جامعه جهانی و بویژه مجامع بینالمللی با رئیسی جلاد ۶۷ چه خواهند کرد؟
هرگونه حضور او در مجامع جهانی و بینالمللی، یک سرشکستگی ابدی برای آن نهاد و مسئولانی خواهد بود که او را دعوت کرده و با او زیر یک سقف قرار گیرند.
جامعه هوشیار جهانی در تمامی دوره ۱۴ ساله حکومت یان اسمیت (رهبر جنایتکار و نژادپرست رودزیا «زیمبابوه») هرگز حتی برای یکبار هم که شده، به او نزدیک نشد.
اما همین جامعه جهانی نشان داده که میتواند اشتباههای مهلکی هم در این زمینه داشته باشد،
همچنان که سران ۶۳ کشور جهان با پذیرش «پلپت» و رسمیت بخشیدن به حضور او در نهادهای جهانی، مرتکب اشتباهی بزرگ و یک سرافکندگی تاریخی برای خود شدند.
مجسم کنید نشستن با میلوسویچ دور یک میز چقدر ننگآور میبود؟
درنظرآورید نشستن با جانیان قتلعام روآندا و السالوادور را،
یا نشست و برخاست با «آیشمن» و سرکردگان اردوگاههای آشویتس و داخائو را،
و اکنون مجسم کنید نشستن با جنایتکاری که حتی جانشین وقت خمینی هم او و همکارانش را درشمار بدترین و ننگین ترین جنایتکاران تاریخ نامید.
پذیرش رئیسی (جلاد۶۷) در اجلاس آتی مجمع عمومی ملل متحد، اهانتی تاریخی به تمامی مردم جهان خواهد بود.