روحانی در سخنرانی 22بهمن مثل سایر سخنرانیهایش از شگردهای تبلیغاتی گوبلز و شرکا استفاده کرد.
او با لودگی آخوندی مدعی میشود که:
1:- صدای مردم و بهویژه جوانان را شنیده است.
2-این صدا در برنامههایش تأثیرگذار است.
3- بر همین اساس دو هدف مهم را برای خود تعیین و اعلام کرده است: «اشتغال مولد و مبارزه با فقر مطلق»
روحانی: «باید نسل جوانمان که امروز ۷۰درصد جمعیت کشور ما را تشکیل میدهد و افکار و راهی که آنان توصیه میکنند را بشنویم و بپذیریم. تنها شنیدن هم کافی نیست، جوانان نمیخواهند ما فقط صدای آنها را بشنویم. آنها دارای افکار و ایدههایی هستند و دنیای جدید را میبینند و پیشنهاد و سخنی دارند که ما باید پیشنهادهای آنان را بشنویم و مطالعه کنیم و با آنها به گفتگو بنشینیم». (سخنرانی روحانی در 22بهمن)
وی همچنین با بیان اینکه دولت دوازدهم علاوه بر آرمانهای اولیه انقلاب اسلامی دو هدف مهم را برای خود تعیین و اعلام کرده است، گفت: «اشتغال مولد و مبارزه با فقر مطلق دو هدفی است که ما آن را دنبال میکنیم».
روحانی در این سخنرانی چند فریب وحیله را همزمان استفاده کرده و اینطور وانمود میکند که گویا شعارهای قیام مردم صرفاً حول فقر و بیکاری و... بوده و حالا آقای رئیسجمهور آن صداها را شنیده و مشکل مردم را هم که فقر و بیکاری است هم فهمیده و میخواهد عمل کند و در قدم بعد فریب بعدی را روی آن سوار میکند، فریب بعدی تولید امیدواری کاذب نسبت به از بین بردن فقر مطلق و اشتغال مولد میباشد.
ضمنا طرف حواسش جمع است که با صحبت هایش توقعات مردم بالا نرود و صحبت از «از بین بردن فقر مطلق» میکند و سایر سطوح فقر اقتصادی برایش پذیرفته است.
به این دلیل صحبتهای روحانی را با گوبلز مقایسه کردم که با گفتن دروغ های بزرگ سعی میکند روی شنوده و مخاطب خودش تأثیر بگذارد. به این معنی که اساساً طرح مشکل غیرواقعی بوده و خواست مردم هم قبل از فقر و بیکاری شعار سرنگونی بوده است ولی روحانی با شگردهای تبلیغاتی و با دجالگری خواستهای اقتصادی را بهجای آن میگذارد.
فریب بزرگ بعدی راه کار مبارزه با فقر و بیکاری است.
واقعیت چیست؟
واقعیت این است که اولاً بهدلیل فساد فراگیر در رگ و ریشه این نظام و بهعلت اقتصاد فروپاشیده و نداشتن برنامه و بهدلیل فقدان ارادهای که بفکر بهبود وضع مردم باشد، همه این وعده و وعیدهای روحانی کذب محض و عوام فریبی بیش نیست.
روحانی در سخنرانی 22بهمن نمایش کاملی از وقاحت بیحد و حصر آخوندی را به نمایش گذاشت و در روز روشن شعار مرگ بر روحانی و مرگ بر خامنهای را که مردم در 142شهر فریاد زدند را منکر شده و بهجای اصیلترین خواسته (مرگ بر خامنهای ـ مرگ بر روحانی) با طرح موضوعات اقتصادی از خودش تشکر میکند که:
« شاید در دولتهای اخیر این نخستین دولت است که بهروشنی گفته اعتراض را میشنود و میپذیرد. شاید در برخی دورهها اعتراضها شنیده نشده است و من این روز را روز بسیار مبارکی برای همهمان میدانم که صدای مردم را بشنویم و در حل مشکلات آنان بکوشیم». (سخنرانی روحانی در 22بهمن)
البته این جنایتکاران موسوم به اصلاحطلب و رهبرانشان امثال روحانی و خاتمی که بسا بیشتر از پاسداران و بسیجیها به این رژیم خدمات رسانی میکنند باید بدانند که ما در عصر ارتباطات و اینترنت هستیم و این فریبکاریها اگر مثمرثمر بود این قیامها مستمر علیه شما برپا نمیشد.
باید به این دجال گفت «روز بسیار مبارک» آن روزی است که نظام آخوندی با همه باندهای جنایتکارش بهدست مردم و هزار کانون شورشی و ارتش آزادی سرنگون شده و حاکمیت مردم و آزادی و دموکراسی در ایران برقرار شود.
م. ایمان
مسئولیت محتوای این مطلب برعهده نویسنده است و سایت مجاهد الزاماً آن را تأیید نمیکند