در روزنامه‌های حکومتی ۲۴مهر، اذعان به نمایشی بودن اقدامات رژیم در مورد کرونا در کنار بحرانهای اقتصادی و اجتماعی بیشترین مطالب را به خود اختصاص داده است. جنگ گرگها بر سر سهم قدرت و اوجگیری شقهٔ درونی نظام در اثر تشدید فشارهای داخلی و خارجی بر رژیم، از دیگر موضوعات روزنامه‌های ۲۴مهر است.
در مورد اقدامات رژیم برای مهار کرونا سیاست روز از باند خامنه‌ای تحت عنوان «تصمیماتی دیر هنگام و تمهیداتی ناکارآمد» نوشته است: « بسیاری از کارشناسان بر این باورند که یکی از مهم‌ترین دلایل گسترش ویروس در ایران در مبارزه با کرونا، تأخیر زیاد در آغاز مقابله با بحران است. از سوی دیگر به‌نظر می‌رسد که ناهماهنگی میان مسئولان و تمرکز نداشتن در مدیریت بحران از دیگر عوامل این مسأله است. رفتار دولت که ابتدا کرونا را کم اهمیت جلوه داد و حالا دلایل شکست این بیماری را به مسائل حاشیه‌ای مرتبط می‌کند نوعی بی‌اعتمادی در میان مردم ایجاد کرده است که این امر موجب شده کرونا در ایران شرایطی به‌غایت پیچیده‌تر داشته باشد».
روزنامه وطن امروز از باند خامنه‌ای هم زیر عنوان « دیرهنگام لازم، ناکافی» به دعواهای باندی بر سر تقسیم تقصیر شیوع کرونا پرداخته و به‌نقل از نادری عضو مجلس رژیم نوشته است: «محدودیت‌هایی که برای جلوگیری از شیوع و سرایت ویروس کرونا اعمال می‌شود امکان تحقق ندارد و فقط به‌عنوان رفع تکلیف و فرار از مسئولیت است که دولت در پیش گرفته است. وی اضافه کرد: البته شخص رئیس‌جمهور به‌خوبی پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کرده و از ترس ابتلا به این ویروس خود را آفتابی نمی‌کند اما نسبت به وضع مقررات بازدارنده برای قطع چرخه زنجیره کرونا بی‌تفاوت است».
مردم‌سالاری از باند مغلوب هم توئیت عنابستانی عضو مجلس ارتجاع را انعکاس داده که نوشته است روحانی: «آن‌قدر وقیح است که ملت خویش را به مسخره گرفته است. کشور به‌حال خود رها شده و مردم در تأمین مایحتاج خویش درمانده‌اند و زیر خط فقر دست و پا می‌زنند و رئیس‌جمهور در بند حفظ خط ریش خویش است! اف بر تو که ملتی را شرمنده کرده‌ای!». این روزنامه در ادامه پاسخ معزی مهرهٔ دفتر روحانی را انعکاس داده که نوشته است: «دهان‌دریدگی شاید چندصباحی شیوه سیاست‌ورزی باشد اما تا همیشه نشانه فرومایگی است».
وضعیت بحرانی اقتصاد نظام در روزنامه‌های هر دو باند حاکم دیده می‌شود.
رسالت به‌نقل از راغفر اقتصاددان حکومتی از جمله اذعان کرده است: « مسأله اقتصاد کشور آمریکا و تحریم‌ها نیست، ... مشکل اصلی اقتصاد دروغ و فرافکنی است تا اذهان عمومی را از واقعیت‌های تلخی که سیاست داخلی بر سر مردم آورده است، منحرف کند. به‌طور دائم دلیل اصلی مشکلات کشور، آمریکا عنوان می‌شود، در حالی‌که این مشکلات از عملکرد داخل است.
حجم واردات از زین اسب تا خلال‌دندان از ۱۶میلیارد دلار در سال۸۴ به ۹۰میلیارد دلار در سال۹۰ رسید و مملکت را وابسته‌تر و مصرف‌گرا تر نمود.
درآمدهای عجیبی به جیب بنگاههای خصولتی وارد شده است که حاضر نیستند آن منابع عظیم مالی را از دست بدهند. امسال ۶۰۰هزار میلیارد تومان رانت به جیب فولادی‌ها، پتروشیمی‌ها و صاحبان معادن رفته است».
جهان صنعت از شکست مأموریت ظریف و همتی و سایر کارگزاران رژیم برای باز پس‌گیری پولهای بلوکه شده در کشورهای مختلف خبر داده و نوشته است: «دست کم در خبرهای آشکار منتشر شده نشانی از این نیست که چین برخلاف اراده آمریکا در مسیر تشدید تحریم ایران کاری کرده باشد... هند نشان داده نمی‌خواهد و نمی‌تواند به این زودی‌ها منابع ارزی ایران را آزاد کند... رهبران سیاسی کره‌جنوبی نیز در همین مسیر گام برداشته و از بیم آمریکایی‌ها در دادن منابع ارزی مسدودشده ایران درنگ می‌کنند... میزان منابع ارزی ایران که در عراق مسدود شده و به ایران نمی‌آید به‌نظر می‌رسد بیشتر به شرکت‌های دولتی تعلق دارد... رهبران حزب‌های ژاپنی نشان داده‌اند در وفاداری به سیاست خارجی آمریکایی‌ها تردید ندارند... به این ترتیب دور از ذهن است که ژاپنی‌ها با ادامه وضعیت و مناسبات ایران با آمریکا بخواهند برخلاف خواست و اراده رهبری کاخ‌سفید عمل کنند و منابع ارز مسدودشده ایران را زودتر از هر زمان مورد انتظار بدهند».
رویارویی باندهای حاکم در عرصه‌های مختلف در روزنامه‌های هر دو باند حاکم، حاکی از تشدید شکاف درونی رژیم در ناتوانی از حل بحرانها و تشدید خفگی اقتصادی نظام است.
رسالت در چند مطلب مختلف به اظهارات روحانی در مورد ضرورت صلح حمله کرده است.
این روزنامه در مطلبی به قلم قدیری ابیانه نوشته است: « ظاهراً صلح از دیدگاه دولت و سیاست خارجی ایشان، دادن امتیازات پی‌درپی به دشمنان است. این‌که برخی می‌گویند دلار به چه رقمی برسد یا مشکلات چقدر بر مردم تحمیل شود تا ما راضی به مذاکره شویم، در واقع می‌خواهند وانمود کنند که اگر ما وارد مذاکره شویم مشکلات حل خواهد شد در حالی‌که این‌گونه نیست و با مذاکره بر مشکلات کشور افزوده خواهد شد». این مهرهٔ باند خامنه‌ای در ادامه گزیدگی نظام از بهم ریختن میز مماشات در اثر قیام ۸۸ را بارز کرده و نوشته است: « در سال۸۸ اگر فتنه رخ نداده بود دشمن از اثرگذاری تحریم‌ها ناامید شده بود و احتمال داشت تا سیاست خود را در خصوص دشمنی با ایران تغییر بدهد».
در روزنامه‌های هم‌سو با باند روحانی در مورد وخامت اوضاع نظام و نزدیک شدن به نقطهٔ بحرانی سقوط و تسلیم هشدار داده شده است.
جهان صنعت از باند مغلوب نوشته است: روحانی « اعلام کرد که آمریکا نمی‌تواند عملیات ماشه و اسنپ‌بک را فعال کند اما اکنون آمریکا نه‌تنها اسنپ‌بک را دنبال می‌کند بلکه تمام مسیرهای مالی ایران به بازار جهانی را مسدود کرده و به این ترتیب، این صلح نخواهد بود بلکه یک تصمیم است. هر چه بیشتر پیش می‌رویم زمینه‌های انجام یک صلح کمتر می‌شود. می‌توان نام این تصمیم نهایی را صلح گذاشت اما آنچه که مشخص است، تحلیلگران و افراد آگاه در این زمینه نمی‌توانند نام آن را صلح بگذارند».
این روزنامه در مطلب دیگری با عنوان «وقت صلح است» به نظام هشدار داده شرایط دیگر در دست نظام نیست. این روزنامه از جمله نوشته است « مشکل اما آنجاست که ما اجزای این صلح را ترسیم نمی‌کنیم بنابراین مقامات ارشد ما باید در درجه اول نوع نگاه خود را به جهان و مسائل سیاست خارجی تغییر دهند. به این خاطر که اجزای صلح آینده حتی مثل آن نرمش قهرمانانه در دست ما نیست».
