، تا جایی که مهره‌ها و باندهای درونی آن در دعوا بر سر آن در دو سر طیف قرار می‌گیرند.
یک باند تصویب آن را کاپیتولاسیون می‌داند و باند مقابل را به خیانت متهم می‌کند، اما باند مقابل تصویب آن را عین خدمت به نظام می‌داند و...
جنگ‌وجدال بر سر FATF، برجام، تحریم‌های جدید و... در این سرفصل تاریخی مشخص، بیانگر این واقعیت است که قبل از هر چیز این مردم ایران هستند که در داخل کشور رژیم را بن‌بست کشانده‌اند و آثار این بن‌بست در داخل جنگ‌وجدال در زمینه مسایل خارجی را هم دامن زده است و مواضع دو باند حاکمیت در زمینه لوایح FATF مانند هر موضوع دیگر در زمینه روابط خارجی، ناشی این بن‌بست داخلی است.
آن‌چنان که آخوند حسن روحانی روحانی در زمینه خروج آمریکا از برجام و تصمیم این کشور برای اعمال تحریم‌ها علیه رژیم گفت: «این وضعیت از زمانی آغاز شد که عده‌یی به خیابانها آمدند و در دیماه ۹۶ اغتشاش کردند، ترامپ هم فهمید می‌تواند از برجام خارج شود».
ضمنا این هرج ومرج، بیانگر یک واقعیت دیگر هم می‌باشد که بلبشو در حکومت آخوندی در زمینه‌های مختلف داخلی و خارجی ناشی از هرج و مرج ذاتی و ماهوی این حاکمیت است که در زمینه‌های مختلف به نوعی خودش را بارز می‌کند.
