سرمایه‌گذاری حکومت آخوندی روی اروپا که با آمریکا در رابطه با برجام اختلاف‌نظر دارد در معرض فنا قرار گرفته است.
کمتر از ۲هفته به پایان مهلت برجام، جام زهر هلال(۱)، باقی مانده است. دونالد ترامپ برای اعلام تصمیم نهایی خود در مورد برجام تاریخ ۲۲اردیبهشت(۱۲ ماه مه) را مشخص کرده است. برای خامنه‌ای زمان پایان این ضرب‌الاجل خیلی سریع طی می‌شود.
دکان نمایشهای موشک‌پراکنی تخته شده است. مانورهای قایق‌های جنگی حول کشتیهای خارجی هم به فراموشی سپرده شده است. سیاست های ضدمردمی نظام منحوس «ولایت فقیه» بحرانهای اقتصادی اجتماعی بسیار زیادی برای مردم ایجاد کرده است. تظاهرات و قیام‌های اجتماعی نیز محصول همین سیاست‌های ضدمردمی رژیم آخوندی است.
رژیم با توجه به مجموعه بحرانهایی که در جامعه با آن دست به گریبان است به‌طور واقعی ظرفیت برخورد با مقوله برجام را ندارد. ترس، اضطراب و سردرگمی از ویژگی‌های برخوردهای رژیم با این مقوله است.
محبعلی، مدیرکل سابق خاورمیانه وزارت‌خارجه رژیم، گفت: اگر برجام به شورای امنیت برود، لغو می‌شود. اگر هم از برجام خارج بشویم، یا به سمت جنگ می‌رویم یا بایستی مذاکرات جدید را بپذیریم.
او گفت: قبل از اعلام نظر ترامپ، [نظام] باید با طرفهای دیگر توافق، مذاکره کند.
ضعف، بن‌بست و نگرانی از زبان این سرکرده وزارت‌خارجه رژیم نمایان است. یعنی می‌گوید ما هر کاری بکنیم راه‌حلی پیدا نمی‌کنیم. به سمت جنگ رفتن یا پذیرش مذاکرات جدید هر دو از ظرفیت رژیم خارج است.
در داخل کشور حکومت آخوندی تلاش می‌کند خود را در برخورد با اعتراضات مردم و خشم خروشان آنها قدرتمند نشان دهد. البته خواب پنبه‌دانه‌‌یی بیش نیست اما در عرصه سیاست خارجی به‌خصوص حول برجام می‌بینیم چقدر ذلیل و بی‌روحیه است.
«رئیس‌جمهور فرانسه شرط‌‌های رئیس‌جمهور آمریکا برای عدم خروج رسمی از برجام را پذیرفت، سفر امانوئل ماکرون، به آمریکا که برای بانیان برجام به‌مثابه آخرین بارقه‌‌های امید برای جلوگیری از خروج آمریکا از برجام بود، حالا به یک نشانه بزرگ برای پایان یافته دانستن برجام تبدیل شده است».(روزنامه حکومتی وطن امروز ۶اردیبهشت ۹۷)
آنها امیدوار بودند که با دیدار ماکرون، رئيس‌جمهور فرانسه، از آمریکا و خانم مرکل، صدراعظم آلمان، تاثیری در سیاست‌های آمریکا در رابطه با برجام ایجاد شود اما اکنون مایوس و سردرگم هستند که در پایان ضرب‌الاجل برجام چه بکنند!
خرم، نماینده سابق رژیم در مقر اروپایی سازمان ملل‌متحد، گفت: «تصمیم به خروج از توافق برای ما شاید سخت‌ترین تصمیم باشد زیرا که اگر [نظام] به آن تن دهد، دیگر این توافق، توافق هسته‌یی قبلی نیست و اگر بخواهد از این توافق هسته‌یی بیرون بیاید، آثار و تبعات قابل‌احتساب نیستند و از این نظر تصمیم سختی است».(روزنامه حکومتی آرمان ۶اردیبهشت ۹۷)
فرانسه چندی پیش اعلام کرد که برنامه موشکی ایران منشأ بی‌ثباتی در منطقه خاورمیانه است.
خانم مرکل هم در دیدار با ترامپ اعلام کرد: ما باید علیه اتمی شدن رژیم ایران کار کنیم.
رئیس‌جمهور آمریکا دونالد ترامپ در یک کنفرانس مشترک مطبوعاتی با صدراعظم آلمان آنگلا مرکل تأکید کرد رژیم ایران هرگز نباید به سلاح اتمی دست پیدا کند.
وی گفت: رژیم ایران خشونت و خونریزی و هرج و مرج را در سراسر خاورمیانه دامن می‌زند. باید مطمئن شویم این رژیم جنایتکار حتی نزدیک به سلاح اتمی نشود.
حتی یک نگاه کلی به مواضع رهبران این ۳کشور بزرگ جهان، نشان می‌دهد که برجام قبلی در حال پیوستن به تاریخ است.
آن برجام محصول مماشات به سرکردگی آمریکای اوباما، با رژیم آخوندی ایران بوده است. طبعاً آخوندها از به پایان رسیدن آن دوران طلایی اوباما! در حسرت به‌سر می‌برند. اما واقعیت صحنه امروز ایران و صحنه بین‌المللی چیزی دیگر است.
ایران با قیام دیماه ۹۶ وارد یک سرفصل دیگر شده است. آن غارت شده هم می‌گوید «مرگ بر روحانی، دشمن ما همین جاست»، جوانان می‌گویند ما این رژیم سرکوبگر غارتگر آخوندی را نمی‌خواهیم. از نظر مردم و جوانان کشور همه حاکمان، دزد و غارتگر و سرکوبگر هستند.
حرف عمومی آنها این است: ما دیگر شما را، صدا و سیمای شما را، نمازجمعه شما را، بسیج و سپاه جنایتکار شما را نمی‌خواهیم.
در صحنه منطقه‌‌یی و بین‌المللی هم رژیم را به‌عنوان رژیم ناامن‌کننده، سردمدار تروریسم و متجاوز به کشورهای همسایه نگاه می‌کنند و می‌گویند تحمل نمی‌کنیم.
خامنه‌ای هم از نتایج برجام و تحریمها می‌ترسد. وحشت خامنه‌ای این است که نتیجه این تحریمها با توجه به بحرانهای مختلف داخل کشور شعله قیام را به آتشفشانی تبدیل کند که برای رژیم مهارناپذیر باشد.
این قدرت جوانان قیام‌آفرین است که چنین ترسی را در خامنه‌ای و ارگانهای اطلاعاتی و امنیتی او ایجاد کرده است.
همان‌طور که بسیاری از عوامل حکومتی پیش‌بینی قیامی بالاتر از قیام دیماه ۹۶ را در سال ۹۷ کردند.
خامنه‌ای از فریاد جوانان شورشی و خشم متراکم آنها از به‌اصطلاح تهدیدات خارجی که عنوان می‌کند بیشتر می‌ترسد.
این همان قدرت قیام و تفاوت تعادل‌قوای مردم بپاخاسته با رژیم است.
به «دشمن ما که همین‌جاست» مهلت ندهیم که بتواند خود را جمع‌وجور کند باید همواره گرزهای آهنین خود را با اعتراضات مستمر، تظاهراتها، شعارنویسی و مخالفت با سیاست‌های ضدانسانی آن بر سرش بکوبیم تا به نقطه سقوط محتوم برسد.
پانویس: ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
۱-هلاهل: زهری که هیچ پادزهر و درمانی ندارد - فرهنگ لغت معین
سعید صداقت
مسئولیت محتوای این مطلب برعهده نویسنده است و سایت مجاهد الزاماً آن را تأیید نمی‌کند
