پزشکیان روز پنجشنبه ۸ آذر، در نشستی با گروهی از کارگزاران رژیم، به بحرانهای فراگیر رژیم که «روزبه‌روز بدتر می‌شود» و با اعتراف به بیچارگی و در گِل ماندگی‌اش در باتلاق بحرانها گفت: «نمی‌شود ۴۵ سال از انقلاب گذشته باشد و مشکلات مملکت روزبه‌روز بدتر شده باشد، خب اگر ما راه درست را انتخاب کرده بودیم و اگر این راه درست را درست رفته بودیم، خب چرا اینجا هستیم؟ یک جای کارمان می‌لنگد که اینجاییم، ما مقصریم... من الآن تو جایگاهی که قرار گرفتم واقعاً بیشتر در عذاب و فشار هستم».
این اولین بار نیست که پزشکیان از فرو رفتن در باتلاق بحرانها آه و ناله می‌کند؛ پیش از این نیز او در۲۹مهر گفته بود: «دولتی بدهکار درست کردند، با ناترازی در بانکها، ناترازی در صندوقها، ناترازی و بعد هم حالا بیا حلش کن!». اکنون پس از حدود ۴۰روز اظهارات خود او گواه آن است که وضعیت طی این مدت بدتر و وخیم‌تر شده است.
در توصیف این باتلاق، روزنامهٔ شرق ۲۰شهریور در مطلبی با عنوان «آچمزیم»، به قلم هاشمی‌طبا نوشته بود: «همهٔ ظواهر و البته بواطن نشان می‌دهد که آچمز شده‌ایم. این نه به‌این دولت و نه به‌آن دولت ربط دارد و همه هم می‌دانند که آچمز هستیم ولی به‌روی خودشان نمی‌آورند».
یکی از کارشناسان اقتصادی رژیم به نام مؤمنی می‌گوید: «عملاً دولت را در باتلاقی انداخته‌اند که با هر دست و پا زدن، مقدار بیشتری فرو می‌رود... به‌اینجا رسیده‌ایم که کسب‌وکار ایرانیان در سطح خانواده، در سطح بنگاه و نیز در سطح کلان به‌سوی از هم‌پاشیدن شیرازه‌اش حرکت می‌کند. مروری بر خبرهای ناامید کننده اقتصادی نشان می‌دهد دولت چهاردهم در باتلاقی قرار گرفته که هر حرکت درست یا نادرست آن به‌سوی فرو رفتن بیشتر است» (جهان صنعت ـ۲۳آبان).
بحرانهای گریبانگیر رژیم، به‌امور اقتصادی و اجتماعی محدود نمی‌شود. پزشکیان به‌لحاظ سیاسی نیز از درون و بیرون رژیم، به‌سختی تحت فشار فزاینده‌یی قرار دارد. مجلس ارتجاع که کمتر از ۴ماه پیش، به‌حکم خامنه‌ای با اکثریت بالایی به پزشکیان و کابینهٔ او رأی مثبت داد، اکنون در وحشت از شرایط انفجاری جامعه، رو در روی پزشکیان قرار گرفته است. یک شاخص این رویارویی، پاسخ رد به لایحهٔ اصلاح قانون انتصابات است که پزشکیان به مجلس فرستاد تا بتواند از طریق آن، ظریف را در جایگاه کنونی‌اش در دولت ابقا کند. اما این لایحه با ۲۰۷رأی منفی، به توسری خوارکننده‌یی برایش تمام شد.
شاخص دیگر، تغییر موضع ۱۸۰درجه‌یی قالیباف در مقام رئیس مجلس رژیم، از موضع حمایت از پزشکیان در کشاکشهای مجلس به موضع مخالفت و تقابل است. قالیباف در جلسهٔ ۶آذر مجلس گفت: «انتصاب ظریف تخلف است حتماً آنجا خلاف قانون انجام شده و این هم باید پیگیری بشود هیچ شکی در این نیست».
قالیباف در جای دیگری هم گفت: «مردم از ما انتظار دارند با ناکارآمدی مقابله کنیم. اگر دولت نمی‌تواند بحرانها را مدیریت کند، باید مجلس به‌وظیفه نظارتی خود عمل کند» (اقتصادنیوز ـ ۸ آذر ۱۴۰۳)
این «وظیفهٔ نظارتی» را یکی از مجلسی‌ها به نام صمصامی با بلند کردن تیغ «استیضاح» در جلسهٔ علنی ۶آذر روشن‌تر کرد و خطاب به پزشکیان گفت: «از این تریبون هشدار می‌دهم... مجبوریم که از ابزارهای قانونی سؤال و استیضاح استفاده کنیم».
درماندگی و فرو رفتن رئیس‌جمهور خامنه‌ای در باتلاق بحرانها را نمی‌توان صرفاً به حساب شخص پزشکیان گذاشت؛ او وارث و هم‌چنین شریک جرم جنایتها و چپاول و غارت این ۴۵سال است و بدون شک تا در بر پاشنهٔ ولایت فقیه بچرخد، نه تنها از دست او یا هرکس دیگر کاری ساخته نیست، بلکه اوضاع روز به‌روز بدتر می‌شود. به‌خصوص که در مقطع کنونی بحرانهای بیرونی و ضربات وارد آمده بر عمق استراتژیک نظام نیز گریبان رژیم ولایت فقیه را به‌سختی گرفته است.
