لوله‌های فرسوده، نشت فاضلاب به آبهای زیرمینی، نشت شیرابه‌های زباله‌ها و پساب‌های کشاورزی و صنعتی به منابع آبهای تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر، باعث افزایش آلودگی آب آشامیدنی در بسیاری از شهرهای میهن شده است.
در زمینه بحران آلودگی آب در ایران معاون مدیـرکل دفتر بـرنـامه‌ریزی کلان آب و آبـفای وزارت نیـرو گفت: «بحران کیفیت آب، معضل بزرگی است که طی ۲سال آینده کل منابع آبی کشور را دچار مشکل خواهد کرد. اگر فاضلاب‌های خانگی، صنعتی و ذهاب‌های کشاورزی با این حجم آلایندگی هم‌چنان به بدنه‌ها و محیط‌های آبی بازگردند، منابع آبی کشور که از نظر کمیت مشکل دارد این بار با مشکل کیفیت روبه‌رو خواهد شد».(باشگاه خبرنگاران ۲فروردین ۹۷)
بحران آلودگی آب آشامیدنی طوری است که حتی استان گیلان هم که قاعدتاً به‌دلیل بارندگی‌های زیاد و پرآب بودن نباید چنین آلودگی‌هایی داشته باشه، مردم در بسیاری از شهرهای این استان به جای آب لوله‌کشی که آلوده است، از آب تانکر یا آب بطری استفاده می‌کنند.
در غرب استان گیلان شهر پیربازار آلودگی آب بسیار شدید است که در این رابطه مردم بارها شکایت کرده‌اند اما پاسخ حاکمیت آخوندی این است که برای رفع آلودگی بودجه و اعتبار نداریم.
در زمینه مشکلات مردم این شهر خبرگزاری حکومتی تسنیم ۱۹شهریور ۹۷ نوشت: «آب شرب منطقه پیربازار شهر رشت که تنها حدود ۵کیلومتر با مرکز استان گیلان فاصله دارد سال‌ها است که در شرایط نامناسب قرار دارد و تهدیدی برای سلامت مردم منطقه محسوب می‌شود».
حرف‌های مردم هم در مصاحبه تصویری با این رسانه حکومتی چنین است: «یکی از مردم این شهر می‌گوید: ما چندین و چند بار نامه‌نگاری کردیم به اداره مربوطه خود سازمان آب و فاضلاب روستایی ادارات مربوطه حتی خارج از استان ما پیگیریهایی انجام دادیم ولی متأسفأنه پاسخی نگرفتیم که جوابی که می‌گیریم می‌گویند اعتبارات نیست کمبود بودجه داریم جواب منفی می‌گیریم.
یک قهوه‌خانه‌دار هم می‌گوید: کار من با آب هست قهوه‌خانه دارم دیروز یک ذره آب آوردم اینجا اصلاً واقعاً خیلی کثیف بود هر که می‌دید فکر می‌کرد آبغوره است.
شیر آبی که باز می‌کنی اصلاً نمی‌شود استفاده کرد از منبع هم که می‌کشیم بالا منبع‌ها همه جلبک گرفته بروید ببینید چه جوری است، سبز است تمام منبع‌ها این‌جوری است...».
در مناطقی از تهران هم وضعیت بهتر از پیربازار استان گیلان نیست، آلودگی آب سلامتی مردم شهرستان پردیس و روستاهای اطراف آن را در معرض خطر قرار داده است.
سایت باشگاه خبرنگاران رژیم از قول یکی از اعضای شورای قلابی شهر پردیس نوشت: «منابع آب روستاهای شهرستان پردیس به‌دلیل ورود فاضلاب شهرهای بومهن و پردیس به‌شدت آلوده هستند».(باشگاه خبرنگاران جوان ۲شهریور ۹۷)
در خوزستان نیز اضافه بر این که آب آلوده است آن‌چنان شور است که اصلاً غیرقابل شرب هستند.
در مسجد سلیمان آلودگی آب باعث شده است که مردم این منطقه به هپاتیت آ مبتلا شوند.
به گفته رئیس مرکز بهداشت خوزستان زمانی که طغیان این بیماری در یک منطقه شهری رخ بدهد، قطعاً آلودگی آب مطرح است.(باشگاه خبرنگاران ۱۲شهریور ۹۷)
رئیس مرکز بهداشت خوزستان در مصاحبه با سایت حکومتی ایران آنلاین ۲مرداد ۹۷ در زمینه آلودگی آب در سطح استان اذعان نمود: «کمبود منابع آبی از نظر کیفی و کمی سلامت مردم را تهدید می‌کند. هفته گذشته کمبود منابع آبی از نظر کمی در شهر «رفیع» از توابع شهرستان هویزه ابتلا به بیماری گوارشی را ایجاد کرده بود زیرا در این شهر، تأسیسات آبی برای وارد کردن آب تصفیه‌شده به شبکه وجود نداشته است. هپاتیت آ، سالمونلوز(نوعی عفونت روده‌ای) و تیفوئید(حصبه) از طریق آب انتقال می‌یابند که متأسفانه بیشتر این بیماریها اکنون در خوزستان وجود دارند. بیماری گوارشی در شهر رفیع و مسمومیت در رامهرمز و هپاتیت در شهرهای خوزستان برخی از بیماریهایی بوده که امسال شاهد آنها هستیم».
وقتی در استانهایی نظیر تهران، گیلان و خوزستان که از مهمترین استانهای کشور هستند این‌طور باشد، در مناطق و شهرهای دورافتاده وضعیت مشخص است.
نماینده سیستان و بلوچستان در شورای عالی حکومتی استانها اعتراف کرد در این استان مردم و حیوانات از آب گودال‌های بزرگ به‌صورت مشترک استفاده می‌کنند.
این مهره حکومتی وضعیت آب آشامیدنی را با کیفتی نامناسب، بوی بد و بامزه نامطبوع توصیف کرد.(خبرگزاری ایلنا ۱۶مرداد ۹۷)
حاکمیت پلید آخوندی که اکثریت بیش از ۸۰درصدی مردم را به زیر خط فقر کشانده و حتی نان را از بسیاری از آنها دریغ کرده است، با وضعیت آلوده بودن و کمبود آب سالم آب شرب را هم از آنها دریغ می‌کند.
این وضعیت در حالی است که در جریان قیام دیماه ۹۶ و در حالی که اعتراضات مردمی در اوج بود آخوند حسن روحانی مدعی بود: «وضع روستاهای ما از لحاظ برق، آب، گاز و بهداشت را با ۵ الی ۱۰سال پیش مقایسه کنید تا ببینید که تحول بسیار بزرگی رخ داده است».(خبرگزاری فارس ۱۱دی ۹۶)
اما در همان زمان مردم در خیابان شهرها فریادشان علیه ستم، فقر و بیداد در حاکمیت آخوندی بلند بود و با فریاد مرگ بر روحانی و مرگ بر خامنه‌ای خواستار سرنگونی نظامی بودند که باعث ایجاد مشکلاتی نظیر فقر، بی‌آبی، آلودگی هوا و آلودگی آب برای مردم است. اکنون نیز خواست همین مردم سرنگونی آن و جایگزین شدن حاکمیتی است که آزادی، نان و مسکن و آب و هوای پاک را به ارمغان بیاورد.
