سنای آمریکا ۲لایحه دوحزبی را با اکثریت قاطع برای حفظ تحریم‌ها علیه سپاه پاسداران و بانک مرکزی رژیم آخوندی تصویب کرد.
یکی از این ۲لایحه روز ۱۴اردیبهشت توسط سناتور تد کروز ارائه شد و با اکثریت قاطع ۸۶رأی موافق به‌تصویب سنا رسید. بر اساس این لایحه، ضروری است تحریم‌های اعمال شده بر سپاه پاسداران و بانک مرکزی رژیم ایران حفظ شود. چرا که بانک مرکزی رژیم هم ترویسم آن را تأمین مالی می‌کند.
لایحه دیگر به‌ابتکار سناتور جمهوریخواه لنکفورد به سنا ارائه شد و با اکثریت ۶۲رأی تصویب شد. سایت سنای آمریکا(۱۴ اردیبهشت) درباره این لایحه نوشت، این لایحه ممکن است به‌عنوان «قانون حفظ تحریم‌های رژیم ایران» نامیده شود، شرایط بسیار سختی بر لغو تحریم‌ها علیه رژیم ایران تعیین کرده و آن را حامی تروریسم در جهان توصیف کرده است.
تصویب این ۲لایحه دارای معنا و پیام مهمی است و آثار تعیین‌کننده‌ای دارد.
نخست آن‌که اجماع دوحزبی بر سر یک پرونده حساس، در فضای به‌شدت قطبی‌شدهٔ جامعهٔ سیاسی واشنگتن، بسیار نادر است. این اجماع تنها منحصر به سنا نیست و مشابه آن در کنگرهٔ آمریکا هم دیده می‌شود. در روز ۷اردیبهشت شاهد تصویب «قانون توقف پهپادهای رژیم ایران» با اکثریت خیره‌کنندهٔ ۴۲۴رأی مثبت در برابر تنها ۲رأی منفی بودیم.
رأی مثبت برجسته‌ترین سناتورها و نمایندگان کنگره از هر دو حزب، هم‌چون سناتور رابرت منندز، رئیس دمکرات کمیتهٔ روابط خارجی سنای آمریکا و سناتور چاک شومر، رهبر اکثریت دمکرات در سنا (که به هر ۲لایحه رأی مثبت داد) در ادامهٔ لایحه‌ها و موضع‌گیری‌های پیاپی سناتورها و نمایندگان کنگره طی همین ۲ماه اخیر، چنان اتمسفری را در بالاترین سطوح سیاسی واشنگتن شکل داده که دولت آمریکا حتی اگر بخواهد هم نمی‌تواند گامی در جهت حذف سپاه پاسداران از لیست تروریستی بردارد. کما‌این‌که زمزمه‌های مماشات‌جویانه که تا چندی پیش از واشنگتن به‌گوش می‌رسید، اکنون جای خود را به موضع‌گیری‌های قاطع داده است. از جمله در جدیدترین موضع‌گیری، سخنگوی وزارت‌خارجه آمریکا در پاسخ به سؤالی در مورد احتمال خارج کردن نام سپاه پاسداران از فهرست تروریستی گفت: ما در نگرانی سنا در مورد تهدید سپاه پاسداران و توسعه موشک‌های بالستیک رژیم ایران اشتراک نظر داریم. ند پرایس هم‌چنین تصریح کرد: «ما متعهدیم هر چه در توان داریم انجام دهیم، از هر اهرمی که داریم استفاده کنیم تا به‌همراه شرکایمان با تهدید سپاه پاسداران مقابله کنیم».
این اجماع و این نتیجه طبعاً به‌تصادف یا ساده به‌دست نیامده است؛
یک بار یکی از شخصیت‌های برجستهٔ حامی مقاومت ایران گفت ما اعضای ۲حزب اصلی آمریکا بر سر ساده‌ترین مسائل با یکدیگر اختلاف نظر داریم، اما تنها جایی که به‌طور شگفت‌انگیزی با یکدیگر وحدت نظر پیدا می‌کنیم، در مورد ایران، رژیم ایران و مقاومت ایران است.
این وحدت نظر شگفت‌آور که در کشورهای اروپایی نیز مشابه آن را می‌توان دید، مبتنی بر چنان زیرساخت سیاسی محکمی است که جزر و مدهای سیاسی ناشی از کشاکش‌ها و رقابت‌های احزاب رقیب نمی‌تواند به آن آسیب برساند؛ چرا که مجاهدین و مقاومت ایران طی دهه‌های گذشته از یک‌سو رژیم آخوندی و ماهیت و سیاست و عملکرد آن را به‌طور مستند و مستدل آن‌چنان افشا کرده‌اند که هیچ عنصر یا جریان سیاسی نمی‌تواند بدون خطر کردن بر سر اعتبار و حیثیت سیاسی خود، به‌فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران نزدیک شود.
اما از سوی دیگر، حمایت از مجاهدین و مقاومت ایران علاوه بر آن‌که به‌لحاظ سیاسی قرار گرفتن در سمت درست تاریخ است، در معادلات سیاسی و اخلاقی نیز موجب کسب وجهه و اعتبار می‌باشد.
