روزنامههای حکومتی در روز سهشنبه چهاردهم آبان مهمترین مطالب خود را به نمایش حکومتی کاهش تعهدات برجامی و ابراز نگرانی نسبت به قیامهای مردم عراق و لبنان اختصاص دادهاند. بحران درونی رژیم بر سر تصویب یا رد لوایح اف.ای.تی.اف و کشانده شدن این دعوا به نمایش حکومتی روز ۱۳آبان از دیگر مطالب روزنامههای چهارشنبه است.
روزنامههای باند ولیفقیه در مورد مؤثر بودن گام چهارم کاهش تعهدات هستهیی توسط دولت روحانی ابراز تردید کردهاند و روزنامههای باند روحانی نسبت به پیامدهای آن هشدار دادهاند:
کیهان: گام چهارم کاهش تعهدات برجامی میلیمتری یا بازدارنده؟!... نکته اساسی که بایستی به آن اشاره شود این است که چرا سه گام اول کاهش تعهدات برجامی جواب نداد؟ و هنوز اروپاییها نهتنها به تعهدات برجامی خود بیتوجه هستند بلکه در مواضع خود اعلام میکنند که با آمریکاییها در قبال ایران، وحدت استراتژیک دارند؟ یا بیانیههای توهینآمیزی علیه جمهوری اسلامی صادر میکنند؟
فرهیختگان: گامهایی که راهبردی نیستند...
... اگر بخواهیم بهصورت جدی به مدیریت دولت در شرایط امروز نگاه کنیم باید... بگوییم اقدامات دولت در هیچ کدام متناسب با فشارهای خارجی و اقدامات طرف مقابل نیست... برداشت قریب به اتفاق کارشناسان این است که مجموعه اقدامات دولت به هیچ عنوان متناسب با شرایط تحریم و فشار نیست... مسیر انتخاب شده از سوی دولت نمیتواند آینده متفاوتی را نسبت به امروز برای کشور پدید بیاورد و مردم همچنان باید شاهد شرایط کنونی باشند.
آرمان: احمد شیرزاد:... دوباره نباید وارد آن فاز شویم که غنیسازی را هدف بپنداریم و دستیابی به اورانیوم غنی شده با غلظت بالا میتواند برای ما یک توانمندی استراتژیک محسوب شود. دوباره وارد آن فاز شدن برای کشور خطرناک است و باید با دقت از آن اجتناب کرد...؟ برجام برای ما سکوی ایستادن است که اگر از بین برود ما مانند تخته سنگی در میان امواج هر روز شاهد اتفاق و مشکلی جدید خواهیم بود.
آرمان: بهشتی پور: بهنظر میرسد گام چهارم بسیار حساستر از گامهای پیشین است در نتیجه واکنش طرف مقابل را در پی خواهد داشت. اما اینکه طرف مقابل چه گامی بر خواهد داشت باید منتظر ماند و دید.
ابتکار: زمان، عنصر کلیدی برای همه طرفها است. دستمایه سیاست فشار حداکثری، خرید زمان برای ناکارآمد کردن کیان اقتصادی و تأثیرگذاری بر فضای عمومی ایران است. ترجیح اروپائیان، توقف در وضع فعلی تا ایجاد موقعیت تازه است. تهران اما زمان و بلاتکلیفی در آن را همانی میداند که مخالفانش در پی آن هستند.
جهان صنعت: حداکثر تهدید در قبال گام چهارم میتواند اتحاد اروپا و آمریکا باشد تا به شورای امنیت بروند و مجددا پرونده ایران را امنیتی کنند و قطعنامههایی علیه ایران بگیرند.
در روزنامههای باند روحانی گوشههای از سرریز بحران درونی رژیم در نمایش حکومتی ۱۳آبان دیده میشود.
جمهوری اسلامی: این افراد با اینکه میدانند برجام مصوبه نظام است و آنکس که برجام را دچار مشکل کرده، ترامپ رئیسجمهور آمریکاست، با اینحال به جای آن که در روز مبارزه با استکبار جهانی، شعارهای خود را متوجه آمریکا نمایند، دولت جمهوری اسلامی را آماج حملات خود قرار دادند!
جمهوری اسلامی: توصیف رئیسجمهوری کشور با صفاتی چون «ناپاک» و «دروغ گو» و تهدید او به سرانجامی که خود حاوی ادعایی دیگر است مهمترین مضمون این شعارهاست. از این رو میتوان چند نکته را طرح کرد.
۱- آیا «برجام» تنها متعلق به حسن روحانی و دولت اوست و در جای دیگر مانند مجلس شورای اسلامی و شورای عالی امنیت ملی تصویب و تأیید نشده که میگویند: برجامَت؟
اگر، برجام، از آنِ روحانی است چرا نمیتواند ضمایم آن را به تصویب برساند و «اف.ای.تیاف» بهرغم تصویب نمایندگان مجلس و بهخاطر ایرادات شورای نگهبان، در مجمع تشخیص گیر افتاده و نه تأیید میکنند و نه رد؟
۲- اگر دیگرانی چنین اتهاماتی را متوجه مقامات مسئول دیگر کنند آیا پذیرفتنی است... آیا ترامپ و روحانی را با هم اشتباه نگرفتهاند؟
ایران: در مقابل سفارت سابق آمریکا اگر چه تحرکات ضددولتی به بلند کردن پلاکاردهایی علیه پیوستن به « اف.ای.تی.اف» و این ادعا که تأیید لوایح مرتبط با این موضوع برخلاف منافع ملی کشور است، محدود ماند، اما در حاشیه مراسم راهپیمایی قم مخالفان کار را به تهدید رئیسجمهوری هم کشاندند... «ای مدعی بهشت برجام/ استخر فرح تو را سرانجام»، «ای لرزه بر اندام تو از فیضیه؛ استخر فرح نماد بدعاقبتی است»، «قیامی که مانده هنوز/ تسخیر لانه نفوذ»، «از دولت پیر پر هزینه/ دلها همه گشته پر زکینه»، «معاون کلانتر/ تهمت نزن به رهبر»، «اینکه میگه رفراندوم/ دروغ میگه به مردم»، «ای که برجامت شده در گور و گیر/ کارپاکان را قیاس از خود مگیر» و«ای کدخدا پرستان/ لعنت به برجامتان» تنها بخشی از شعارهایی بود که در دست تعدادی از مردم و طلاب دیده میشد.
در روزنامههای هر دو باند حاکم ابراز نگرانی و وحشت نسبت به تحولات ناشی از قیام مردم عراق و لبنان دیده میشود. روزنامههای حکومتی برای آمادهسازی سرکوب قیام آنرا به کشورهای خارجی نسبت دادهاند:
کیهان: نگاهی به وضعیت و صحنه لبنان و صحنه عراق در این روزها، بهخوبی بیانگر ادامه و حتی تشدید خصومت آمریکا علیرغم شکست از جبهه مقاومت در این دو جغرافیاست. بنابراین خصومت در آینده نیز نه تنها باقی میماند، بلکه بر اساس روندی که تاکنون شاهد بودهایم، تشدید هم خواهد شد.
وطن امروز: نکته جالب توجه درباره ناآرامیهای اخیر در عراق، کپیبرداری حداکثری این سناریو از آشوبهای دیماه ۹۶در ایران بود. در آن اغتشاشات نیز شروع تظاهرات با شعارهای اقتصادی بود اما بهسرعت به شعارها و اقدامات ساختارشکنانه و آشوبطلبی کشیده شد.
وطن امروز: ۹روز دیگر قرار است دیدار حساس تیمهای فوتبال عراق و ایران از سری رقابتهای انتخابی جامجهانی ۲۰۲۲ قطر در بصره برگزار شود... مسأله مهم این است که فدراسیون فوتبال عراق با دولت این کشور همسو نیست و رئیس فدراسیون عراق تمام تلاش خود را به کار بسته تا این دیدار در شهر بصره برگزار شود، چرا که فضای این ورزشگاه و شرایط این شهر بهگونهیی است که بیشترین فشار را به تیم ملی فوتبال ایران وارد خواهد کرد.