بیشترین مطالب روزنامه‌های حکومتی در روز یکشنبه ۲۴اسفند، به دعواهای باندی برای سهم قدرت در نمایش انتخابات پرداخته‌اند و در کنار آن اوضاع بحرانی اقتصاد و گرانیهای شب عید است که روزنامه‌های هر دو باند به آن اذعان کرده‌اند. تشدید انزوای جهانی و منطقه‌یی رژیم هم به‌خصوص در روزنامه‌های هم‌سو با باند روحانی دیده می‌شود.
رای مردم؛ دیگه تمومه ماجرا
اعتراف به ورشکستگی نمایش انتخابات و بی‌توجهی مردم به این نمایش و وحشت از فضای انفجاری جامعه برجسته‌ترین نکات در روزنامه‌های حکومتی است. برخی هم روی بی‌برنامگی و مترسک بودن هرکس که انتخاب شود تأکید کرده‌اند.
مثلا شرق در مطلب خودش با عنوان «بهار۱۴۰۰ و افق پیش روی ایران»، افق پیش روی نظام در این نمایش را توصیف کرده و نوشته «برگزاری کم‌رونق انتخابات مجلس در اسفندماه ۱۳۹۸ احتمالاً انتخابات پیش‌روی ریاست‌جمهوری هم با استقبال گسترده شهروندان ایرانی روبه‌رو نشود». بعد هم تأکید کرده هیچ‌یک از مهره‌ها «برنامه مشخص و مطالعه‌شده و کارشناسی‌شده‌ای» نداشته و ندارند. این روزنامه با یادآوری قیام آبان ۹۸ «کاهش چشمگیر تاب آوری اجتماعی» را به نظام گوشزد کرده و با اشاره به فشار اقتصادی روی مردم و فضای انفجاری جامعه هشدار داده: «روزبه‌روز ابعاد آن نگران‌کننده‌تر می‌شود».
«اصلاح‌طلبان دیگر سوپاپ اطمینان نیستند» عنوان گفتگوی روزنامه مستقل با یک مهرهٔ باند مغلوب است که به سوختن تمام باندهای حکومتی اشاره کرده و نوشته است «الآن مردم با شعار اصلاح‌طلب اصول‌گرا دیگه تمومه ماجرا، خیلی به این‌ها امید ندارند و اصلاح‌طلبان دیگر سوپاپ اطمینان هم نیستند!». این کارشناس باند مغلوب اذعان کرده است: «الآن هم تمام آقایان نگران از آمدن اقشار فرودست به میدان اعتراض و مبارزه هستند». بعد هم اضافه کرده: «احتمال دیگر این است که شما شورشهای شهری را نتوانید کنترل کنید». و در انتها از انزوای رژیم خبر داده و افزوده است: «جامعه قطبی شده است و جمعیتی حدود ۷۰میلیون نفر ناراضی‌اند».
«این همه نامزد به عشق قدرت» عنوان مطلبی از روزنامه جهان صنعت است که ضمن اشاره بازارگرمی انتخاباتی باندها نوشته است: «در لایه اجتماعی اما وضعیت کاملاً متفاوت است. جدی‌ترین سؤال مردم آن است که این همه کاندیداهای قطعی و احتمالی با هم چه فرقی دارند؟ این میل به حضور در قدرت از کجا می‌آید و ثمره آن برای مردم چیست؟»
سوختن فرصتها مثل شهاب سنگ!
هم در بعد جهانی و هم در بعد منطقه‌یی روزنامه‌ها به انزوای رژیم اعتراف کرده‌اند و ضمن اشاره به وضعیت داخلی در مورد ضرورت مذاکره و تمکین به جامعه جهانی به نظام تأکید کرده‌اند.
«دیپلماسی جاده یک طرفه نیست» عنوان روزنامهٔ آرمان است که به‌نقل از محبعلی دیپلمات رژیم به نظام هشدار داده که «در دو ماه اخیر ایران نتوانسته از فرصت‌های به‌وجود‌آمده استفاده کند؛ فرصتهایی که هم‌چون شهاب‌سنگ هستند و به‌سرعت از مقابل ما عبور می‌کنند». این کارشناس حکومتی با اشاره به زیان سالانه ۱۰۰میلیارد دلاری تحریم‌ها و افزایش فقر در جامعه و به خطر افتادن سلامت مردم به نظام گوشزد کرده سیاست فعلی‌اش هزینه ساز و شکست‌خورده است. این کارشناس حکومتی می‌گوید «در درجه اول باید به سلامت و معیشت مردم از طریق سیاست خارجی خدمات‌رسانی شود. این موضوعی است که در حال حاضر در ایران به آن توجهی نمی‌شود و صرفاً سیاست‌های هزینه‌ساز در دستورکار قرار گرفته است».
«آیا بن‌بست برجام شکسته می‌شود؟» هم عنوان مطلبی در ستاره صبح است که بی‌ثمری سیاست‌های را گوشزده کرده و به نظام توصیه کرده «بهتر است برای حل مشکلات مستقیم با آمریکا مذاکره کند. علتش این است که نه روس‌ها و نه اروپایی‌ها قادر به دادن امتیاز به ایران، بدون توافق با آمریکا نیستند».
جهان صنعت هم با عنوان «تحریم سیاسی تهران از سوی مسکو» به وجه دیگری از انزوای رژیم پرداخته و نوشته است: بعد از این‌که روسیه، نظام را در گفتگو های سه جانبه تهران – مسکو – آنکارا حذف کرده و به جای آن به مذاکرات دوحه – مسکو – آنکار روی آورد «حالا خبر می‌رسد، روسیه از ایران برای مذاکرات صلح افغانستان دعوت نکرده است».
