تیترهای صفحات اول روزنامه‌های رژیم در روز دوشنبه ششم دیماه، حاکی از شکاف در باند خامنه‌ای بر سر بودجه دست پخت رئیسی جلاد است. در کانون این شکاف هم دعوا بر سر حذف یا ابقای ارز ۴۲۰۰تومانی قرار دارد.
تیترهای درشت صفحات اول مثل تیتر «جامعه کشش و تحمل تبعات حذف ارز ۴۲۰۰تومانی را ندارد» در ابرار یا تیتر «حذف ارز۴۲۰۰ تومانی تبعات سنگینی به همراه دارد» در افکار که هر دو از باند خامنه‌ای هستند عمق این شکاف را نشان می‌دهد. جالب این جاست که همین افکار در بالای صفحه اولش سه تیتر دارد که هر سه به موضوع مخالفت با حذف ارز۴۲۰۰تومانی برمی گردد. در کنار بحران بودجه تیترهای مربوط به سایر بحرانهای اقتصادی دیده می‌شود. در روزنامه‌های باند مغلوب هم اغلب مطالب به ضرورت مذاکره راه می‌برد. در روزنامه‌های هر دو باند حکومتی به دیدار آخوند روحانی با خامنه‌ای اشاره کرده‌اند. باند مغلوب این دیدار را به پروبال گرفتن باند خودشان تفسیر کرده‌اند اما فرهیختگان از باند خامنه‌ای آب صافی را روی دست باند مغلوب ریخته و یادآوری کرده که اگه قرار بود خامنه‌ای از روحانی تقدیر یا تجلیل بکنه در آخرین دیدار با دولتش این کار را می‌کرد. همین که روحانی را به مجمع تشخیص مصلحت هم راه نداده‌اند سیگنال گویایی است. نکته بعدی که امروز ششم دی همزمان با وقایع عاشورای قیام ۸۸ است که کیهان خامنه‌ای با یادآوری مواضع مجاهدین زوزه‌های ممتدی کشیده و گوشه‌هایی از ضرباتی را اماکن و مزدوران حکومتی در آن روز دریافت کرده‌اند را یادآوری کرده. مذاکرات وین هم موضوع مطالب فراوان روزنامه‌های هر دو باند حاکم است.
خروجی بودجه؛ ریختن مردم به خیابان و وقوع حوادث ناگوار!
نکته مشترک روزنامه‌ها این است کارد به استخوان مردم رسیده و با این رویکرد چپاولگرانه در بودجه حتماً با قیام و خیزشهای مردمی مواجهه خواهیم شد.
«زنهار درباره بودجه پیشنهادی» عنوان مطلب روزنامه شرق است که از جمله نوشته: «تاب‌آوری اجتماعی در چنین شرایطی متأثر از شرایط عینی و اقتصادی کاهش یافته و به‌شمار اعتراضات صنفی و شغلی نیز افزوده شده است
برآوردها نشان می‌دهد در برخی استانها در چند سال گذشته نسبت به دوره قبل از آن میزان حضور اعتراضی اقشاری از شهروندان در خیابان‌ها افزایش یافته و به‌این‌تریب بر میزان اعتراضات خیابانی و تنشهای بعدی ناشی از آن افزوده شده است». بعد تأکید کرده: «استمرار این وضعیت در تشدید مسائل پیش‌روی کشور از جمله در میان گروه‌های جمعیتی پرشمار فقیرتر و نیز مناطق محروم کشور می‌تواند پیامدهای نگران‌کننده‌تری در پی داشته باشد».
روزنامه ابتکار زیر عنوان «مخاطرات یک جراحی بزرگ» ضمن اشاره به کارنامه شکست‌خورده رئیسی جلاد نوشته است: «دولت، تاکنون، حتی بارقه امیدی را هم ایجاد نکرده و بعید است در مرحله پیچیده‌تر اجرا، بتوانند از عهده مهار ابرچالشها و چالشهای ناشی از خون‌ریزی جراحی بزرگ برآیند و مباد که در رویای خروج از چاله چالشهای فعلی به کژراهه و سقوط در قعر چاه، کشانده شویم».
ستاره صبح هم با تیتر گویای: «هنوز ارز۴۲۰۰تومانی دارو حذف نشده قیمت‌ها چند برابر شده».
گشایش اقتصادی به شرط خوردن جام های زهر
در روزنامه‌های باند مغلوب توصیه به مذاکره مستقیم با آمریکا و کوتاه‌آمدن از ادعاها و خواسته‌های نظام حرف اول است با تأکید بر این که هیچ‌گونه گشایش اقتصادی بدون رفع تحریم‌ها متصور نیست. جالب است که به نظام گوشزد می‌کنند در صورت تداوم وضع موجود کار به نارضایتی و اعتراض مردم می‌کشد.
در مجموع روزنامه‌های هر دو باند هر گونه خوش‌بینی نسبت به ادامه مذاکرات را رد کرده‌اند و چشم‌انداز را مبهم و تیره توصیف کرده‌اند.
آرمان در مطلبی با عنوان «توافق در گرو تصمیم بنیادین تهران و واشنگتن» نوشته است: «قطعاً با عدم رفع تحریم‌ها گشایشی ایجاد نخواهد شد و به نظر می‌رسد اولویت سیاسی و اقتصادی و امنیتی کشور در شرایط امروز چیزی جز رفع تحریم‌ها نیست و این رفع تحریم‌ها در پشت میز مذاکرات و رسیدن به یک مصالحه به دست می‌آید».
«روند مذاکرات مثبت شده، اما دستیابی به توافق دشوار است» عنوان مطلبی در ستاره صبح است که به‌نقل از یک کارشناس حکومتی نوشته: «اگر اصل نیتها مورد بحث است و به این مسأله می‌پردازیم که آیا آمریکا این بار امتیازی افزون بر امتیازات قبلی به ایران می‌دهد یا خیر؟! باید بگوییم که آمریکا چنین قصدی ندارد».
سیاست روز از باند دلواپسان نظام تیرگی چشم‌انداز مذاکرات را به‌روشنی توضیح داده و نوشته: «بایدن نیز از همان روز نخست ریاست جمهوری‌اش همان رویه ترامپ و اوباما را تکرار کرده بر این اساس می‌توان گفت که رویکرد آمریکایی‌ها کوچک نمایی دشمنی و بی‌منطقی ساختار حاکم بر آمریکا علیه ایران به میزان دوران ترامپ است تا با این حربه و ادعای متفاوت بودن بایدن با گذشتگان ایران را گرفتار اشتباه محاسباتی امتیاز دهی و جهان را به اعمال فشار بر ایران برای آنچه به نتیجه رسیدن مذاکرات می‌نامند، سوق دهند».
