در جریان انتخابات دعوا و چالش اصلی چیست و آیا رقابت اصلی میان باندهای رژیم است و یا صورت مسأله جنگ بین مردم و حاکمیت آخوندی است، رویارویی که رسانهها و مهرههای حکومتی نسبت بهشدت و حدت آن ابراز نگرانی میکنند.
آخوند محمدعلی ابطحی رئیس دفتر رئیسجمهور سابق آخوند محمد خاتمی در زمینه رویایی مردم با نظام در جریان انتخابات گفت: «این دفعه رقیب اصلی انتخابات اصلاً نه اصولگرا و اصطلاحطلبان هستند. رقیب اصلی عدم مشارکت مردم است» (تلویزیون افق ۲۶اردیبهشت ۱۴۰۰).
ملاحظه میشود که در جریان شعبدهٔ انتخابات دعوا بین این کاندید یا آن کاندید و این باند و یا آن باند نیست، بلکه این دعوا دو طرف بیشتر ندارد؛ مردم و حاکمیت آخوندی.
مردمی که آخوند عباس نبوی هنگام ثبت نام در رابطه با آنها گفت: «اعتماد عمومی لطمه خورده و دایم تلقی میکنند (مردم) چه فایدهای دارد ما در این انتخابات شرکت کنیم» (خبرگزاری ایران پرس نیوز۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۰).
این اعتراف بیانگر این است که حاکمیت آخوندی دیگر قادر نیست با هیچ فریبی مردم را به میدان نمایش آورد.
با استناد به آمارهای بزرگنمایی شده و رسمی آخوند ابطحی میزان مشارکت در انتخابات را پایین دانست: «آمارهای رسمی که دارد میشود حدود ۳۰درصد و زیر ۳۰درصد بحث هست در مشارکت و اینجوری نیست دستور بدهیم فردا مشارکت برود بالا» (همان منبع).
علی خرم از عناصر باند روحانی نیز نسبت به عدم مشارکت مردم ابراز نگرانی کرد: «مردم به این نتیجه رسیدهاند که باید از اصلاحطلبان هم عبور نمود و عده کثیری از مردم با صندوقهای رأی قهر کردهاند. جای تأسف است سران هنوز متوجه وخامت اوضاع نشدهاند» (روزنامه آرمان۲۷ اردیبهشت).
محمدعلی وکیلی عضو سابق مجلس ارتجاع و یکی از عناصر باند روحانی هم به سردی و یخی فضای انتخاباتی اعتراف کرد: «تا الآن آن شوکی که باید به جامعه وارد شود و آن امیدی که باید خلق شود و آن یخی که باید آب شود تا الآن شوربختانه اتفاق نیفتاده است» (تلویزیون افق ۲۵اردیبهشت ۱۴۰۰).
حسین مرعشی از باند کارگزاران وابسته به هاشمی رفسنجانی ضمن اشاره به زمان اندک باقی مانده به خیمهشببازی انتخاباتی اذعان کرد «رغبت عمومی برای شرکت در انتخابات ایجاد نشده است».
وی در رابطه با علت شرکت نکردن مردم در انتخابات گفت: «در سالهای اخیر، فشارهای بیشماری بر زندگی مردم وارد شد در دوران فعالیت دولتها در دو دهه اخیر، مطالبات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مردم انباشته شد و در گذر زمان وقتی این مطالبات برآورده نشد و پاسخ درخوری به آنها داده نشد، دلخوریهای بسیاری برای مردم ایجاد کرد. رنجش مردم یک هشدار سیاسی است که اکنون در قالب تمایل نداشتن به شرکت در انتخابات متبلور شده است» (روزنامه شرق ۲۹اردیبهشت ۱۴۰۰).
محسن هاشمی رفسنجانی یکی دیگر از عناصر این باند نیز در زمینه شرکت نکردن مردم در انتخابات و نفرت آنها نسبت به رژیم گفت: «بخش قابل توجهی از افکار عمومی در این دوره، با انتخابات و مشارکت قهر است که این مخالفت تا عمق خانواده بسیاری از آحاد جامعه کشیده شده است» (روزنامه شرق ۲۹اردیبهشت ۱۴۰۰).
محمد حسینی وزیر اسبق ارشاد در دولت احمدینژاد هم هشدار داد: «فضای انتخابات در کشور هنوز فضای سردی است» (سایت ایران پرس نیوز ۲۷اردیبهشت ۱۴۰۰).
سایت اعتماد آنلاین ۲۷اردیبهشت ۱۴۰۰ هم در رابطه با نتیجه این فضای سرد انتخاباتی نوشت: «انتخاباتی که در فضای سرد برگزار شود حاصلش به درد نمیخورد و نمیتواند گرهای را باز کند».
در شرایطی که خانه نظام از پای بست ویران است و رأی مردم ایران بر سرنگونی آن و نه به انتخابات قلابی است، علی خامنهای به فکر نقش ایوان از طریق راهانداختن بساط خیمهشببازی انتخاباتی است که مردم ایران به آن وقعی نمیگذارد.
واقعیت این است که کار مردم از شرکت یا عدم مشارکت در انتخابات گذشته است خشم خروش ملت نسبت به حاکمیت طوری است که میرود آب را از سرش بگذراند و در دریای طوفانی قیام و خیزش خود غرقش سازد.
رژیمی که خانهاش آنچنان از پای بست ویران است، که حتی برای انجام یک نمایش و رأیسازی در انتخابات دست بسته است، و نتیجه آن برایش یک شکست فضاحتبار است.
حکومتی که در شرایط کنونی کشتیاش به گل نشسته و دور نیست که در اقیانوس خشم مردم در یک انقلاب بزرگ مردمی با حمایت کانونهایشورشی و مقاومت سازمانیافته ایران به گور سپرده شود.
بی علت نبود که خامنهای در هراس از تحریم و رودررویی مردم به آنها التماس کرد در انتخابات مشارکت کنند: «مشارکتشان اصل مشارکتشان و اندازه مشارکتشان مسلماً بر قوت ملی تاثیر میگذارد» (تلویزیون شبکه خبر ۱فروردین ۱۴۰۰).
بسیار روشن است مسأله و دعوای اصلی بین مردم و مقاومت ایران در یکطرف و خامنهای با تمام جلادان و غارتگران و کاندیدهایش در طرف دیگر است.
دریک طرف غارتگران و جلادان هستند و در طرف دیگر انبوه مردم سرکوب شده و فقیری که در اثر چپاول و غارت این حاکمیت از جمله کاندیداهای نمایش انتخاباتی به خاک سیاه نشستهاند.
آری، در این رویارویی و تقابل رأی مردم و مقاومت پیشتاز آنها تنها سرنگونی است.