چنان‌چه سری بگردانید و تاریخچه‌ٔ عمر نظام ملایان و دستگاه عریض و طویل پمپاژ تبلیغاتی‌اش را از نظر بگذرانید، در روزبه‌روز، هفته‌به‌هفته، ماه‌به‌ماه و سال به‌سال آن عوعو «دشمن! دشمن» بی‌توقفی را می‌شنوید. عوعویی که اگر یک روز هم از رادیو، تلویزیون، نماز جمعه، مسجد و... قطع شود، برای کام کل کارگزاران نگاهدار نظام، کاهی هم باقی نخواهد ماند.
«دشمن»، رایج‌ترین واژه در ادبیات تمام دیکتاتورها و فراتر از همه‌شان، دیکتاتوری ولایت فقیهی با تمام کارگزاران باعمامه و بی‌عمامه‌اش است. چه گریزگاهی بهتر از عوعو مداوم «دشمن، دشمن» برای پاسخ‌گو نبودن بر سر نقض اولیه‌ترین مبانی حقوق‌بشر شهروندان؟
چه فرافکنی راحت‌تر از ربط دادن آزادیخواهی و برابری‌طلبی به «دشمن» برای به‌کارگیری افسارگسیخته‌ترین سرکوب‌گری های فوق تصور؟
چه مفری بهتر از وسط‌کشیدن پای «دشمن» در ویرانی اقتصاد ایران برای حداکثر چپاول و دزدی و غارت توسط صدر تا ذیل نظام ولایی؟
چه مشروعیت‌تراشی مقبول‌تر از وسط‌کشیدن خدا و اسلام و قرآن و مذهب برای «دشمن» نامیدن تمام مخالفان دیکتاتوری و تمامیت‌خواهی و زن‌ستیزی با زورق‌های دجالانه‌ٔ «دشمنان» خدا و اسلام و قرآن و دین؟
چه کلاهی گشادتر از «دشمن» برای گذاشتنش روی سر تمام فسادهای سیاسی، اقتصادی، اخلاقی و رانتیِ حکومت‌مداران آخوندی و نان‌خورهای نظام؟
یک آن عوعو «دشمن» و «دشمنان» را از لق‌لق زبان اعتیادی صدر تا ذیل حاکمیت ملایان بردارید تا ببینید کل این نظام با تمام دسته‌جات و باندها و جوارح و ساختارش بر چه لجن‌کده، مرداب، پلیدخانه و زباله‌گاهی تکیه دارد. پمپاژ مداوم عوعو «دشمن» و «دشمنان»، چنین مجموعه‌یی را برای نان‌خورهایش نگاه می‌دارد. فقط هم همین عوعو است که مستمعین باورمندش را مجاب می‌کند تا شنوندگان فرکانس‌های بالاتری از عوعو «دشمن، دشمن» باشند.
به عباراتی در همین روزها که چالش بزرگ زن ایرانی، بحران حاکمیت آخوندی شده است، توجه کنید. یک کرباس سراپا مندرس و منقش‌شده با عوعو مبتذل «دشمن، دشمن» آینه‌ٔ تمام‌قامت نظام ملایان است:
خبرگزاری فارس، ۲۸تیر ۱۴۰۲، جانشین فرمانده کل انتظامی کشور: «هدف دشمن سوق دادن افراد ناآگاه به‌سمت بی‌حجابی و برهنگی است»! «دشمن مباحث مهمی از قبیل خانواده، غیرت مردان و نجابت زنان ما را مورد هدف قرار داده است»!
این عوعو در قالب ادبیاتی مبتذل، در موضوع تحریم حاکمیت از جانب آمریکا و اروپا، «مردم» را هدف تحریم عنوان می‌کند و آن را به‌عنوان سپر تبلیغاتی، جلو نظام می‌گیرد.
این حاکمیت با کارگزارانش، بیش از ۷۰درصد خانواده‌ها و زنان ایران را طبق اعتراف کارشناسان نظام، زیر خط فقر نگه می‌دارد و معیشت‌شان را به بحران مرگ و زندگی تبدیل می‌کند ولی این‌ها «خانواده و غیرت مردان و نجابت زنان» نیستند، همین‌که همین‌ها تصمیم می‌گیرند از حق شهروندی و انتخاب نوع زندگی و پوشش‌شان استفاده کنند، می‌شوند قربانیان «ناآگاه دشمن»!
کدام دشمن؟ تمام عمر نظام ملایان را هم که بگردید، آخرش معلوم نمی‌شود که این همه «دشمن، دشمن»، نشانی دقیقش چیست. اما در همین مدت عمر نظام تا بخواهید مبارزان، مجاهدان، قیام‌آفرینان، زندانیان سیاسی، مغزهای مهاجر، جنبش بی‌توقف جوامع زنان، کارگران، کارمندان، معلمان، پرستاران، استادان دانشگاه، بازنشسته‌گان، دانش‌آموزان و دانشجویان ایرانی بوده‌اند و هستند که واضح و روشن و رسا گفته‌اند دشمن اصلی ایران و منافع ملی آن، نظام ولایت فقیه است و باید نفی کامل بشود.
هدف از عوعو «حجاب و عفاف» هم چیزی جز این نبوده و نیست که زن ایرانی سال‌هاست قصد کرده از سیطره و هژمونیِ بهره‌کشانه‌ٔ روحانیت مرتجع حکومتی و حوزه‌های جهل و جنایت آن برای همیشه خلاص و رها شود. آخوندها و کارگزاران نظام می‌خواهند زن ایرانی را همواره درگیر حجاب و جسم خودش نگه دارند تا استعداد و توانایی و انرژی و فکرش آزاد نشود که مبادا تیر کمان برابری و آزادیخواهی‌اش را به‌جانب سرمنشأ تمام محدودیتها و بلاهای آمده بر سرش بگیرد.
پاسخ یک‌عمر عوعو «دشمن، دشمن» اتاق فکر نظام و دستگاه تبلیغاتی‌اش و اکنون به‌طور خاص بر سر پوشش زنان شریف و آزاده‌ٔ ایران، تسلیم‌ناپذیریِ قاطع زن ایرانی ــ چه فردی و چه جمعی ــ و برانگیختن قیام سراسری و اجتماعی برای یک‌سره کردن تمام مشکلات دیرینه‌ٔ اقشار مردم ایران با حاکمیت ناجمهوری آخوندی است.
