۱۰۲ تن از برندگان جایزه نوبل از ۵قاره جهان، در نامه‌یی مشترک به دبیرکل سازمان ملل متحد، به «هم‌صدایی بین‌المللی در حمایت از آرمان‌های دموکراتیک مردم ایران، پایان دادن به اعدام‌های بی‌رحمانه و سرکوب مردم در ایران» پیوستند.
این برندگان نوبل در حوزه‌های فیزیک، شیمی، پزشکی، اقتصاد، ادبیات و صلح، در نامه‌ی مشترک‌شان بر سه موضوع مهم درباره‌ی موقعیت کنونی ایران تأکید نموده‌اند:
«نگرانی عمیق از وضعیت وخامت‌بار حقوق‌بشر در ایران»،
«رد دیکتاتوری سلطنتی و حکومت دینی در قیام‌های ایران»
و با تأکید بر جزئیات طرح ده ماده‌ییِ خانم رجوی برای ایران آینده، راه رسیدن به آن را این‌گونه نشانی داده‌اند: «مقاومت ایران با پلتفرم دموکراتیک خود، نقشه راه مناسبی برای وحدت ملی، پایان دیکتاتوری مذهبی و انتقال حاکمیت به مردم ارائه می‌دهد. این چشم‌انداز، چشم‌انداز یک ایران دموکراتیک و صلح پایدار در خاورمیانه را ترسیم می‌کند.»
آن‌چه از این نامه با ثقل علمی و فرهنگی و گستره‌ی جهانیِ امضاکنندگان آن نتیجه می‌شود، پیامی‌ست در وجوه:
ــ اصالت تاریخی و انسانیِ یک مبارزه‌ی طولانی و سازمانیافته علیه دو دیکتاتوری در ایران، توجه و قدرشناسیِ پیشگامان علوم آکادمیک را به خود معطوف نموده است.
ــ برانگیخته شدن وجدان‌هایی که ندای آزادی و انسانیت یک مقاومت آرمان‌گرا را از میان غبار مماشات جهانی با دیکتاتوری ملایان، دود شیطان‌سازی علیه اصلی‌ترین نیروی اپویسیون و توفان سانسور رسانه‌ییِ قرن، شنیده است.
ــ شناخت مسیر طولانیِ وفاداری به آزادی و دموکراسی و پیوند داشتنِ عملیِ یک تشکیلات با این ارزش‌ها.
ــ می‌توان با عالی‌ترین مدارج علمی، کلاسیک و آکادمیک، به همیاری برای رقم زدن سرنوشت انسان‌ها در برابر دیکتاتوری‌ها و به مسؤلیت‌پذیری در تعهد سیاسی و اجتماعی پاسخ داد.
ــ باوجود دنیای افول آرمان‌ها، منکوب شدن حقوق بشر و یکه‌تازیِ «ابتذال شر»، همواره استعداد جهانی برای حمایت از خواسته‌ها و آرزوی تاریخیِ ضد استبدادی مردم ایران وجود دارد؛ فقط باید دغدغه‌ی آزادی و عشق ورزیدن و متعهد بودن به آن را داشت تا استعدادهای حامل ارزش‌های انسانی را کشف کرد و آن‌ها را به عینیت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و سرمایه‌ها و ذخیره‌های این مسیر بالغ نمود.
یک وجه بسیار مهم حمایت ۱۰۲ برنده‌ی نوبل از تاریخچه‌ی مبارزاتی، سازمانیافتگی و برنامه‌ی ده ماده‌یی مقاومت ایران، شکست چندین‌باره‌ی اقدامات مبتذل اتاق فکر نظام ولایی ــ آخوندی در سیرک‌هایی مثل «دادگاه ۱۰۴نفر» و تهدید حامیان مقاومت است. درواقع این‌گونه حمایت‌های بزرگ جهانی از مقاومت ایران، گویای نفوذ عمیق نبرد میان اصالت آزادی با ابتذال دیکتاتوری در داخل و خارج ایران است.
حاکمیت ملایان و هم‌سویان با آن، مقاومت ایران و سازمان محوری آن مجاهدین خلق را «سکت و فرقه» معرفی کرده و برای آن میلیون‌میلیون هزینه‌ی مالی و تبلیغاتی می‌کنند. باوجود این، به‌راستی چگونه است که بالاترین دارندگان مدارج علمی و آکادمیک ــ که خود مظاهر روشنگری و دانش جهانی هستند ــ همواره بر اصالت مبارزه و حقانیت آرمان و پایداری مقاومت ایران گواهی می‌دهند و نماینده‌ی ندای جهانی در حمایت از آن‌ها می‌شوند؟
ضمن تقدیر و سپاس ملی، مردمی و انسانی از شاهکار انسانی ــ فرهنگیِ برندگان نوبل جهانی، لازم به تأکید است که پیام نامه‌ی مشترک و حمایت‌آمیز ۱۰۲ برنده‌ی نوبل از مقاومت ایران، بازه‌ی زمانی ندارد و در تحولات جاری ایران میان مقاومت و حاکمیت، محدود نخواهد ماند. اثر داخلی و بین‌المللیِ این حمایت، از زمان نگاشتن و خطاب به ملل متحد آغاز شده و استمرار خواهد داشت. این استمرار، با گشایش جبهه‌های موازی در مجامع جهانی ادامه خواهد یافت؛ تداومی روشنگرانه برای ترویج حقیقت، اصالت و حقانیت مقاومت سازمانیافته در داخل و خارج کشور برای گسترش جبهه‌ی داخلی و بین‌المللی جهت پایان دادن همیشگیِ اشغال‌گریِ ارتجاع ولایت فقیهی.
