گرامی‌داشت یک خط‌مشی و الگوی مبارزاتی
کانون‌های شورشی در روزهای ۲۸، ۲۹ و ۳۰ خرداد، با تمام قوا و با روحیه‌یی تهاجمی و راهگشا به گرامی‌داشت مناسبت‌های سه‌گانه‌ی ۳۰ خرداد پرداختند؛ روز آغاز مقاومت انقلابی سراسری در برابر ارتجاع تمامیت‌خواه آخوندی، روز شهدا و زندانیان سیاسی، روز تأسیس ارتش آزادی‌بخش ملی ایران.
مناسبت‌های ۳۰ خرداد، هر یک جایگاهی سیاسی، تاریخی و آرمانی برای بازشناسی یک استراتژی دارند. هر کدام یک مسیر، یک خط‌مشی و یک الگوی مبارزاتی را نمایندگی و معرفی می‌کنند.
ماهیت ۳۰ خرداد شکستن دیوار بن‌بست، گشودن مسیر آینده و تضمین تداوم مبارز و مقاومت تا برچیدن بساط دیکتاتوری و ارتجاع بود. کانون‌های شورشی نیز در هر عملیات خود به‌مناسبت ۳۰ خرداد، تضاد اصلی یا مانع عمده بر سر راه رسیدن ایران به آزادی و دموکراسی را برجسته می‌کنند و مفهوم هر عملیات‌شان، پرداخت بهای تغییر شرایط از سکون و تردید به جنبش و امید و یقین است.
شاهکار کانون شورشی
ده‌ها عملیات ضد اختناق در اکثر استان‌های کشور در سه روز گذشته، از شاهکارهای کانون‌های شورشی در شرایط پیچیده‌ی کنونی، با مردم ایران سخن می‌گویند. هر شراره‌یی که به پایگاه‌های دشمن آزادی شلیک می‌شود، زبانه‌های فروزان آن، لهیب آتش لاله‌های ایران بر دامان نظام اشغال‌گر است.
کانون‌های شورشی این‌روزها به‌طور گسترده پیام‌ها و شعارهای روشنگر تاریخ مبارزه در ۴۶سال گذشته را در بسیاری از شهرهای ایران تکثیر کرده‌اند:
«ما در ۳۰ خرداد شرف مقاومت را حفظ کردیم. / شکوه‌مندترین مقاومت تاریخ ایران در برابر ارتجاع و دیکتاتوری. / ارتش آزادی‌بخش ضامن پایدار صلح و آزادی و استقلال ایران است. / رمز رستگاری ملی: مرگ بر اصل ولایت فقیه و زنده‌باد ارتش آزادی است.»
ویژگی‌های کانون شورشی
کانون شورشی محصول شناخت علمی از شرایط سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ایران است.
کانون شورشی شاخص مسؤلیت‌پذیری در قبال شکستن طلسم اختناق و تغییر تعادل قوا به‌نفع مردم ایران و انقلاب دموکراتیک است.
هر کانون شورشی، عینیت‌یافته‌ی «آتشگه دیرنده و پابرجای» در مقابل شوره‌زار یأس و مرگ‌گستر ولایت فقیهی است.
در حالی که هم‌اکنون در شرایط فوق‌العاده‌ی ایران، بسیاری رسانه‌ها و پایگاه‌های تحلیلی، در کار تفسیر و تحلیل «چه باید کرد» هستند، کانون‌های شورشی هم‌چون ستارگان شب‌کوب ظهور می‌کنند و با عملیات‌های برق‌آسا، مسیر و طریق شکستن طلسم اختناق و چشم‌انداز روشن خیزش و قیام را تجلی می‌بخشند.
کانون شورشی نماینده‌ی مجسم پیشتاز رادیکال،
راهنمای عبور از سدهای نمی‌توان،
تجسم شکننده‌ی زنجیره‌های ذهنی و عینی،
تبلور آتش‌افکن بر ظلام یأس،
الگوی برهم‌زننده‌ی نظم و تعادل قوای تحمیلیِ ارتجاع سلطه‌گر،
تجلی تسلیم نشدن به طلسم اختناق با تهاجم به نمادهای آن
و ایقان به سازماندهی و تشکل برای تضمین استمرار مبارزه است.
کانون‌های شورشی تجمع تواناییِ ملی برای تحقق سرنگونی‌ِ حاکمیت ارتجاع آخوندی هستند.
بذرافشانی‌های کانون‌های شورشی
هر عملیات کانون‌های شورشی، ضمن معرفی پاسخ نهایی به حاکمیت ارتجاع، سینه‌ی اکثریت مردمان ایران را لبالب از امید و لبان‌شان را آذین شادی و ستایش می‌کند. هر عملیاتی، نماینده‌ی جنبش دادخواهیِ شقایق‌های آزادی در صف مقدم نبرد با قاتلان شب‌پرست ولایی است.
کمیت‌های طی شده از ۳۰ خرداد ۶۰ تا کنون و مطالبات فریاد شده‌ی جوانان و زنان در قیام‌ها و اعتراضات چندگانه اقشار مردم ایران، به کیفیت سازمانیافته‌ی سلول به سلول کانون‌های شورشی بالغ شده است. گسترش سراسری و بذرافشانیِ کانون‌ها در جغرافیای ایران، بی‌تردید به کیفیت شکست و سقوط محتوم نظم ارتجاعی و استثماری خواهد انجامید.
