در حاکمیت پلید آخوندی بازنشستگان نیز مانند سایر اقشار مختلف همواره مورد ستم و استثمار قرار داشته‌اند.
اولین ستم بر آنها حقوق ناچیزشان است که به هیچ‌وجه کفاف معیشت زندگی‌شان را نمی‌دهد و چندین برابر از خط فقر پایین‌تر است.
در حال حاضر حقوق بازنشستگان یک میلیون و ششصد و شصت هزار تومان است.
روز ۶تیر۹۹ اسحاق جهانگیری معاون آخوند حسن روحانی وعده داد حقوق بازنشستگان ۱۵تا ۲۶درصد افزایش پیدا کند که در بهترین حالت حقوق بازنشستگان تأمین اجتماعی کمی بیش از ۲میلیون تومان است که این میزان حقوق با خط فقر فاصله بسیاری دارد.
سایت حکومتی اعتماد آنلاین ۲۰اردیبهشت۹۹ با عنوان «خط فقر به ۹میلیون تومان رسید» نوشت: «خط فقر در اردیبهشت‌ماه۹۸ هشت‌میلیون تومان اعلام شد اما متأسفانه امروز نسبت به مدت مشابه سال گذشته خط فقر برای یک خانواده ۴نفره به مرز ۹میلیون تومان نزدیک شده است».
حقوق ناچیز بازنشستگان در حالی است که آنها پس از یک عمر کار و تلاش، و در شرایطی که بیش از ۲۵ تا ۳۰سال نیروی جوانی و عمر خود را صرف خدمت به کشور کرده، به امید این‌که در روزهای بازنشستگی زندگی‌شان در آرامش سپری شود، اما در شرایط بازنشستگی حاکمیت آخوندی سرنوشت آنها را با روند تلخی مواجه کرده است.
آنها در شرایط بازنشستگی بسا فراتر از زمانی که شاغل بود‌ه‌اند، مورد چپاول و غارت حکومتی قرار می‌گیرند.
در اعتراض به حقوق پایمال شده خود و در اعتراض به چپاول و غارت حکومتی است که روز ۲۵تیرماه۹۹، تعدادی از بازنشستگان تأمین اجتماعی در شهرهای مختلف از جمله تهران، اصفهان، مشهد، کرمانشاه، بجنورد، تبریز، اراک، خرم‌آباد، ایلام، اهواز و کرج در مقابل ادارات کل سازمان تأمین اجتماعی این شهرها تجمع اعتراضی برگزار کردند.
آنها خواستار افزایش عادلانه مستمریها، همسان‌سازی حقوق، ارتقای سطح خدمات درمانی و بی‌نیازی از بیمه تکمیلی و توجه به معیشت و رفاه خود هستند.
سایت حکومتی باشگاه خبرنگاران از کرمانشاه خبر داد جمعی از مستمری بگیران تأمین اجتماعی کرمانشاه در اعتراض به مشکلات معیشتی خود مقابل اداره کل تأمین اجتماعی کرمانشاه تجمع کردند (باشگاه خبرنگاران ۲۵تیر۹۹).
در زمینه سرنوشت تأسف‌بار بازنشستگان در ویدئوکلیپی که در رسانه‌های اجتماعی منتشر شده است، یک کارمند بازنشسته می‌گوید: «یک کارمند بازنشسته که ۳۰سال برای دولت خدمت کرده انگار که اصلاً از دولت نیست. وقتی به اداره مربوطه می‌رود تحویلش نمی‌گیرند.
من از شهرستان آمدم در‌بدر می‌گردم شغل دومی پیدا کنم که بتوانم جوابگوی خانواده‌ام باشم. ۳ساله بازنشست شده‌ام چهار سر عائله دارم، ۱میلیون ۵۰۰صد تومان در ماه به من می‌دهند. یک میلیون و پانصد پول فیش آب و برق و گاز هم نمی‌شود حتی اجاره خانه‌ام در نمی‌آید».
یک میلیون و ۵۰۰هزار تومان در حال حاضر تنها معادل ۶۰دلار است، این در حالی است که حقوق یک معلم بازنشسته در ترکیه حداقل ۴۰۰دلار در ماه است.
وقتی حقوق فرهنگیان بازنشسته کشور را با فرهنگیان بازنشسته بسیاری از کشورها مقایسه کنیم، به تفاوتهای بسیار بیشتری خواهیم رسید.
یک میلیون و پانصد هزار تومان در برابر خط فقر ۹میلیون تومانی چگونه می‌تواند حداقل زندگی فرهنگیان بازنشسته را تأمین کند؟
فرهنگیان بازنشسته‌ای که در اعتراضات و تظاهرات خود در مورد حقوق پایمال شده خود همواره فریاد می‌زنند «معیشت، منزلت حق مسلم ما است».
این خواسته کسانی است که سالیان عمر خود را صرف آموزش کودکان و نوجوانان کشور کرده‌اند.
یکی از مشکلات بزرگ بازنشستگان همسان نبودن حقوق آنها با شاغلین است . طبق قوانین حکومتی تفاوت حقوق افراد شاغل و بازنشسته نباید از ۱۵درصد بیشتر باشد، اما به اعتراف مهره‌های حکومتی این تفاوت حتی به پنجاه درصد هم می‌رسد.
حقوق بازنشستگان آن‌قدر ناچیز است که آخوند نیک‌بین عضو مجلس ارتجاع ضمن ریختن اشک تمساح برای آنها اعتراف کرد: «حقوق بازنشستگان از یک کارگر ساده‌ای که در این کشور دارد کار می‌کند کمتر است. مگر در قانون نیامده باید حقوق بازنشستگان ۱۰درصد پایین‌تر از کارمندان شاغل باشد، واقعاً الآن ده درصد است یا ۵۰، ۶۰درصد است؟» (رادیو فرهنگ ۲۵خرداد۹۹).
ستم بر بازنشستگان تأمین اجتماعی در حالی است که بازنشستگان نیروهای سرکوب از امکانات زیادی برخوردار هستند که سایرین از آنها محروم هستند.
یکی از تبعیضات بین بازنشستگان نیروهای سرکوب با سایرین تفاوت فاحش بین حقوق آنها است.
حقوق بازنشستگان تأمین اجتماعی در سال۹۸ حدود یک میلیون و چهارصد هزار تومان، در حالی که پایین‌ترین حقوق بازنشستگان نیروهای سرکوب حدود ۳میلیون تومان بود.
مشکل دیگر بازنشستگان موضوع سلامت جسمی و بیمه درمانی آنها است، بیمه تأمین اجتماعی غارتگر، سالیان حق بیمه از آنها دریافت کرده است، اما هنگامی که بازنشسته‌ای بیمار می‌شود، انواع مشکلات را پیش پای او می‌گذارد تا از درمان او طفره برود.
در مصاحبه با تلویزیون رژیم چند نفر بازنشسته مسن مشکلات خود را به این شرح بیان کردند: «خانمی مسنی گفت من نفسم بالا نمی‌آید و هر بار مجبورم از این پله‌ها بروم اما به من جواب نمی‌دهند.
خانم دیگری گفت درخانه مریض دارم آنرا تنها گذاشته‌ام، آمده‌ام اینجا جوابم را نمی‌دهند. پول بیمه داده‌ایم این چه وضعیتی است.
مرد مسنی و بیماری گفت پنج‌ماه است مراجعه می‌کنم، می‌گوید (کارمند بیمه) دست من نیست پس دست کیست خدا را خوش می‌آید.
به‌رغم تلاش حاکمیت آخوندی برای پایمال کردن هر چه بیشتر بازنشستگان، اما آنها تسلیم این شرایط نشده و همواره برحق مسلم خود پافشاری می‌کنند.
در یکی از تجمعات اعتراضی بازنشستگان یکی از آنها به‌نمایندگی از سایرین خطاب به به دولت ضدمردمی فریاد زد «ما از شما گدایی نمی‌کنیم، ما حقمان را می‌خواهیم، دولت ما از شما طلبکاریم. همه ما ۳۰سال در این مملکت زحمت کشیدیم».
در یک تجمع اعتراضی دیگر آنها فریاد می‌زدند «تا حق خود نگیریم از پای نمی‌نشینیم».
در اثر گرانی و تورم روزافزون از آنجا که حقوق آنها متناسب با این وضعیت افزایش پیدا نمی‌کند سال به‌سال قدرت خرید خود را از دست می‌دهند.
به گفته رئیس کانون کارگران بازنشسته تبریز ۵۷درصد بازنشستگان قدرت خرید خود را از دست داده‌اند.
وضعیت معیشتی کارگران و بازنشستگان آن‌چنان اسفناک است که اعضای مجلس ارتجاع هم در جدال باندی با دولت روحانی برای آنها اشک تمساح می‌ریزند.
در این رابطه آخوند جواد حسینی‌کیا از سنقر و کلیایی ضمن اشاره به گرانی روزافزون مایحتاج سفره‌های مردم خطاب به آخوند حسن روحانی گفت: «آقای روحانی نمی‌دانم از قیمت گوشت، مرغ، تخم مرغ، لبنیات و غیره خبر دارید و می‌دانید مرغ و گوشت از سفره مردم حذف شده است؟ و بقیه در حال پر کشیدن است این همان رونق اقتصادی شما است که به مردم وعده داده‌اید.
آقای دکتر روحانی نمی‌دانم از وضعیت اسفبار زندگی کارگران و بازنشستگان باخبر هستید یا نه؟ که برای ادامه زندگی باید دو شیفت کار کنند؟» (خبرگزاری مجلس ۲۲تیر۹۹).
تجمعات و حرکات اعتراضی بازنشستگان در سالهای اخیر و شرکت آنها در قیامهای سالهای گذشته گویای این واقعیت است که آنها نیز مانند سایر اقشار مردم تسلیم حاکمیت آخوندی نشده و همان‌طور که در اعتراضات مکرر خود فریاد زده‌اند «تاحق خود نگیریم از پای نمی‌نشینیم»، به اعتراض خود تا پایان دادن به حاکمیت غاصب آخوند و تحقق حاکمیتی مردمی ادامه خواهند داد.
