پس از خروج آمریکا از برجام دولت روحانی چشم به حمایت اروپا از برجام دوخته بود، لذا به فاصله چند روز از خروج آمریکا جواد ظریف، وزیر خارجه رژیم را به پکن، مسکو و بروکسل فرستاد تا برای نجات برجام دست‌به‌دامان چین، روسیه و اروپا شود.
اما عدم دادن تضمین این کشورها و مشخصاً مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا به ظریف، تقریباً او را دست‌خالی از بروکسل برگرداند.
پس از آن نیز به‌مناسبت‌های مختلف مقامات دولت آخوند حسن روحانی بر مسئولیت اتحادیه اروپا تأکید می‌کنند، اما جواب چندان مثبتی از آنها نمی‌گیرند.
شرکتهای بزرگ اروپایی نیز یکی از پس از دیگری از ایران خارج می‌شوند و یا تأکید می‌کنند پس از عملی شدن تحریم‌های آمریکا در ماه نوامبر آینده به روابطشان با رژیم ادامه نمی‌دهند.
اخیراً محمدباقر نوبخت، معاون روحانی، مطرح کرد اروپایی‌ها پیشنهاد کرده‌اند که رژیم با بیش از ۵هزار شرکت کوچک اروپایی به جای شرکتهای بزرگ رابطه داشته باشد و تلاش داشت آن را حل‌المسائل تحریمها جلوه بدهد که این امر نیز بیشتر به شوخی و جوک شباهت دارد تا به یک راه عملی برای نجات از تحریمها.
به همین دلیل است که آثار ناامیدی از اروپایی‌ها برای نجات برجام، در باند روحانی هر روز نمایان‌تر می‌شود.
اظهارات علی لاریجانی، رئیس مجلس ارتجاع، گویای این ناامیدی است آنجا که می‌گوید: «چند هفته‌یی را تعیین کردیم تا مذاکرات برجامی با اروپایی‌ها به شرط تأمین شروط ما انجام شود که البته معلوم نیست که بتوانند این کار را انجام دهند».(خبرگزاری فارس ۷تیر ۹۷)
علی مطهری، نایب‌رئیس مجلس هم ناامیدی‌اش از اروپایی‌ها را چنین ابراز می‌دارد: «...ما خیلی خوش‌بین نیستیم. ولی دو سه هفته یا یک ماه مهلت می‌دهیم و اگر واقعاً احساس کنیم که اروپایی‌ها هم خیلی مصمم نیستند، باید واقعاً خارج شویم...».(سایت عیار آنلاین ۸خرداد ۹۷)
محسن جلیلوند، یکی از عناصر حکومتی که از او به‌عنوان مدرس نامبرده می‌شود، کار برجام را تمام‌شده می‌داند و با صراحت می‌گوید: «برای برجام باید نماز میت خواند»، زیرا «هنوز مشخص نیست که آیا برجام از حالت فعلی خارج می‌شود و به حیات خود ادامه می‌دهد یا خیر. ما باید به فکر پسابرجام باشیم. این‌که ایران هم‌چنان منتظر هست برجام دوباره جان بگیرد، بسیار عجیب است».(سایت فرارو ۷تیر ۹۷)
پیش از این نیز، عباس عراقچی، معاون ظریف، از بستری بودن برجام در آی.سی.یو خبر داد! گویا که او هم منتظر تمام‌کردن برجام و برگزاری مجلس ختم آن است.
ملاحظه می‌شود که برجام اروپایی سرابی بیش نیست و به‌مثابه جنازه‌‌یی است مانده روی دست رژیم که این چنین باعث طنز در میان خود عناصر حکومتی شده است!
واقعیت این است که از همان ابتدا که دولت روحانی جواد ظریف را شتابان برای مذاکره با اروپا فرستاد تا شاید بتواند برجام را سرپا نگهدارد، بسیار روشن بود که اروپا تا جایی پای برجام خواهد ایستاد که منافع اقتصادی‌اش با آمریکا و شرکتهای آمریکایی به خطر نیفتد.
خبرگزاری تسنیم ۲۳اردیبهشت ۹۷ از: «تجارت ۳۰برابری اتحادیه اروپا با آمریکا در مقایسه با ایران» خبر داد و سایت مشرق نیوز ۲۳مهر ۹۶ هم نوشت: «وابستگی تجاری اروپا به آمریکا ۶۸برابر ایران است».
صرف‌نظر از این واقعیتها قبلاً نیز بارها مقامات ارشد آلمان، فرانسه و انگلستان رسماً اعلام کرده بودند که نمی‌توانند شرکتهای اروپایی را قانع کنند که رابطه‌شان را با ایران حفظ کنند و پیه درخواست خسارتهای آمریکا را به تن بخرند.
امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، با گفتن این‌که: «ما نمی‌خواهیم شرکتهای فرانسوی را به ماندن در ایران مجبور کنیم؛ رئیس‌جمهور فرانسه، مدیر اجرایی توتال نیست»، از خودش سلب مسئولیت کرد.
این در شرایطی است که فلسفه وجودی برجام این بود که تمامی تحریمها برداشته شود، جذب سرمایه خارجی صورت بگیرد و...
