روزنامه حکومتی مشرق ۸اردیبهشت ۹۷ تحت عنوان آمار تکاندهنده از قاچاق ۸میلیارد دلاری پوشاک بهنقل از مدیر طرح ملی تکاپو این چنین اعتراف میکند: «معتقد هستیم ارزش قاچاق پوشاکی که به کشور وارد میشود حدود ۸میلیارد دلار است. در صورتی که ستاد مبارزه با قاچاق کالا این میزان را ۱ تا ۳میلیارد دلار برآورد میکند اما با محاسبات میزان مصرف مشخص میشود که میزان قاچاق پوشاکی که به کشور وارد میشود حدود ۸میلیارد دلار است و با افزایش تولید پوشاک حدود ۱میلیون شغل میتوان ایجاد کرد».
پیش از این نیز روزنامه حکومتی تعادل ۴اردیبهشت ۹۷ تحت عنوان بازار پنهان پوشاک با اذعان به اینکه پدیده شوم قاچاق آن هم از نوع پوشاک، سالهاست تولید داخلی را رنج میدهد اعتراف کرده بود: «برخی از بخشها میزان قاچاق پوشاک را یک میلیارد دلار، بخشی دیگر ۳میلیارد دلار و حتی رقم ۵میلیارد دلاری نیز مطرح شده است در این شرایط تکلیف ما مشخص نیست در نهایت رقم نهایی قاچاق پوشاک به کشور چقدر است».
همین منبع در ادامه آورده است: «حجم زیاد قاچاق نشاندهنده این است که کالای قاچاق بهنحوی سازماندهیشده وارد میشود و میتوان گفت صدها و هزارها کانتینر بهصورت غیرقانونی وارد کشور شده و مشخص است که از طریق مرزها یا مناطق آزاد وارد میشوند».
بهدنبال این اعترافات سایت حکومتی موسوم به الف ۱خرداد ۹۷ تحت عنوان «۹۵درصد پوشاک وارداتی به کشور قاچاق است» برگ جدیدی از فساد و دزدی نهادینه شده در حاکمیت فاسد آخوندها را برملا کرد و گفت: «هفته گذشته ۸۰دستگاه کانتینر پارچه قاچاق در استان هرمزگان از طریق گمرک کیش کشف شد، اما رئیس کل گمرک مدعی است آمار قاچاق از مبادی رسمی و مناطق آزاد صفر است».
ملاحظه میشود فساد و دزدی و قاچاق در تار و پود دیکتاتوری غارت و چپاول آخوندی تا آنجا نهادینه شده که باندهای دزد و غارتگر آن حتی در سراشیب اضمحلال و سرنگونی و در حالی که بیرق قیام دلیرانه جوانان ایرانزمین هر روز بالاتر میرود نه تنها قادر نیستند کوچکترین خللی در آن بهوجود آورند بلکه در اوج وقاحت و بلاهت مدعی میشوند آمار قاچاق از مبادی رسمی و مناطق آزاد صفر است.
این ادعاها در حالی از سوی مهرههای حکومتی، رسانهیی میشود که سودهای هنگفت و بادآورده قاچاق پوشاک در ماههای اخیر به یکی از زمینههای اصلی تخاصمات باندهای غالب و مغلوب رژیم تبدیل شده است. بهعنوان نمونه یکی از اعضای مجلس ارتجاع بعد از اعتراف به اینکه حجم قاچاق از مبادی رسمی بالای ۸۰درصد است که با هماهنگی خود آقایان وارد میشود پرده غارتگریهای باند رقیب را این چنین کنار میزند و میگوید: «من نمیدانم این مافیای قاچاق چقدر قدرتمند است که برخی از اسناد در مجلس گم شده است و کسی در این باره پاسخگو نیست! احساس من این است که این مافیا با پولهای میلیاردی در همه جا راه یافته است».(سایت حکومتی تابناک ۷دیماه ۹۶)
نباید تردید کرد که بهصورت واقعی این اعترافها قطرهای از دریا و نوک کوه یخ فساد در حاکمیت غارت و چپاول آخوندی را نشان میدهد اما همینقدر هم بهخوبی نشان میدهد که دامنه روزافزون قاچاق نهادینه شده در عرصه پوشاک چگونه بخشهای وسیعی از اقتصاد میهن اشغال شده را بهصورت رسمی تحت سلطه خود در آورده است و نه تنها بسیاری از کارخانجات نساجی و کارگاههای تولید پوشاک کشور را به ورطه نابودی کشانده است بلکه کارگران این کارخانجات و مراکز تولیدی پوشاک را به خیل صفوف ارتش بیکاران اضافه کرده است.
در این رابطه خبرگزاری فارس ۳شهریور ۹۷ تحت عنوان چرا ۶۰درصد ظرفیت پوشاک کشور خالی است ضمن تشویق و تأیید مافیای قاچاق حکومتی بهزبان معکوس اضافه میکند: «بازار این صنعت ۱۴ تا ۱۵میلیارد دلار ارزش دارد که حداکثر تعداد شاغلین آن، ۵۰۰هزار نفر است و با این میزان نیروی کار، حدود ۴۰درصد پوشاک کشور را تولید میکنیم؛ این یعنی ۶۰درصد این بازار خالی است و میتوان این خلاء را عامل اصلی ورود پوشاک قاچاق به کشور قلمداد کرد».
در یک نمونه دیگر ارگان تروریستی سپاه قدس موسوم به تسنیم ۱۰شهریور ۹۷ تحت عنوان قاچاق پوشاک و پارچه تشدید شد بهنقل از یکی از کارگزاران حکومتی اعتراف میکند: «سالانه ۲میلیارد و ۴۰۰میلیون مترمربع پارچه برای تأمین پوشاک کشور نیاز است. ۵۰درصد از یک میلیارد و ۲۰۰متر پارچه مورد نیاز برای دوخت پوشاک، داخلی و ۵۰درصد خارجی است و یک میلیارد و ۲۰۰متر آن نیز بهصورت پوشاک دوخته شده وارد کشور میشود... که پس از اعلام ممنوعیت ورود پوشاک، همه لباسهای خارجی بهصورت قاچاق وارد کشور میشود».
رسانههای حکومتی همچنین شتاب روزافزون و افسارگسیخته ارز که به کاهش شدید ارزش ریال منجر شده است را دلیل دیگری بر تعطیلی بیش از ۷۰درصد پیراهندوزیهای کشور اعلام کرده و مینویسند: «۷۰ درصد از کارخانههای تولیدی کشور در حوزه پیراهندوزی تعطیل شدهاند. تأمین مواد اولیه، یکی از مشکلات پیشروی صنعت ماست، چرا که هماکنون در کارخانهها، نخ و تکمیلکننده پارچه یعنی رنگ موجود نیست، بنابراین مجبور به واردات هستیم اما نوسانات نرخ ارز موجب شده که جلوی واردات در کشور گرفته شود».(سایت حکومتی با اقتصاد ۱۰شهریور ۹۷)
در این باره هم روزنامه حکومتی قانون ۴خرداد ۹۷ تحت عنوان گره گور صنعت نساجی کشور با تأکید به اینکه بسیاری از کارخانههای این صنعت یا ورشکسته شدهاند یا حال و روز خوبی ندارند در توصیف مافیای قاچاق حکومتی آورده است: «در فروردین امسال بیش از یک میلیارد و ۳۷میلیون تومان دوک و قرقره وارد ایران شده است. در حال حاضر مواد اولیه نساجی از قرقره گرفته تا نخ بدون کنترل وارد کشور میشود و قیمتها به شکل غیرواقعی افزایش پیدا کرده است و نخی که کیلویی ۷هزار تومان است، در حال حاضر در دست ۲ تا ۳نفر است و بهصورت انحصاری و با قیمت ۲۵هزار تومان فروخته میشود که این موضوع باعث شده که عدهیی تشویق به قاچاق نخ و مواد اولیه شوند».
این منبع در ادامه با استناد به گزارش بهاصطلاح وزارت جهاد کشاورزی رژیم در سال ۹۶ اضافه میکند:«سطح زیر کشت پنبه در این کشور از سال ۸۰ تا سال ۸۴ به کمتر از یکچهارم کاهش پیدا کرده است. سال گذشته ابراهیم هزارجریبی، مجری طرح پنبه وزارت جهاد کشاورزی، گفته بود که در فاصله این ۱۴سال سطح زیر کشت پنبه از بیش از ۳۰۰هزار هکتار به ۷۰هزار هکتار رسیده و ایران که یک کشور صادرکننده پنبه بود به کشوری واردکننده تبدیل شد».
ملاحظه میشود که چپاولگران نظام ولایتفقیه حرث و نسل کشور را چگونه نابود کرده و ۳رشته تولید کشور را با بحرانی مرگبار روبهرو کردهاند. ورشکسته کردن تولیدکنندگان پوشاک، به نابودی کشیدن صنعت نساجی و خانه خراب کردن کشتکاران پنبه، نمودی از فساد غیرقابل توصیف در ارکان این نظام چپاول و غارت است که چنگال خود را بر تار و پود زندگی مردم فرو برده و با مکیدن شیره جان مردم اقتصاد و تولید کشور را تا ورطه نابودی کامل پیش برده است. این در حالی است که صنعت نساجی کشور و تولید پوشاک وابسته به آن تا پیش از سرقت انقلاب ضدسلطنتی توسط خمینی دینفروش نقش بسیار برجسته و ویژهیی در اشتغال زایی در کشور داشته است.
