روز جمعه ۵اسفند هموطنان بلوچ در زاهدان، بهخیابان آمدند و با شعارهای کوبندهٔ «مرگ بر دیکتاتور» «مرگ بر خامنهای»، «مرگ بر ستمگر چه شاه باشه چه رهبر» «نه سلطنت نه رهبری دموکراسی برابری». بار دیگر رژیم آخوندی را بهلرزه درآوردند و عزم خللناپذیر مردم ایران را برای محو و نابودی هر گونه دیکتاتوری چه در شکل و شمایل شاهی و چه با عبا و عمامهٔ آخوندی بهدنیا نشان دادند.
این خروش و خیزش بهرغم آن بود که رژیم، بهدلیل جنایتهای جدیدی که مرتکب شده بود و در هراس از شعله کشیدن آتش خشم مردم، بیش از هفتههای گذشته بر شدت اقدامات امنیتی و سرکوبگرانهٔ خود افزوده بود. مسجد مکی را بهمحاصرهٔ درآورده بود و مزدوران پاسدار و امنیتی تلاش میکردند با دستگیری و ضرب و شتم نمازگزاران و انتظامات مسجد، مانع حضور و تجمع مردم شوند. اما با این وجود، هموطنان آگاه و دلیر، نماز جمعه را با شکوهی بیشازپیش برگزار کردند و پس از آن خشمآگینتر و پرشورتر از هفتههای قبل در خیابانها بهحرکت درآمدند.
از روز جمعه ۸مهر ماه گذشته که پاسداران آدمکش خامنهای جلاد، تظاهرات مردم و نمازگزاران بلوچ را با نهایت سبعیت بهرگبار بستند و بیش از یکصد تن از آنان، از جمله چند کودک را کشتار کردند، مردم بلوچ در جمعهٔ هر هفته، با مغتنم شمردن تجمع نماز جمعه، برای دادخواهی خون شهیدان این قتلعام که رژیم ضدمردمی هرگز پاسخی بهآن نداده بهمیدان آمدهاند و با شعارهایی همچون «میکشم، میکشم، آنکه برادرم کشت» و «قسم بهخون یاران ایستادهایم تا پایان» با شهیدان سرفرازشان برای ادامهٔ راه آنها، پیمان بستهاند.
رژیم جلادان نه تنها تاکنون هیچ پاسخی به قتلعام ۸مهر که جنایت علیه بشریت محسوب میشود، نداده، بلکه همچنان به توطئه و جنایت خود علیه مردم محروم بلوچ ادامه داده است. خامنهای جنایتکار برای درهمشکستن مقاومت مردم بلوچ، یکی از جنایتکارترین پاسداران خود بهنام محمد کرمی را که سرکرده قرارگاه قدس در جنوب شرقی کشور بود، بهعنوان استاندار سیستان و بلوچستان منصوب کرد که مأموریت مشخص او سرکوب و خفه کردن هموطنان بلوچ است.
در هفتهٔ گذشته رژیم فشارهای جنایتکارانهٔ خود، علیه هموطنان بلوچ را تشدید کرده است. روز ۳اسفند دژخیمان خامنهای، پزشک مردمی و انقلابی دکتر ابراهیم ریگی را زیر شکنجه بهشهادت رساندند. این پزشک شریف ۲۴ساله از بازداشتیهای روز ۲۱مهر ماه بود و بهجرم کمک بهمجروحان جمعهٔ خونین ۸مهر دستگیر شد. او پس از ۳ماه شکنجه و زندان در روز ۱۱دی ماه بهقید وثیقه آزاد شد، اما بار دیگر در روز ۳اسفند دستگیر شد و در همان روز بر اثر ضرب و جرح وحشیانه مزدوران در کلانتری۱۲ زاهدان بهشهادت رسید.
دکتر ابراهیم ریگی که اکنون بهیکی از نمادهای شرف و مقاومت مردم دلیر بلوچ تبدیل شده، در یادداشتی که پیش از شهادتش در فضای مجازی منتشر شده، نوشته بود: «... عزیزان من این را بدانید حتی مرگ، حتی اعدام کردن من، برای من دیگر مهم نبود. چون من در این سرزمین بارها از دنیا رفتهام... اما من شهر خود و مکی را ترک نخواهم کرد».
در هفتهٔ گذشته یکی دیگر از شهیدان سرفراز قیام هموطنان بلوچ، بانوی ۶۰سالهیی بود که در جریان قتلعام ۸مهر بر اثر شلیک گلوله بهسختی مجروح شده بود. این مادر پس از ۴ماه تحمل دردهای جانکاه جراحت سرانجام بهشهادت رسید تا نامش «زربیبی اسماعیلزهی» در دفتر سرخفام انقلاب دموکراتیک ایران گواه دیگری باشد از حضور و نقش ارزندهٔ زنان دلاور بلوچ در این انقلاب.
افزون بر این، هموطنان آگاه و مبارز بلوچ در جمعهٔ هر هفته با شعارها و پلاکاردهای خود علیه شاه و شیخ، هم ریشههای ژرف انقلاب دموکراتیک ایران و سرشت ضددیکتاتوری و ضد وابستگی آن را در معرض دید جهانیان قرار میدهند و هم نشان میدهند که آنچه مردم این سرزمین را متحد کرده و عزم آنها را در نبرد آزادی صیقل میزند، نفی هر گونه دیکتاتوری و ریشهکن کردن سلطنت و ولایت مطلقهٔ فقیه است.
