روزنامههای حکومتی در روز شنبه مهمترین مطالب خود را به ضرورت رفتن روحانی به سازمان ملل، بحرانهای اقتصادی و ابراز وحشت از انفجار اجتماعی اختصاص دادهاند. بحرانهای منطقهیی نظام در سوریه و یمن هم در برخی روزنامهها برجسته شدهاند.
اذعان به شکست رژیم در نمایشهای سرکوبگرانه امر به معروف که در اظهارات آخوند صدیقی در جمعهبازار تهران بود عنوان مشترک اغلب روزنامههای شنبه ۲۴شهریور است.
اغلب این روزنامهها این تیتر عصر ایرانیان را انتخاب کردهاند: « امر به معروف را از گردن کلفتهای سیاسی و اقتصادی شروع کنید».
ابراز نگرانی و هشدار نسبت به شرایط انقلابی جامعه در روزنامههای مختلف حکومتی دیده میشود.
آرمان با عنوان «دمل چرکین مشکلات سرباز کرده است» بهنقل از حسین کمالی وزیر اسبق کار در دوره رفسنجانی نوشته است« برخی از گروهها و افراد هنوز ضرورت تغییر در جامعه را احساس نکرده و همچنان در مقابل تغییرات ایستادگی میکند. بهنظر میرسد اگر این نوع تفکر در نهایت در فضای اجتماعی به پارادایم مسلط تبدیل شود خطر تغییرات خشونتبار افزایش پیدا میکند و جامعه ایران به سمت رویکردهای رادیکال حرکت خواهد کرد». وی در حالی که نفرت مردمی از نظام را «بی اعتمادی» میخواند ادامه داده:« امروز در وضعیتی قرار گرفتهایم که این دمل چرکین سر باز کرده و در نقطهای قرار گرفتهایم که عمق فاجعه را بهخوبی مشاهده میکنیم. در شرایط کنونی یکی از چالشهای مهم اجتماعی و فرهنگی جامعه ما بیاعتمادی است». به نوشته آرمان حسین کمالی بعد از این مقدمه به ضرورت غلط کردم گویی و بازگشت از سیاستهای شکست خورده نظام در عرصههای داخلی و بینالمللی تأکید کرده و میگوید:« ما باید به گذشته نگاه کنیم که چه سیاستها و اقداماتی انجام دادهایم که امروز چالشهای اجتماعی و فرهنگی افزایش پیدا کرده و مردم دچار بیاعتمادی شدهاند. به همین دلیل نیز ما باید در همه امور یک نوع بازنگری داشته باشیم و زمان آن فرا رسیده که در برخی مسائل تجدیدنظر کنیم».
رسالت هم از باند خامنهای اعتراف به بیان معکوس آخوند کعبی عضو خبرگان ارتجاع را انعکاس داده که از نفرت و دوری مردم از «مسئولان» گفته است« باید فضای امید و اعتماد بین مردم و مسئولان تقویت شود».
ایران ارگان دولت روحانی هم ابراز نگرانیهای تاجزاده مهره دولت آخوند خاتمی را انعکاس داده که از جمله گفته است« متأسفانه امید مردم به آینده بهشدت کاهش پیدا کرده و این خطرناک است». این کارگزار حکومتی افزوده است« خوابهای شومی برای ما دیدهاند، مشکلات هم روی هم انباشته شده و با بیاعتمادی مردم مصادف شده است. فضای باز مجازی را هم باید به این مسائل اضافه کرد. این وضعیت استثنایی است، ما هیچگاه این مشکلات را با هم یکجا نداشتهایم».
روزنامه حکومتی اعتماد هم ضمن اذعان به «ناکارآمدی مزمن و ساختارمند» هشدار داده است: « اتفاقاتی که در دیماه رخ داد نوعی از شورش اجتماعی بود. در فضای مجازی عدهیی که خود را برانداز میخوانند تلاش میکنند تا تغییر را با چنین ادبیاتی نمایندگی کنند».
حملات روزنامههای باند ولیفقیه به باند روحانی و دولتش در عرصههای مختلف در روزنامههای ۲۴شهریور دیده میشود.
کیهان نوشته:« با توجه به اینکه مسئولان سابق بانک مرکزی از جمله خود سیف، در حال حاضر در برابر پرسشهای جدیای قرار دارند؛ اقدام حسن روحانی برای ایجاد یک حاشیه امن برای سیف، نه تنها سؤالات مربوط بهعملکرد سیف را بیپاسخ گذاشته، بلکه بدبینی به رئیسجمهور را بیشتر کرده است».
افکار بهنقل از حاجی دلیگانی نوشته است« دیپلوماسی اقتصادی ضعیف است
انزوای جهانی و منطقهیی رژیم هم در تیترهای مختلف روزنامههای هر دو باند دیده میشود. برای نمونه به سه تیتر پیدرپی در ابرار نگاه کنید:
-ادعاهای سفیر امارات در آمریکا علیه ایران
-واکنش وزار کشور بحرین به اظهارات سخنگوی وزارتخارجه
-مخالفت دولت اقلیم کردستان با درخواست سرلشگر باقری
سیاست روز هم انزوای جهانی و جنگ باندی را در یک تیتر گنجانده و نوشته است« نماینده آمریکا در سازمان ملل: تا جایی به ایران فشار میآوریم که به مسائل موشکی بپردازد - آقایان دیپلمات باز هم فکر میکنید جنگ روانی است».
کیهان هم در رویکردی مشابه تیتر زده:« قابلتوجه بزک کنندگان اف.ای.تی.اف؛ رئیس اف.ای.تی.اف: با اسراییل علیه ایران همکاری نزدیک داریم».
روزنامههای باند روحانی در انبوه مطالبی که در مورد ضرورت رفتن روحانی به ملل متحد و شرکتش در اجلاس شورای امنیت به ریاست ترامپ تولید کردهاند لگد به باند رقیب را هم چاشنی دلایلشان کردهاند:
از جمله آرمان با عنوان« تکرار نکردن تجربه نا موفق احمدینژاد» نوشته است« به یاد داریم که محمود احمدینژاد به چنین نشستی نرفت و در نهایت قطعنامههای تحریمی علیه ایران صادر شد» و در پاسخ به دلواپسان مذاکره افزوده است« سخنرانی رئیسجمهور در مجمع عمومی بهمعنای مذاکره نیست».
ایران ارگان دولت روحانی هم از سرگردانی و بنبست نظام در مورد شرکت کردن و یا نکردن روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل نوشته است« پیشبینی آنچه که رخ خواهد داد به نسبت سخت است. با توجه به حضور ترامپ و نیز فقدان کانال ارتباطی مطمئن با آنان، و نیز حضور و دخالت عوامل دیگری که از آن بیاطلاع هستیم، با قاطعیت نمیتوانیم درباره آنچه که در آنجا رخ خواهد داد، اظهارنظر قطعی کنیم. به همین علت هر تصمیمی که بگیریم، در نهایت ممکن است، واقعیت برخلاف پیشبینیهای اولیه شود. بنابراین بهتر است از اکنون خود را برای چنین احتمالی آماده کنیم که پس از نشست بگوییم، ای کاش سیاست دیگری را انتخاب میکردیم. هر کدام از دو سیاست شرکت کردن یا نکردن، بهطور قطع واجد مزایا و زیانهایی است. هر کدام نیز ریسک بالایی دارند».