روزنامه‌های حکومتی روز شنبه سیزدهم مهرماه مهم‌ترین مطالب خود را به تحولات عراق و پاره‌یی از مشکلات اقتصادی اجتماعی اختصاص داده‌اند در کنار آن دعوای باندی حول مذاکره با آمریکا و خبرهای مربوط به انزوای رژیم دیده می‌شود.
در مطالب روزنامه‌های باند ولی‌فقیه ارتجاع، تظاهرات و قیام مردم عراق به عوامل خارجی نسبت داده شده و بعضاً با رویکردی مداخله‌جویانه نوشته شده است، برای نمونه به ارگان خامنه‌ای نگاه
می‌کنیم:
کیهان: حسین شریعتمداری: باید از جوانان عراق پرسید؛ چرا به حضور سفارت آمریکا در بغداد یعنی همان جاسوسخانه و کانون توطئه علیه ملت مظلوم عراق خاتمه نمی‌دهید؟! و این دْمل چرکین را از سرزمین مقدس خود حذف نمی‌کنید و بیرون نمی‌اندازید؟! تسخیر جاسوسخانه آمریکا و حذف این کانون توطئه برای ما در ایران دست‌آوردهای فراوانی داشته است. چرا باید جوانان انقلابی عراق میهن مقدس خود را از این دست‌آوردها محروم کنند؟!
در روزنامه‌های باند خامنه‌ای ابراز نگرانی از این‌که شعارهای مردم عراق متوجه رژیم شده است دیده می‌شود:
رسالت: قطعاً در عراق هم علیه زوار ایرانی اربعین کوهی از تهمت می‌سازد! همان دشمنی که ناظر بر مشکلات اقتصادی مردم ایران کمک ما به عراق را تخطئه می‌کند، حتماً مقصر گیر و گورهای زندگی معیشتی مردم عراق را هم جمهوری اسلامی می‌خواند!
کیهان: ضلع سوم فتنه اخیر در عراق، شبکه‌های رسانه‌یی و فضای مجازی بودند. این شبکه‌ها همان سیاستی را با هدف برانگیختن احساسات عراقی‌ها علیه ایران به کار گرفتند. نکته قابل تأمل این‌که، این بار فقط مناطق شیعه‌نشین دستخوش ناآرامی شده بودند!...
در روزنامه‌های هم‌سو با باند روحانی موضوع دخالت‌های رژیم در عراق تبدیل به دعوای باندی شده است، و ادعای روزنامه‌های باند رقیب مبنی بر وابستگی قیام به کشورهای دیگر رد شده است:
جهان صنعت: بدون تردید توسل به تئوریهای نخ‌نما و پوسیده دایی‌جان‌ناپلئونی و فرافکنی مشکلات در ریشه‌یابی و علت‌شناسی ناآرامیهای اخیر عراق چیزی جز نفرت روانی نسبت به رقبا و مخالفان، تحلیل ساده مسائل و ایجاد حالت اقناع و در نتیجه توجیه ضعفهای داخلی و کاستن از انتقادات نیست. طرفه آن که نگاه رهبران کنونی و البته تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان عراق نیز هم‌سو با نظریات توطئه شده است و آنها نیز ناآرامیهای اخیر عراق را به دخالت و توطئه ریاض، تل‌آویو و واشنگتن حواله داده‌اند. محققاً چنین نگاهی نه تنها کمکی به حل مشکل نمی‌کند، چه بسا ممکن است خود‌ساخته موجب تزاید بحران شود.
جهان صنعت: خوشه‌های خشم: برخلاف اعتراضات پیشین در عراق، این بار تظاهرات و تجمعات هیچ رهبری ندارد و از سوی حزب خاصی تدارک دیده نشده است. آتش اعتراضات این بار به‌صورت خودجوش شعله‌ور شده و اکنون دولت متعجب عراق ستادی تشکیل داده تا دلیل گسترش سریع این اعتراضات به شهرهای مختلف کشور را بررسی کند.
آرمان: تبلیغات رسانه‌های عربی منطقه با نارضایتی از روابط به نسبت گرم بغداد و تهران، می‌کوشند تا دولت عراق را به‌عنوان آلتِ دست جمهوری اسلامی معرفی کنند و از قضا برخی محافل قدرتمند داخلی در ایران نیز برای به رخ کشاندن اقتدار حکومت، به‌طور رسمی و علنی به این داستان دامن می‌زنند!
ابتکار: نوک پیکان این اعتراضات علیه برخی از کشورها از جمله ایران قرار گرفته است که تبعات خود را نیز به‌دنبال دارد. در این میان البته نباید فراموش کرد که بخشی از این دیدگاهها که در سال گذشته و طی تظاهرات در شهر بصره نیز شاهد آن بودیم به دیپلماسی تک بعدی، مغفول ماندن دیپلماسی اقتصادی کارآمد، عدم تعاملات در امور استراتژیک زیر بنایی، حاکم بودن روابط امنیتی در اولویت تعامل با عراق و اظهارنظرهای گاه و بیگاه نسنجیده و پر هزینه برخی از مقامات کشور مان باز می‌گردد.
مذاکره کردن یا مذاکره نکردن با آمریکا موضوع حملات روزنامه‌های باند خامنه‌ای به باند رقیب است:
کیهان: پناهیان: شرم‌آور است که برخی دوباره به مذاکره دل خوش کنند. متأسفانه برخی چشم امیدشان به مذاکره است.
رسالت: حاجی دلیگانی عضو فراکسیون نمایندگان ولایی مجلس گفت: طرفداران سازش، تجربه برجام را فراموش نکنند. مذاکره با آمریکا، راهی است که قبلاً آزمایش کردیم اما به بن‌بست رسید و با این شرایط نباید دیگر کسی چنین مباحثی را که راه به جایی نمی‌برد، مطرح کند.
جوان: در دو سال اخیر کسانی که قبلاً درباره جنگ و سایه جنگ می‌نوشتند، دیگر کمتر آفتابی می‌شوند! و کسانی که معتقد بودند مذاکره تحت هر شرایطی، آخرین چاره ما با آمریکاست و بهتر است کاری را که بعداً مجبور به آن می‌شویم، همین حالا انجام دهیم، حالا کمتر نطق می‌کنند.
برخی خبرهای تشدید انزوای جهانی رژیم در روزنامه‌های شنبه دیده می‌شوند:
رسالت: «ینس استولتنبرگ»، دبیرکل ائتلاف ناتو به‌تازگی در مصاحبه‌یی با اتهام‌زنی به نظام ادعا کرد: «همه اعضای ائتلاف ناتو به‌شدت از فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده نظام در منطقه، حمایت این کشور از گروه‌های تروریستی و برنامه موشکی آن نگران هستند».
حمایت: دولت فرانسه بعد از ناکام شدن طرح ۴بندی‌اش برای برقرار کردن ملاقات میان رؤسای جمهور ایران و آمریکا بهانه جدیدی برای فشار علیه تهران پیدا کرده است.
رسالت: آمریکا اعلام کرده است، هر کشوری که برخلاف تحریم‌های آمریکا عمل کند و از ایران نفت خریداری کند، خود مشمول تحریم‌های آمریکا می‌شود؛ پس طبیعی است که در صورتی شرکتی اقدام به خرید نفت از ایران خواهد کرد که اولاً قابل ردیابی و شناسایی نباشد و ثانیا شرایط خرید نفت ایران، از شرایط خرید در بازار کشورهای دیگر جذاب‌تر باشد.
بحرانهای اقتصادی اجتماعی و اذعان به تداوم فساد در روزنامه‌های هر دو باند دیده می‌شود:
آرمان: کاهش ۱۳۰دلاری ارزش هر تن کالای صادراتی ایران در یک سال اخیر/ افزایش نرخ بنزین، ۲.۵برابر حجم کل یارانه نقدی رانت توزیع خواهد کرد
امتیاز: وزیر آموزش و پرورش: ۳۰درصد مدارس کشور خطر‌آفرین هستند
کارون: ابر بدهکار بانکی ایران فرار کرد
کارون: کارگران هفت‌تپه در کشاکش بحران و منازعات جناح ها
کیهان: فولادسازان به‌دنبال رانت ۷۰درصدی در تهیه سنگ‌آهن هستند
جهان صنعت: مقایسه رخدادهای اقتصادی و سیاسی کنونی با آنچه در اوان انقلاب بر اقتصاد کشور سایه افکند، نشان می‌دهد که سیاست‌گذاری مسئولان دولتی به تخریب بنیانهای اقتصادی کشور انجامیده و فضای سیاست‌گذاری را عاری از هر گونه پندار توسعه‌طلبانه کرده است. حال در سایه ناامنی‌های سیاسی، وارونه جلوه دادن واقعیت‌های اقتصادی عرصه را برای اتخاذ سیاست‌هایی باز گذاشته که ماحصلی جز بن‌بست اقتصادی و انحطاط اجتماعی نخواهد داشت.
