نمایندگان آمریکا، فرانسه و انگلستان در شورای امنیت سازمان ملل‌متحد پیش‌نویس قطعنامهای را تهیه کرده‌اند که ضمن تمدید تحریم تسلیحاتی یمن برای یک سال دیگر، نظام آخوندی را نیز به‌خاطر ارسال موشک به شورشیان حوثی، نقض تحریمها و دادن موشک بالستیک به حوثیهای یمن محکوم می‌کنند.
عادل الجبیر وزیر امور خارجه عربستان از پیش‌نویس این قطعنامه استقبال کرد و به خبرگزاری رویتر گفت تمهیداتی که در این قطعنامه در نظر گرفته شده است، اگر به تصویب برسد، به پاسخگو ساختن ایران در قبال «صدور موشکهای بالستیک» به حوثیها کمک می‌کند.
اقدام این سه کشور باعث هراس مهره‌ها و رسانه‌های وابسته به هر دو باند شده است، در این رابطه روزنامه شرق وابسته به باند روحانی با عنوان «پیش‌نویس خطرناک» ضمن به سخره گرفتن مواضع مقامات پیشین نظام در زمینه قطعنامه‌های سازمان ملل می‌نویسد: «دشمنان ایران در حال تکمیل و اتصال حلقه‌های در حاضر گسسته و منفصل اجماع علیه ایران به بهانه برنامه موشکی و نفوذ و بی‌ثبات‌سازی منطقه هستند. این پروژه در حال شدت‌گرفتن است و در صورت ارائه چنین قطعنامه‌یی به شورای امنیت، حتی در شرایط وتوی آن توسط روسیه یا چین، اصل اتهام به سوژه‌ای تقریباً پذیرفته‌شده تبدیل خواهد شد. ضروری است ایران تحولات اخیر حول موضوعات مربوط به خود را جدی گرفته و فارغ از فعالیت‌های روزمره دستگاه دیپلوماسی کشور، در سطح ملی به آن توجه ویژه‌یی شود».
خبرگزاری حکومتی ایرنا نیز 30بهمن 96 به مقامات دولت روحانی هشدار می‌دهد «روند رو به رشد اظهارات مقامات اروپایی را باید جدی» بگیرند.
این رسانه حکومتی به نظام آخوندی توصیه می‌کند هم‌چنان که در زمینه برنامه اتمی وارد مذاکره شد و جام‌زهر را نوشید، چرا نباید در زمینه برنامه موشکی وارد مذاکره شود و «چرا باید از ورود به مذاکره با کشورهای اروپایی درباره موضوعاتی که اتفاقاً از دست پر و منطق نیرومند برخوردار است، پرهیز کند؟».
سایت حکومتی خبرآنلاین 29بهمن 96 با ابراز نگرانی از پیش‌نویس قطعنامه جدید سازمان ملل علیه حوثیها و حاکمیت آخوندی این سؤال را با مخاطبان خود در میان می‌گذارد: «در صورت تصویب پیامدهای منطقه‌یی و بین‌المللی آن را چگونه پیش‌بینی می‌کنید؟».
موضعگیری کشورهای آمریکا، انگلستان و فرانسه در ارائه پیش‌نویس قطعنامه علیه رژیم و حوثیها به شورای امنیت سازمان ملل متحد، و همچنین موضعگیری مقامات بلندپایه این کشورها در کنفرانس مونیخ علیه سیاست موشکی و منطقه‌یی آن، دغدغه و نگرانیها را در میان مقامات و رسانه‌های آن بیشتر کرده است. زیرا جامعه جهانی به سمتی پیش می‌رود که حاکمیت آخوندی را وادار به عقب‌نشینی و نوشیدن جامهای زهر دیگر کند.
رژیمی که به‌دلیل بحران اجتماعی و قیام مردم ایران در موقعیت به‌شدت ضعیفتری قرار دارد و طبعاً این مسأله زمینه را نیز برای جامعه بین‌المللی برای فشار بیشتر علیه سیاست صدور تروریسم و برنامه موشکی آن بیش‌از‌پیش می‌افزاید.
روزنامه ایران وابسته به دولت روحانی 30 بهمن 96 نیز از سخنان ظریف در کنفرانس مونیخ چنین برداشت می‌کند: «آخرین نکته‌یی که از سخنان آقای ظریف استخراج می‌شود، این موضوع است که به جای تأکید بر تضاد منافع، تفاوتها را به‌رسمیت بشناسیم و به سمت اجرای اقدامات اعتمادساز حرکت کنیم».
اقدامات اعتمادی سازی رژیم با جامعه جهانی که باند روحانی دنبال می‌کند معنایی جز نوشیدن جام زهرهای بعدی و دادن اطمینان خاطر به طرفهای مقابل از این طریق نبوده است. با این توجه که باید منتظر بود که بالاخره ولی‌فقیه ارتجاع از بین دو راه مذاکره یا عدم مذاکره بر سر برجام منطقه‌یی و موشکی کدام را تصمیم می‌گیرد. دوراهی که البته خودش به خوبی می‌داند که نهایتاً پایان نظام است.
