پس از چند روز از پایان سفر آخوند رئیسی جلاد به مسکو بهرغم دود و دم در رابطه با دستآوردهای این سفر بسیاری از رسانهها و کارشناسان رژیم این موضوع را زیر علامت سؤال بردهاند.
واقعیت این است که آخوند جلاد نه تنها به نتیجه مورد نظرش و ایجاد رابطه «راهبردی» با روسیه نرسید، و طرف مقابل چیزی کف دست او نگذاشت.
به گزارش سایت انتخاب رئیسی در ملاقات با پوتین گفت: «ما میخواهیم روابط ما با روسیه قوی و همهجانبه باشد، این روابط کوتاه مدت یا موضعی نیست، بلکه دائمی و راهبردی خواهد بود. وی همچنین از همتای روسی خود برای تسهیل ورود تهران به سازمان همکاری شانگهای تشکر کرد» (سایت انتخاب ۲بهمن ۱۴۰۰).
اما پوتین در زمینه عضویت رژیم در سازمان شانگهای او را سنگ روی یخ کرد و خطاب به رئیسی گفت: «ایران بهعنوان عضو ناظر در سازمان شانگهای فعالیت میکند و بدیهی است که بخواهیم نظرات شما (رئیسی) را درباره برجام بدانیم» (سایت دیدبان رژیم ۳۰دی ۱۴۰۰).
تأکید پوتین بر این که حاکمیت آخوندی عضو ناظر سازمان شانگهای است، در حالی است که پیش از این وقتی رئیسی برای شرکت در جلسه سران این سازمان به تاجیکستان رفت، دولت او ادعا کرد به عضویت رسمی و کامل این سازمان درآمده است.
روزنامه آرمان در مورد این سفر نوشت: «روسها کاری که با ایران در عیان انجام میدهند حتی در رابطه با همین سفر این ملاحظات را نداشتند. لذا از نوع صحبت، پیامها و مطلب و خبری که به رسانههای خود منتقل کردند آن چیزی نبود که ایران دنبال آن بود» (آرمان۳بهمن ۱۴۰۰).
روشن است که روسیه منافع راهبردی خودش را با سایر کشورهای تاثیرگذار در اقتصاد و سیاست جهانی فدای رابطه به رژیم نخواهد کرد.
در همین رابطه روزنامه حکومتی مستقل نوشت: «در شرایط بازگشت به استفاده از مکانیزم «اسنپ بک» یا مکانیزم ماشه، روسیه نمیتواند و حتماً نخواهد خواست که در برابر دیگران بایستد، و شاید به همین دلیل باشد که بیشترین تلاش را از ناحیه آقای اولیانوف در مذاکرات وین شاهد بودیم! که سعی وافر دارد که مذاکرات به نتیجهیی منجر شود، به عبارت روشنتر روسیه بهخاطر ایران در برابر غرب نخواهد ایستاد و بهخاطر منافع خودش، وجهه بینالمللی خود را خراب نخواهد کرد» (مستقل ۳بهمن ۱۴۰۰).
این در حالی است که نظام آخوندی ناشیانه به هردری میزند در راستای سیاست «نگاه به شرق» خامنهای با کشورهای روسیه و چین رابطه جدی برقرار کند.
روزنامه ستاره صبح در زمینه تلاش ناشیانه نظام برای برقراری رابطه با کشورهای روسیه و چین با عنوان «نگاه به شرق» نوشت: «سبک نزدیک شدن به شرق با پیامی که به چین و روسیه میدهیم به نفع ما نیست. هر کشوری منافع خود را دنبال میکند و هیچ گربهای برای رضای خدا موش نمیگیرد. چین و روسیه با پذیرفتن ایران به فکر تأمین منافع اقتصادی و ژئوپلیتیک خود هستند» (ستاره صبح ۳بهمن ۱۴۰۰).
البته برخورد تحقیر کننده روسیه با آخوند جلاد صرفاً این نبود که او را از سراب رابطه راهبردی تشنه به تهران بازگرداند، بلکه پروتکلهای رایج در زمینه استقبال از رؤسای جمهور کشورهای مهم را هم در استقبال از رئیسی و ملاقات او با رئیسجمهور روسیه رعایت نکرد.
در این رابطه روزنامه حکومتی جمهوری نوشت: «فیلمها و عکسهای مخابره شده از سفر آقای رئیسی به مسکو نشان میدهند از رئیسجمهوری اسلامی در حیاط کرملین استقبال رسمی صورت نگرفت و ایشان بدون حضور ولادیمیر پوتین رئیسجمهور روسیه در حیاط کرملین وارد ساختمان ریاستجمهوری شد و بدون آنکه مشخص باشد در داخل کرملین چه اتفاقاتی افتاده، دو رئیسجمهور در دو طرف یک میز بزرگ و با فاصله زیاد دیده شدند که در حال مذاکره هستند. اگر به ظاهر همین صحنهها استناد کنیم، باید به این نتیجه برسیم که هیچ استقبالی از شخص اول اجرایی جمهوری اسلامی در کرملین صورت نگرفته» (جمهوری ۳بهمن ۱۴۰۰).
به نظر میرسد تنها دستآورد راهبردی رئیسی از این سفر و دیدار با پوتین گرفتن فیگور نمازخواندن در کاخ کرملین است.
امری که موضوع سوژه طنزپردازان رسانههای جهانی و حکومتی شده است و مردم نیز در فضای مجازی آنرا حسابی دست انداختهاند.
سفری که به فرض اینکه در جریان آن توافقاتی هم صورت گرفته باشد، توافقات آنقدر مهم نبود ه که طرفین آنرا رسانههایی کنند.
تنها وزارتخارجه روسیه در بیانیهیی اعلام کرد در سفر رئیسی و امیر عبداللهیان به مسکو بهصورت کلی «مسائل مختلف سیاسی، جنبههای مختلف توسعه همکاریهای ایران و روسیه از جمله توسعه گفتگوهای سیاسی و همکاری در حوزههای تجاری، اقتصادی، فرهنگی و مسائل بشردوستانه، با تأکید بر اجرای پروژههای مشترک کلیدی به بحث گذاشته شد» (خبرگزاری فارس ۳۰دی ۱۴۰۰)