روزنامه‌های حکومتی در روز یکشنبه ۱۸شهریور تیتر مشترکشان را به قدرت‌نمایی پوشالی رژیم که در وحشت از قیام مردم با شلیک موشک به احزاب کردی مستقر در کردستان عراق دست به جنایت‌زده است، اختصاص داده و در کنار ش اعدام سه جوان مبارز کرد را برجسته کرده‌اند و به این ترتیب همدستی و همداستانی خود در سرکوب مردم ایران و ایجاد فضای رعب را برملا کرده‌اند.
درهم کوبیده شدن کنسولگری رژیم در بصره دومین موضوع مشترک روزنامه‌های حکومتی از هر دو باند حاکم است. نگاهی به برخی تیترها می‌کنیم:
جوان: آدرس غلط به معترضان بصره
حمایت: هیزم آمریکایی – سعودی در بصره
اعتماد: توطئه علیه دو همسایه
ایران: آتش‌بازی در رابطه ایران و عراق
و ابتکار هم نوشته« پیام تغییر از بصره به تهران
تمام روزنامه‌های حکومتی اذعان کرده‌اند که کنسولگری رژیم توسط مردم خشمگین به آتش کشیده شده. از جمله روزنامه ایران ارگان دولت روحانی نوشته است« صدها نفر از جمعیت معترض روز جمعه در مقابل کنسولگری ایران در بصره تجمع کرده و با ورود به ساختمان کنسولگری، آن را به آتش کشیدند».
در روز موضوعات مربوط به کنسولگری رژیم تمامی مهره‌های اطلاعاتی و پاسداران دیپلمات تروریست به صحنه آمده‌اند. پاسدار حسن دانایی‌فر با یک مقاله در اعتماد و یک مقاله در ایران، مهره اطلاعاتی دیگر رژیم حسن رویوران در روزنامه آرمان و حسن هانی‌زاده در حمایت برای لاپوشانی قهر مردم عراق علیه رژیم به صحنه آمده‌اند.
روزنامه حکومتی ابتکار از باند روحانی هم به ضرورت «تجدید نظر» در نحوه دخالتهای رژیم در عراق تأکید کرده و از جمله نوشته است« با توجه به تحولات اخیر لازم است در سیاست‌های ایران در عراق تا حدی تجدید نظر صورت گرفته و نوع نگاه دامن زننده به برخی از حساسیت‌های ایدئولوژیک که ممکن است باز تولید کننده چنین تنشهایی در آینده باشد با نگاه اقتصاد محور و متفاوت به سمت تعاملات بهتر و استراتژیک گام بردارد».
در روزنامه‌های باند ولی‌فقیه ارتجاع اذعان به نفرت مردمی از نظام به تیترهای صفحه اول هم کشیده شده. برای نمونه سیاست روز به‌نقل از غرضی تیتر زده:«مردم از چپ و راست دلگیرند» و در ادامه ضد و نقیض گوییهای وی در مورد موقعیت نظام را منعکس کرده که از جمله گفته است:« از من سؤال شده است که کشور در بحران است گفتم نه کشور در بحران نیست اما مدیریت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و مدیریت دولتی و مدیریت مجلس در بحران است. وقتی کشور با سیاست تورمی و با سیاست اسکناس بدون پشتوانه اداره می‌شود به همین نقطه می‌رسیم».
رسالت هم وحشت نظام از مردم را این‌طور بارز کرده و نوشته« اگر خواص و شخصیتهای مردمی و معتبر، تحلیلی واقع‌بینانه از این شرایط نداشته باشند، با توجه به‌شدت مشکلات معیشتی که مردم با آن مواجه هستند، چه بسا بر اساس احساس همدردی، رویکرد انتقادی‌شان منجر به همصدایی با دشمن شود و به اشاعه «ویروس بدبینی» در جامعه و تشدید ایجاد یأس در مردم و نهایتاً تضعیف نظام بینجامد و در شرایطی که مسئولان بیش از هر زمان دیگر نیاز به حمایت مردم دارند، مردم پشت مسئولان را خالی نمایند».
حمله به روحانی هم به‌رغم روضه‌های وحدت خامنه‌ای در روزنامه‌های باند خامنه‌ای ادامه داره.
رسالت نوشته:« رئیس‌جمهور کلاً در گزارش دادن ضعیف است و این را چه در گفتگوهای زنده صدا و سیما با مردم و چه در تریبونهای مختلف به اثبات رسانده است...مردم چون گزارشها را همخوان با وضع زندگی و معیشت خود نمی‌بینند پس به آن اهمیت که نمی‌دهند هیچ برخی اوقات دست مایه طنز هم می‌شود».
وضعیت بحرانی اقتصادی – اجتماعی هم مضمون مشترک همه روزنامه هاست:
ابرار اقتصادی: بی‌تدبیریهای اقتصادی دولت به اوج رسیده است – چطور دولتمردان پشت تصمیم های اشتباه می‌ایستند
ابتکار: اقتصاد در پوشک؟
افکار: با افزایش نرخ ارز نمی‌توان از تولید حمایت کرد
اقتصاد ملی: ریزش طبقات متوسط مردم به زیر خط فقر
جهان صنعت: اعتماد در هم شکسته دولت و فعالان اقتصادی
