روز چهارشنبه ۲۱شهریور مردم کردستان در ۲۸شهر کردنشین دست به اعتصاب سراسری زدند. این اعتصاب سراسری در کردستان ایران در اعتراض به اعدام جنایتکارانه جوانان مبارز کرد رامین حسین‌پناهی و زانیار و لقمان مرادی و همچنین حملات موشکی به احزاب دموکرات در عمق خاک کردستان عراق صورت گرفت.
ویژگی‌های این اعتصاب
۱- یکی ار ویژگی‌های مهم این اعتصاب گستردگی آن بود که همه شهرهای کردنشین در ایران را فراگرفت از پاوه و نوسود تا ارومیه یعنی شهرهای بزرگ مانند سنندج و کرمانشاه و مهاباد و ارومیه را هم شامل می‌شد. در واقع ۲۸شهر کردنشین از ۳استان کردستان و کرمانشاه و آذربایجان غربی در این حرکت کم‌نظیر و تحسین‌برانگیز مشارکت کردند و یک «نه» بزرگ به تمامیت رژیم آخوندی با صدای رسا گفتند.
۲- ویژگی دوم، همزمانی این اعتصاب بود که از قبل فراخوان آن در رسانه‌های مختلف از جمله شبکه‌های اجتماعی داده شده بود و مردم به‌صورت همزمان و در روز مشخص که چهارشنبه ۲۱شهریور بود به آن پاسخ مثبت دادند.
۳- ویژگی سوم این بود که این اعتصاب در پاسخ به یک موضوع صنفی یا اجتماعی مثل گرانی و رکود و تورم نبوده بلکه پاسخ محکم و دندان‌شکن به جنایت‌های وحشیانه رژیم علیه مردم و جوانان کردستان بود. یعنی اعدام زندانیان سیاسی از یک طرف و حملات جنایتکارانه موشکی به مقرات احزاب دموکرات کردستان در عمق خاک عراق از طرف دیگر بوده است.
اعتصاب سراسری در سنندج
پیامدهای این اعتصاب
۱. این اعتصاب باعث همبستگی سراسری بیشتری بین مردم شد و همه مردم یکصدا رژیم آخوندی و جنایت‌های آن را نفی کردند و با این اقدام، انزجار خودش را از اعدامهای سرکوبگرانه و حملات موشکی تروریستی ابراز داشتند و آن را قویاً محکوم کردند.
۲. پیآمد دوم این اعتصاب این است که زمینه‌ساز قیامها و اعتراضات بیشتر خواهد شد و قیام مردمی را یک گام به جلو پرتاب می‌کند. این اعتصاب در واقع حلقه دیگری از سلسله قیامها و خیزش‌های مردمی است که از دیماه تاکنون تداوم خود را به اشکال مختلف در نقاط مختلف کشور بارز کرده‌اند و نشان داده‌اند که رژیم آخوندی قادر به مهار قیام مردم ایران نبوده است.
۳. مردم به‌صورت عینی و به‌نحو بسیار محسوسی این واقعیت را لمس خواهند کرد که اگر یکپارچه و متحد عمل کنند رژیم توان سرکوب همه مردم را به‌صورت همزمان ندارد و فقط می‌تواند نظاره‌گر باشد.
اعتصاب سراسری در بانه
آیا رژیم چنین پیامدهایی را در نظر نداشت؟
رژیم انتظار نداشت که در این ابعاد با اعتراض و اعتصاب و مخالفت روبه‌رو شود. اعتصاباتی این‌گونه در شهرهای کردنشین سابقه داشته اما هیچ‌گاه در چنین ابعاد گسترده‌یی نبوده است. از جمله در ۱۹اردیبهشت سال ۱۳۸۹ وقتی رژیم آخوندی ۵زندانی سیاسی، فرزاد کمانگر، شیرین علم‌هولی، علی حیدریان، فرهاد وکیلی و مهدی اسلامیان را اعدام کرد، در چندین شهر کردستان در اعتراض به این جنایت مردم دست به اعتراض زدند و اعتصاب کردند.
اعدام ۵زندانی سیاسی در سال ۱۳۸۹
قبل از آن نیز در تیرماه سال ۱۳۸۴ به‌دنبال قتل جنایتکارانه یک جوان مهابادی به نام شوانه قادری مردم مهاباد و تعداد دیگری از شهرهای کردستان به‌صورت یکپارچه اعتراض خود را علیه این جنایت فجیع ابراز داشتند.
قتل فجیع شوانه قادری
اما اعتصاب سراسری در ۲۱شهریور چه از نظر تعداد شهرهای شرکت‌‌کننده در این اعتصاب و چه از نظر دلائل تماماً سیاسی این اعتصاب این حرکت را در چارچوب قیامهای مردم ایران علیه رژیم ولایت فقیه تبدیل به حرکتی بی‌نظیر می‌کند.
فاشیسم دینی حاکم بر ایران برای ایجاد جو رعب و جلوگیری از اوجگیری قیام مردمی، ۳زندانی سیاسی کرد رامین حسین‌پناهی ۲۴ساله، زانیار مرادی ۳۰ساله و لقمان مرادی ۳۲ساله را در زندان گوهردشت کرج، حلق‌آویز کرد. این ۳زندانی در حالی اعدام شدند که از چند روز پیش در اعتصاب‌غذای خشک به‌سر می‌بردند. زانیار و لقمان بیش از ۹سال و رامین از ۱۴ماه پیش در زندان و تحت شدیدترین فشارها بودند.
اعدام ۳زندانی سیاسی
مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت با فراخواندن مردم کردستان و سراسر ایران به اعتراض و قیام گفت: «رژیم ضدبشری آخوندی بر آن است که با سرکوب و اعدام و توپ‌باران و حملات موشکی، فضای رعب و اختناق را شدت بخشد و قیام مردم ایران را خاموش سازد اما این آرزو را به گور خواهد برد».
روز ۲۱شهریور ۹۷ شاهد بودیم که چگونه مردم کردستان این اعتصاب سراسری را با موفقیت انجام دادند و آرزوی رژیم برای خاموش کردن اعتراضات را به گور سپردند.
واکنش رژیم به اعتصاب سراسری کردستان
رژیم که سخت قافیه را باخته بود عملاً نمی‌توانست دست به اقدام جدی علیه اعتصاب سراسری بزند. هر چند تلاش زیادی کرد که با سرکوب مانع از این اعتصاب شود. رژیم آخوندی در جریان این اعتصاب حداقل ۴۰نفر از فعالان و جوانان کردستان را دستگیر کرد. یکی از اقدامات دیگر رژیم این بود که روی برخی مغازه‌ها علامت می‌زد و تهدید به پیگرد و بگیر و ببند می‌کرد. به‌رغم همه این ترفندها و تهدیدات و دستگیریها، همه دنیا شاهد اعتصاب گسترده مردم کردستان در ۲۸شهر بود.
ضعف مفرط رژیم و نیاز به قدرت‌نمایی
رژیم به دلایل مختلف در منتهای ضعف قرار دارد از جمله به‌دلیل سیاست‌های مخرب و ویرانگرش یعنی دخالتهای منطقه‌یی از یک طرف و سرکوب داخلی از طرف دیگر و دزدی و غارت و چپاول سرمایه‌های کشور و همچنین به‌دلیل تحریمهای آمریکا و از همه اینها مهم‌تر به‌دلیل قیامهای مردمی که از دیماه گذشته دوران جدیدی از آن شروع شده است.
در چنین شرایطی رژیم به‌شدت نیازمند آن است که ارتکاب جنایتهایی از قبیل اعدام ۳زندانی سیاسی و حمله موشکی به احزاب کردی را قدرت‌نمایی وانمود کند. اما می‌بینیم که این هم به ضد خودش تبدیل شد. از یک طرف با موج اعتصاب و اعتراض داخلی روبه‌رو شد. از طرف دیگه باعث انزوای منطقه‌ای و بین‌المللی بیشتر این رژیم شد. در فاصله چند روز گذشته، این اعدامهای جنایتکارانه هم توسط کمیسیر عالی حقوق‌بشر میشل باشله هم توسط عفو بین‌الملل هم توسط گزارشگر ویژه اعدامهای خودسرانه که همه اینها وابسته به سازمان ملل هستند به‌شدت محکوم شده است.
حمله موشکی رژیم ایران به مقر حزب دموکرات کردستان
همچنین حمله جنایتکارانه موشکی‌اش هم توسط مقامات مختلف آمریکایی از جمله مایک پنس معاون رئیس‌جمهور آمریکا و سخنگوی وزارت‌خارجه آمریکا و وزیر خارجه فرانسه و توسط نمایندگی سازمان ملل در عراق محکوم شده است.
همچنین دولت محلی کردستان عراق و تمام احزاب کردستان عراق هم این حمله را محکوم کردند. کردهای ایران و بسیاری از مردم کردستان عراق هم تجمعات اعتراضی علیه این جنایت برگزار کردند. شهرهای مختلف مثل سلیمانیه و اربیل و حلبچه و سوران و... شاهد این تجمعات اعتراضی بودند. وزارت‌خارجه عراق هم گفت که این موشک‌باران نقض حاکمیت عراق می‌باشد. ولی از آنجا که رژیم نیاز به قدرت‌نمایی داشت، همه این عواقب را به جان خرید و دست به این جنایات زد. ولی باید منتظر باشد که در روزهای آینده با خشم و اعتراضات بیشتر و محکومیت‌های بیشتری روبه‌رو شود. چرا که قیامها تا سرنگونی تمامیت این رژیم قطعاً ادامه خواهد یافت.
