روز چهارشنبه(۶آذر) خلیفهٔ ارتجاع، مزدوران بسیجی خود را که در جریان قیام به‌شدت ضربه خورده‌اند در بیت خود جمع کرد تا آنها را سرپا کند. اما از قضا آنچه در اظهارات خامنه‌ای خطاب به بسیجیان برجسته‌تر از سایر حرفهایش بود، وحشت خود او از قیام و گستردگی و رادیکالیسم آن بود. او قیام بزرگ مردم ایران را «یک توطئه‌ٔ عمیق، وسیع و بسیار خطرناک» توصیف کرد و از رادیکالیسم قیام نیز با عبارت «حرکت تخریب و تحریق و آدم‌کشی و شرارت» ابراز وحشت نمود و دربارهٔ سازمان‌یافتگی و گستردگی و رزم‌آوری قیام‌کنندگان نیز گفت: «به مناسبت این قضیه بنزین... لشکر خودشان را وارد میدان کردند».
غافلگیری یا ابعاد بهت‌آور قیام؟
خامنه‌ای در اظهارات خود، هم به غافلگیر شدن رژیم از انفجار ناگهانی توده‌های به جان آمده اعتراف کرد و هم به گستردگی قیام و در همین رابطه از بسیجیان خواست: «در هیچ زمینه‌ای غافلگیر نشوید و سعی کنید در همه محله‌ها حضور داشته باشید».
اما در عین‌حال حواسش جمع بود که برخلاف دو سخنرانی قبلی هیچ اشاره‌ای به مجاهدین و کانون‌های شورشی نکند.
در مورد بسیجی‌های ضربه‌خورده و روحیه‌باخته نیز تا توانست سعی کرد، ضمن تعریف و تمجید، دست نوازش به سر و روی آنها بکشد؛ نوازشی که البته با دادن امتیازات صنفی و بازگذاشتن بیشتر دست این مزدوران در اخاذی و غارت و سرکوب همراه بود.
ولی‌فقیه ارتجاع برای انگیزه دادن به مزدوران، با دست باز به بذل و بخشش از دارایی‌های به یغما رفتهٔ مردم ایران، اقلام جدیدی را پیشکش بسیجی‌ها کرد؛ از جمله ۴۰هزار پروژه که تحویل بسیج شده و ۱۲هزار صندوق به‌اصطلاح قرض‌الحسنه که در تیول بسیج گذاشته شده است.
جالب است وضعیت تا آنجا اضطراری است که همان‌گونه که خامنه‌ای ناچار است برای محکم کردن افزایش قیمت بنزین خودش وارد شود، اینجا هم برای دادن امتیازات مادی به بسیجیان خودش وارد شود؛ در حالی که خوب می‌داند این امر تا کجا خشم‌وکین توده‌های محروم و غارت شده را علیه خودش و مزدوران سرکوبگرش برمی‌انگیزد.
علاوه بر اینها خلیفهٔ ارتجاع بدون به زبان آوردن اصطلاح ننگین «آتش به اختیار» همان مضمون را تکرار کرد و گفت: «بسیج در عین گستردگی، چابک باشد و اسیر پابندهای رایج اداری نشود».
اما در یک نگاه عمیق‌تر، حرف جدیدی در اظهارات ولی‌فقیه ارتجاع نبود و او ارمغان چشمگیری برای بسیجی‌ها نداشت تا تضمینی برای این مزدوران روحیه‌باخته در مقابله با ارتش عظیم گرسنگان، محرومان، بیکاران، زنان و آزادیخواهان باشد که در این قیام به توان و نیروی عظیم خود پی برده‌اند. کما این‌که «آتش به اختیار» را که ولی‌فقیه پلید ارتجاع این بار آن را با عبارت «عدم پایبندی به روالهای رایج اداری» بیان کرد یک سال پیش(۱۲مهر ۹۷) در اختیار مزدوران بسیجی قرار داد. اگر چه بسیجی‌ها و سایر عوامل غارت و سرکوب رژیم با استفاده از این حربه به مردم زور گفتند و سرکوب و غارتشان کردند، اما در روز روزش، یعنی در جریان قیام نه تنها هیچ تضمینی برای مزدوران بسیجی در توفان قیام به‌وجود نیاورد، بلکه آنها را بیش‌از‌پیش در کانون خشم‌وکین آتشین مردم ایران قرار داد.
تمهیدات حقیر و بی‌فایده
اما آنچه که همهٔ این تمهیدات اهریمنی خلیفهٔ ارتجاع برای جلوگیری از قیام و سرکوب آن را بی‌فایده و نقشه‌هایش را نقش بر آب می‌کند، ابعاد قیام و حضور توده‌های میلیونی مردم از یک‌سو و سازمان‌یافتگی هستهٔ مرکزی آن از سوی دیگر است. خامنه‌ای به‌طور خنده‌داری به مزدوران بسیجی می‌گوید «غافلگیر نشوید» این در حالی است که تمامی دستگاههای نظامی و انتظامی و اطلاعاتی و امنیتی رژیم به اعتراف مکرر سردمداران رژیم غافلگیر شدند. در حالی که ظاهراً هیچ عامل غیرمترقبه‌ای هم در کار نبود، زمان اعلام قیمت جدید سوخت در اختیار خود رژیم بود و رژیم بنا به تجارب گذشته، از چند روز قبل نیروهای خود را به‌حالت آماده‌باش درآورده بود؛ پس آنها چرا غافلگیر شدند؟ آنها از ابعاد قیام و از شدت و رادیکالیسم قیام و آمادگی و سازمان‌یافتگی قیام‌کنندگان غافلگیر شدند.
نیازی به ذکر آمار و ارقامی که سردمداران رژیم از ابعاد و شمار سرسام‌آور مراکز غارت و سرکوب که توسط قیام‌کنندگان به آتش کشیده شد و منهدم گردید نیست، اما از آن میان جا دارد تنها روی یک مورد از آمار و ارقامی که رحمانی فضلی وزیر کشور دولت روحانی سه‌شنبه‌شب (۵آذر) در تلویزیون رژیم ارائه کرد، قدری درنگ کنیم. وی شمار کسانی را که فعالانه در انهدام مراکز حکومتی یا در درگیریها شرکت داشتند، ۲۰۰هزار نفر عنوان کرد. هر ناظری می‌تواند دریابد که وقتی هستهٔ مرکزی قیام، آن هم قیامی که قیام‌کنندگان با دست خالی به مصاف گلوله می‌روند، ۲۰۰هزار نفر است، عقبهٔ قیام و آنها که با فاصله‌ای از این گروه فعال حرکت می‌کنند و به آن یاری می‌رسانند، میلیونی است. کما این‌که خبرگزاری رویترز(۶آذر) با کنار هم گذاشتن این قسمت از اظهارات وزیر کشور رژیم و هم‌چنین اظهارات نقوی حسینی مبنی بر دستگیری ۷هزار نفر، چنین نتیجه‌گیری کرد: « رژیم ایران روز چهارشنبه نمایی از کمیت چیزی را که ممکن است بزرگترین اعتراضات ضددولتی در تاریخ ۴۰ساله جمهوری اسلامی باشد ارائه کرد».
اما خود رژیم خوب می‌داند که ابعاد واقعی قیام، قیامی که ۱۷۶شهر کشور را درنوردید، بسا فراتر از این ارقام است. در برابر چنین نیروی عظیمی و چنین آتشفشان مهیبی، تلاش خامنه‌ای برای آن‌که با بسیج روحیه‌باخته و نیروهای در حال ریزشش بتواند سدی در برابر آن ایجاد کند و رهنمودهای کلی و نصیحتهایی مانند «در مقابل حوادث گوناگون راهبرد و تاکتیک آماده داشته باشید» و «در هیچ زمینه‌ای غافلگیر نشوید و سعی کنید در همه محله‌ها حضور داشته باشید» و غیره... خنده‌دار می‌نماید و دست خالی ولی‌فقیه ارتجاع را به نمایش می‌گذارد؛ به‌خصوص که خود او بهتر می‌داند این آتش خاموش نشده و نیرومندتر، کوبنده‌تر، متشکل‌تر، مصمم‌تر و رزم‌آورتر ادامه خواهد یافت و به هیچ چیز کمتر از نابودی تام و تمام نظام اهریمنی ولایت فقیه قانع نیست.
