در کشاکش جنگ قدرت و کشمکش استیضاح همتی، قاچاق «دبش» سوخت بیرون زد و رئیس‌جمهور خامنه‌ای گفت: «چه کسانی این حجم عظیم از ذخایر را از کشور خارج می‌کنند؟ این‌طور نیست که کسی بتواند گازوییل را با دست یا در بشکه‌های کوچک از مرز عبور دهد. این حجم از قاچاق نیاز به یک شبکه گسترده دارد، پس باید مشخص شود که چه کسانی در این چرخه نقش دارند» (سایت جماران، ۸اسفند).
اگر برای هیچ‌کس روشن نباشد که «چه کسانی در این چرخه نقش دارند»، برای پزشکیان روشن است و خوب می‌داند سر نخ فساد سوخت در برادران هم جبهه‌اش در سپاه پاسداران ولایت «مقام معظم رهبری» است که پزشکیان هر روز برای طول عمرش دعا می‌کند.
یک روزنامهٔ حکومتی با اشاره به اعتراف پزشکیان که گفت: «قاچاقچیان، گازوییل ۳۰۰ تومانی را ۷۰ هزار تومان می‌فروشند» نوشت: «چرا [اسم و رسم قاچاقچیان را] نمی‌گویید؟ آیا خلاف سیاست وفاق است؟ قاچاقچیان کی هستند؟... هر گاه گزارش رسمی قاچاق سوخت را با اسم و رسم قاچاقچیان محترم! منتشر کردید مردم ایمان پیدا می‌کنند که می‌توانید جلوی آن را هم بگیرید» (هم‌میهن، ۱۱ اسفند).
پزشکیان خوب می‌داند که نمی‌شود روزانه ۳۰میلیون لیتر سوخت را با گالن جابه‌جا کرد. قاچاق سوخت با قاچاق پوشاک تفاوت دارد و در اختیار نهادهایی است که ابزارهای لازم برای کنترل، نظارت و حتی قانونی جلوه دادن این فعالیت‌ها را دارند. سپاه پاسداران با استفاده از نفوذ خود در بنادر، مرزهای زمینی و شبکه‌های بین‌المللی، قاچاق سوخت را به یک صنعت پردرآمد تبدیل کرده است. رئیس‌جمهور خامنه‌ای هم دور از این حلقه نیست. او نیامده تا رازهای سپاه را برملا کند بلکه می‌خواهد در جنگ قدرت، غیب شدن بشکه‌های نفت را علم کند تا زیر آن برای وزیر اقتصادش سینه بزند. پزشکیان می‌خواهد با این برگ، حریفش را در جنگ قدرت به عقب‌نشینی وادارد. به همین خاطر وقتی بلوای «استیضاح» و «استعفا» تمام شد، حرفهای پزشکیان بر سر ماجرای فساد و قاچاق سوخت هم تمام شد.
اما این‌که سر نخ قاچاق ۲۰ یا ۳۰ یا ۵۰ میلیون بشکه نفت در کجاست، چنان فضاحت بزرگی است که نشانه‌های آن هر از گاه در جنگ قدرت و ثروت از زبان و قلم مهره‌ها و رسانه‌های رژیم بیرون می‌زند.
سایت تابناک وابسته به پاسدار رضایی (۸دی) از قول علیرضا سلیمی عضو هیأت رئیسهٔ مجلس ارتجاع می‌نویسد: «وزیر نفت در کمیسیون ما گفت داریم نزدیک ۹ ملیون لیتر سوخت را از قاچاقچی‌ها می‌خریم. پس شما می‌دانید قاچاقچی کیست که از او خرید می‌کنید! سرنخ دست شماست. گم شدن ۲۰ میلیون لیتر خیلی‌زیاده، شوخی نیست».
برخی کارشناسان حکومتی می‌گویند رقم واقعی قاچاق سوخت بسیار بیشتر از ۲۰ میلیون و ۳۰ میلیون لیتر در روز است. روزنامهٔ حکومتی آرمان امروز در شمارهٔ ۳ دیماه به‌نقل از یک کارشناس اقتصادی می‌نویسد: «ما روزی ۱۲۰ میلیون لیتر بنزین مصرف می‌کنیم، از این عدد، فقط ۷۰ میلیون لیتر مصرف واقعی است و مابقی به‌صورت قاچاق از کشور خارج می‌شود... حسین راغفر گفت به‌طور طبیعی، این موضوع نمی‌تواند تنها توسط کولبران و افراد عادی انجام شود، بلکه یک فعالیت سازمان‌یافته و به‌عبارت‌دیگر، حکومتی است» (آرمان امروز، ۳دی ۱۴۰۳).
منظور از فعالیت «حکومتی» فعالیت بازوهای حکومت در غارت و جنایت و سرکوب است. همان بازوی کثیفی که با آرم سپاه پاسداران، اسفند ۱۳۹۹ دهها سوخت‌بر محروم بلوچ را با خودروهایشان به آتش کشیدند.
در آن زمان سپاه پاسداران با ایجاد موانع و حفر چاله‌های بزرگ تلاش کرد از تردد سوخت‌بران ممانعت کند و در نقطهٔ مرزی آسکان با تیربار تانک به‌روی سوخت‌بران و مردمی که به حمایت آنها آمده بودند، آتش گشود. در این هجوم وحشیانه بیش از ۴۰تن از معترضان جان باختند و بیش از ۱۰۰تن مجروح شدند. به این ترتیب سوخت‌بران محرومی که برای زنده ماندن راهی جز سوخت‌بری نداشتند، به‌خاطر خرید و فروش گالن‌های کوچک سوخت، در آتش جلادان سپاه سوختند؛ جلادانی که به اعتراف رئیس‌جمهور خامنه‌ای هر روز بیش از ۳۰میلیون لیتر سوخت به آن سوی مرزها قاچاق می‌کنند.
