بسیاری از گونه‌های جانوری برای مردم سرزمین زیست خود شناخته شده هستند اما دیگر مردمان از وجود و تاثیرشان بی‌خبرند تا این‌که به‌مناسبتی به جهان معرفی گردند. در نظام ولایت فقیه چند مار و افعی خطرناک از همان ابتدای تأسیس این رژیم ضدبشری به گزیدن و آسیب رساندن جوانان ایران مأموریت یافتند تا شاه مار ولایت بتواند استیلا یابد. از معروف‌ترین این افعی‌های خطرناک یکی هم آخوند رئیسی است که از جوانی در دستگاه خون‌ریز و سرکوبگر قوهٔ قضاییه مشغول نیش زدن و زهر افشانی به پیکر رشیدترین فرزندان میهن بوده است. او پس از گذراندن شش کلاس ابتدایی به حوزه رفت و درس سرکوبگری آموخت. در۲۰ سالگی فعالیت قضایی خود را آغاز کرد! دادستان شهر بزرگ کرج و سپس دادستانی همدان را به‌طور همزمان برعهده گرفت. در سال ۱۳۶۴ به جانشینی دادستان تهران منصوب شد. در تابستان ۱۳۶۷ یکی از اعضای هیأت مرگ در زندانهای تهران بود و هزاران زندانی سیاسی به حکم او و به‌نمایندگی از خمینی به اعدام محکوم گردیدند. سپس دادستان تهران شد و بعد به ریاست بازرسی کل کشور منصوب گردید. معاون اول قوه قضاییه، دادستان کل کشور و در نهایت عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و در آخر هم رئیس قوهٔ قضاییه به امر خامنه‌ای شد. امروز هم ریاست قوهٔ مجریه را در اختیار دارد.
این سوابق که خون و درد و رنج ملت اسیر ایران در آن نمایان است، همانی است که جامعه بین‌المللی را به شناخت یکی از افعی‌های مستقر در سرزمین ایران آشنا گرداند. به همین خاطر مدافعان حقوق‌بشر ایرانی و غیرایرانی، نهادهای رسیدگی کننده به وضعیت حقوق‌بشر ایران مانند عفو بین‌الملل، مجامع ناظر بر وضعیت حقوق‌بشر و در نهایت بسیاری از دولتها، او را به‌خوبی می‌شناسند و پرونده قطوری در نقض فاحش حقوق‌بشر نزد مقامات و نهادهای بین‌المللی دارد. در دادگاه یکی از زیر دستان آخوند رئیسی در سوئد (حمید نوری) به دفعات نامش به‌عنوان یکی از فعالترین اعضای کشتار ۶۷ آمده است.
دولت آخوند رئیسی در «مجمع اجتماعی» شورای حقوق‌بشر، چرا؟
چرا دولتی به ریاست آخوند رئیسی می‌تواند به ریاست مجمع اجتماعی شورای حقوق‌بشر انتخاب شود؟ آیا این یک نمونه از سهل‌انگاری و بی‌توجهی نهادهای مسئول رسیدگی کننده به نقض حقوق و پرنسیب‌های مورد قبول جامعه بشری است و یا نشان از یکی دیگر از برگ‌های کتاب زشت مماشات با فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران دارد؟
در اردیبهشت ۱۴۰۲ رئیس شورای حقوق‌بشر اعلام کرد دولت ایران به‌عنوان رئیس نوزدهمین اجلاس مجمع اجتماعی شورای حقوق‌بشر در سال ۲۰۲۳ انتخاب شده است! این مجمع در روزهای ۱۱ و ۱۲ آبان در ژنو برگزار می‌شود و در قالب جلسات کارشناسی مختلف، کارشناسان، مقامات بین‌المللی، نمایندگان دولتها و سازمانهای غیردولتی موضوع «نقش علم، فن‌آوری و نوآوری در ارتقا حقوق‌بشر به‌ویژه در دوره بازیابی از همه‌گیری کرونا» را مورد بررسی قرار می‌دهند! روزنامه کیهان نوشت: «این برگی دیگر از نتایج دیپلماسی فعال در دولت رئیسی است. انتخاب ریاست مجمع حاکی از یک دستاورد بزرگ دیپلماتیک برای جمهوری اسلامی است» (کیهان ۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۲).
جالب آن که کیهان هم از این انتخاب متعجب گردیده و از این‌که دولت رئیسی هیچ رقیبی از کشورهای آسیایی و عربی منطقه نداشته، شگفت‌زده شده است! چرا که تنها دو روز پیش از این واقعه، شورای حقوق‌بشر در اطلاعیه‌یی نسبت به موج اعدامها در ایران ابراز نگرانی عمیق کرده بود. در این اطلاعیه آمده بود که حکومت ایران در سال جاری به‌طور متوسط هر هفته ده نفر را اعدام کرده و این رقم را «هولناک» خوانده بود. از سوی دیگر اعضای شورای حقوق‌بشر به تعیین هیأت حقیقت‌یاب برای رسیدگی به سرکوب خشونت‌بار جنبش انقلابی مردم ایران در ۱۴۰۱ رأی دادند. هم‌چنین اعضای کمیسیون مقام زن سازمان ملل نیز رژیم آخوندی را به‌خاطر نادیده گرفتن حقوق زنان، شایسته عضویت در این کمیسیون ندانسته و از عضویت آن اخراج کردند.
روند انتخاب ریاست مجمع اجتماعی هم غیرمعمول بوده است. هیچ کشور عربی منطقه نامزد نشده بود اما در مرحله دوم «هیچ الزامی وجود نداشت که (رژیم) ایران انتخاب شود و رئیس پیشین می‌توانست از گروه‌های منطقه‌یی دیگر، این انتخاب را انجام دهد. به عبارتی دیگر، ایران تنها گزینه موجود نبود که بگویند انتخابش به ناچار بوده است؛ بلکه سایر مناطق نیز می‌توانستند به‌عنوان رئیس این مجمع، انتخاب شوند» (فارس پلاس۲۴اردیبهشت۱۴۰۲).
همزمان جوزپ بورل نمایندهٔ اتحادیهٔ اروپا از انتصاب رژیم آخوندی دفاع کرده و مدعی شده بود که این انتخاب دوره‌ای بر اساس رویه‌های سازمان ملل انجام شده است.
با این‌حال بلافاصله شخصیت‌ها، نهادهای حقوق‌بشری و سازمانهای بین‌المللی مدافع حقوق‌بشر از این اتفاق ناخرسند گردیده و اعتراض و انتقاد خویش را بیان کردند.
از جمله معاون سخنگوی وزارت‌خارجهٔ آمریکا گفت این تصمیم عمیقاً نگران‌کننده است و شایسته نیست که ایران نقش رهبری را در شورایی داشته باشد که هدف آن ترویج و محافظت از حقوق‌بشر است.
اگر سر مار را نشانه گرفته بودید
امروز بحران خاورمیانه و کشتار و آوارگی هزاران انسان بی‌گناه و به‌ویژه کودکان معصوم، یکی از پیامدهای «مماشات» با فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران است. اگر جامعه جهانی هم‌چون مردم و مقاومت ایران در برابر جنگ‌افروزی و صدور بنیادگرایی و تخم گذاری افعی زهرآگین ایستادگی می‌کرد و در پشت‌پرده‌های سیاست بند و بست امتیازهای خوارکننده به خامنه‌ای و جلاد رئیسی نمی‌داد، مردم ایران و منطقه خاورمیانه و بلکه جهان در صلح و آزادی و پیشرفت به‌سر می‌بردند.
اکنون باز هم دیر نشده است باید سر مار را نشانه رفت.
