از همان روزهای اول که سیل ویرانگر هستی و نیستی بسیاری از هموطنان در شمال را از بین برد، بسیار روشن بود که سیاست‌های ضدمردمی رژیم در تخریب محیط‌زیست، جنگل‌خواری و جنگل تراشی، مسدود کردن مسیل‌ها، لایروبی نکردن رودخانه‌ها و... باعث ابعاد گسترده خسارت سیل بر زندگی مردم شده است.
در همان روزها بسیاری از کارشناسان و رسانه‌های حکومتی هم به این واقعیتها اعتراف کردند.
در روزهای اولیه مشخص بود که ناکارآمدی وبی تدبیری برای مقابله با بحران باعث می‌شود که ابعاد خسارت سیل بر زندگی مردم بیشترشود.
بلبشو در مدیریت بحران
یکی از این دلایل این ناکارآمدی بلبشو در مدیریت بحران و مدیریت بحران به سبک آخوندی، به سبک هیاتی و به گفته نهادهای وابسته به باند خامنه‌ای«مدیریت جهادی» و خلاصه این‌که هرج ومرج در امدادرسانی بود.
رژیم برای لانسه کردن نیروهای سرکوب و توجیه حضور آنها در مناطق سیل‌زده که مأموریت اصلی آنها سرکوب مردم سیل‌زده است، پاسداران، بسیجیها و اخیراً مزدوران برون‌مرزی موسوم به «لشکر فاطمیون» را به مناطق سیل‌زده گسیل داشت تا با سبک و سیاق آخوندی و هیئت‌های آخوندی به مردم سیل‌زده کمک‌رسانی کند.
مزدوران سرکوب رژیم و آخوندها حتی در میان سیلاب وگل ولایی که خانه‌های مردم را فراگرفته بساط دجالگرانه نوحه خوانی راه انداختند و فضاحت دیگری بر فضاحت‌های آخوندها، پاسداران و بسیجیها در مناطق سیل‌زده افزودند.
بی‌توجهی حاکمیت آخوندی نسبت به‌وقوع بحرانهای طبیعی و بلبشو در به‌اصطلاح مدیریت بحران تا حدی است که رسانه‌های هر دو باند ناگزیر از اعتراف به آن شده‌اند.
خواب سنگین مسئولان
روزنامه جهان صنعت وابسته به باند روحانی با عنوان«قربانی بعدی سوء مدیریت» می‌نویسد: «دلواپسی‌مان اگر تا امروز زیر آب رفتن اهواز در پی خواب سنگین مسئولان بود، این‌بار اما غول خشکسالی در سیستان‌و‌بلوچستان تسلیم ابر سیاه بی‌برنامگی افرادی می‌شود که مطالعات اقلیم‌شناسی‌شان بیش از دو سال را مورد توجه قرار نمی‌دهد».
نویسنده مقاله جهان صنعت در ادامه به صراحت اعتراف می‌کند که وضعیت حاضر نتیجه تصمیمات و مدیریت غلط دولت است و در این رابطه می‌نویسد: «آنچه بر خوزستان می‌گذرد حاصل تصمیماتی است که دولتمردان اتخاذ کردند. نشان این موضوع را می‌توان در از دست رفتن همه امکانات شهری که بر مدار خرد حرکت نکرده بود امروز در مناطق سیل‌زده مشاهده کرد».
جهان صنعت در ادامه به لاقیدی رژیم و عدم کفایت آن در زمینه پیشگیری از بحران اذعان می‌کند: « شرایط سیل در کشور به‌گونه‌یی است که تصور می‌شود این بحران در بی‌خبری کامل گریبان کشور را گرفته و مسئولان نسبت به هر آنچه بنا بود بر کشور تحمیل شود کاملا ناآگاه بودند». (جهان صنعت ۲۴فروردین ۹۷)
واقعیت این است که مسئولان حاکمیت آخوندی نسبت به بروز وقایع نا آگاه نبودند، بلکه به‌دلیل ماهیت ضدمردمی و به‌دلیل منافع غارتگرانه در تخریب محیط‌زیست به آثار زیانبار این سیاست ضدمردمی در زندگی مردم و گرفتار کردن آنها با بحرانهای زیست محیطی مطلقاً توجهی نکردند و در زمینه پیشگیری از خسارتهای سنگین ناشی از بحرانهای طبیعی اقدامی به‌عمل نیاوردند، تا این‌که این سیل ویرانگر گریبان مردم محروم بسیاری از استانهای کشور را گرفت.
صد لعنت به بی‌خیالی وبی تدبیری!
روزنامه جوان از باند خامنه‌ای هم با عنوان «صد رحمت به سیل» به مدیریت ناکارآمد در مواجه با بحران سیل اذعان می‌کند و در مورد وقوع سیل ویرانگرمی‌نویسد: «صد رحمت به سیل، صد لعنت به ما، صد لعنت به شیوه مدیریت ما، صد لعنت به بی‌خیالی ما، می‌خواهد بدتان بیاید یا نه؛ ولی این از بی‌خیالی و بی‌تدبیری ماست».
نویسنده مطلب این رسانه باند خامنه‌ای سپس اضافه می‌کند: «حوادث مانند زلزله و سیل و آتش‌سوزی هر ساله در جایی از این سرزمین تکرار می‌شود. بدیهی است که در چنین سرزمینی به جای غافلگیر شدن؟! باید دست کم هشت سازوکار زیر را می‌داشتیم»
این رسانه حکومتی پس از بیان هشت سازوکار مورد نظر به ناکارآمدی رژیم این‌طور اعتراف می‌کند: «سیل و زلزله غیرمترقبه نیستند. این ماییم و منش ماست که غیرمترقبه است و غافلگیرکننده».(جوان ۲۴فروردین ۹۷)
روزنامه رسالت دیگر رسانه باند خامنه‌ای نیز در همین زمینه می‌نویسد: «قابل‌قبول نیست که پس از وقوع بحران، امور، همان‌طور تمشیت شود که در گذشته می‌شد».(رسالت ۲۴فروردین ۹۷)
ماهیت ضدمردمی نظام منشأ تمامی مصیبت‌های مردم
این رسانه‌های حکومتی به ناگزیر با واقعیتهایی اعتراف می‌کنند اما به آنچه که با ماهیت ضدمردمی و ساختار فاسد و غارتگرانه حاکمیت ولایت فقیه بر می‌گردد کاری ندارند. مسأله‌ای که منشأ تمامی مصیبتها و بلایا برای مردم ایران است.
نظامی که بنیان آن بر چپاول و سرکوب مردم استوار است، هرگز نمی‌تواند از قبل به فکر جلوگیری از وقوع بحرانهای طبیعی باشد و یا در زمان وقوع بحران مدیریت و اقدامات صحیحی داشته باشد.
آن‌چنان که در شرایط کنونی هم دیده می‌شود، حاکمیت به جای رسیدگی به دردهای مردم و امداد رسانی به آنها به فکر حفظ سلطه منحوس خودش بر مردم سیل‌زده است، و به‌طور مرتب سرکردگان نیروهای سرکوب در مناطق سیل‌زده حضورمی‌یابند.
که البته با خشم و نفرت مردمی مواجه می‌شوند چنان‌چه پاسدار نقدی مورد اعتراض و خشم و نفرت مردم قرار گرفت. یا در گزارش پاسدار پاکپور فرمانده نیروی زمینی سپاه پاسداران ضدمردمی به پاسدار باقری رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح رژیم، ضمن اعتراف به خشم و کینه مردم نسبت به نظام اذعان کرد که خودش هم با زور از چنگ مردم معترض فرار کرده است.
