روزنامه‌های حکومتی روز پنجشنبه 17اسفند تیتر مشترکشان دیدار خامنه‌ای با خانواده بسیجی کشته شده است. و تیتر مشترک دیگرشان دعوای باندی بر سر مراسمی در برج میلاد با حضور شهردار تهران از باند روحانی است:
آرمان: دلواپسان مدافع شهردار سابق جنجال بپا کردند؛... بهانه جویی‌های تازه همزمان با آغاز اقدام نجفی برای برخورد با تخلفات و تعدیل نیروهای غیرقانونی است
سیاست روز: رقصی چنین میانهٴ بحرانم آرزوست! رفتار دوگانه آقای شهردار با حرکات موزون دختران نوجوان.
شرق: ورود دادستان به ماجرای جشن شهرداری
صدای اصلاحات: رقاصی در محضر «نجفی» این جا شهردار سرش شلوغ است مزاحم نشوید
عصرایرانیان: تعقیب قضایی برای جشن ابتذال شهرداری تهران
صدای اصلاحات: رقاصی در محضر «نجفی» این جا شهردار سرش شلوغ است مزاحم نشوید
کیهان: پرده از چهره نفاق افتاد هجوم هماهنگ مدعیان اصلاحات به ارزشهای اسلامی
حمله به روحانی در عرصه‌های مختلف موضوع روزنامه‌های باند علی خامنه‌ای است که آخوندهای قم را هم به صحنه کشانده‌اند:
اقتصاد پویا: ذوالنوری: دومین سؤال از رئیس‌جمهور درباره مؤسسات مالی با 104امضا تقدیم هیأت‌رئیسه شد مجلس شد
جوان: دولت خلق را در فتنه دلار انداخت
رسالت: نوری همدانی: رأی مردم چک سفید نیست نمی‌توانید هر چه دلتان خواست عمل کنید
رسالت: مکارم شیرازی: کاغذ بازی ادارات را کم کنید تا اقتصاد کشور نفسی بکشد – اظهارنظر غربیها در مورد برنامه موشکی ایران زورگویی محض است
کیهان: توصیه مراجع تقلید به دولت: به غرب اعتماد نکنید به وعده‌ها عمل کنید
وطن امروز: تلاش دولت برای عدم پاسخگویی رئیس‌جمهور به سؤال پنج محوری نمایندگان تا کنون بی‌نتیجه مانده است. سؤال بزرگ‌تر است یا لابی؟
هشدار روحانی نسبت به غرق شدن کشتی نظام تیتر یک برخی از روزنامه‌های این باند است:
آفتاب یزد: روحانی: برخی فکر می‌کنند سخنگوی مردمند
اقتصاد ملی: هشدار روحانی در بازه تضعیف دولت؛ همه باهم غرق می شویم
جمهوری اسلامی:روحانی در جلسه هیأت دولت: همه حق انتقاد دارند ولی تخریب به‌معنای نقد نیست
شهروند: رئیس‌جمهوری در پاسخ به کسانی که در فکر تضعیف دولت هستند؛ اگر بخشی از کشتی تخریب شود همه کشتی غرق می‌شود
قانون: هشدار رئیس‌جمهور به برخی جریانهای خاص: کشتی تخریب شود همه با هم غرق می شویم
تک و پاتک باندها به روحانی و دولتش موضوع مشترک روزنامه‌های دو باند است:
آفتاب یزد: روحانی: برخی فکر می‌کنند سخنگوی مردمند
آفتاب یزد: مثلث استیضاح؛ فشار مجلس بر دولت رو به افزایش است پس از طرح استیضاح وزرای راه و رفاه طرح استیضاح وزیر جهاد کشاورزی نیز اعلام وصول شد
اقتصاد پویا: ذوالنوری: دومین سؤال از رئیس‌جمهور درباره مؤسسات مالی با 104امضا تقدیم هیأت‌رئیسه شد مجلس شد
جهان صنعت: نمایندگان کمر به استیضاح وزیران بسته‌اند
شرق: سؤال یک جریان خاص از رئیس‌جمهوری – ذوالنور از جمع‌آوری 104امضا برای سؤال درباره مؤسسات مالی خبر داد
وطن امروز: تلاش دولت برای عدم پاسخگویی رئیس‌جمهور به سؤال پنج محوری نمایندگان تا کنون بی‌نتیجه مانده است. سؤال بزرگ‌تر است یا لابی؟
حمله به روحانی و باندش با مضمون بی‌کفایتیهای همه‌جانبه موضوع روزنامه‌های باند ولی‌فقیه ارتجاع است. در خلال این حملات عمق شکاف در رأس نظام تا حدودی روشن شده است:
کیهان: «حاشیه‌سازی» این روزها برای دولتمردان از نان شب هم واجب‌تر شده است.
دست فرمانی که دولت اول آقای روحانی با آن کشور را اداره می‌کرد، به مقصد نمی‌رسید؛ دولت هم تغییر مسیر نمی‌داد و در عوض، ناکامی‌ها را به پای دولت قبل می‌نوشت تا شاید با ادامه این مسیر فرجی شود و به مقصد برسد. این مسیر ادامه یافت تا این‌که به ناکجا‌آباد رسید. اظهارات و سیاستهای «کد‌خدا» و دوستان اروپایی‌اش نیز نشان می‌داد، برجام فقط و فقط یک کلاه گشاد بود و خبری از گشایش اقتصادی نیست.
این حاشیه‌سازی‌ها حالا کمی عمیق‌تر شده و با هجمه‌های ناجوانمردانه همراه گردیده تا بعضاً به مسأله اصلی کشور تبدیل شود. به‌جرأت می‌توان گفت در کمتر برهه‌ای، جامعه ما با این حجم از حاشیه و هجمه مواجه بوده است.
هجمه‌ها شبیه به هجمه‌های دوران اصلاحات و مجلس ششم است. «خرابه تحویل گرفتیم، نمی‌گذارند مشکلات را حل کنیم، معصوم را هم می‌توان نقد کرد، امام حسین(ع) با یزیدیان مذاکره کرد!، جاسوس نبود، استاد دانشگاه و فعال محیط‌زیست بود، اساتید دانشگاه نمی‌توانند جاسوس باشند، قائله درویش داعشی‌ها و فرستادن پلیس دست بسته به سمت آنها، اسلامی شدن خودرو با قرار دادن قرآن در آن و این روزها، حجاب اجباری یا اختیاری، رقاصی دختران مقابل شهردار... چه اتفاقی افتاده؟ چرا اطرافیان دولت و بعضاً خود دولت به این وضع افتاده‌اند؟ چرا دولتی که شعار می‌داد«قلم‌ها را نشکنیم، دهانها را نبندیم»، یک رسانه منتقد را به آن شکل، هتاکانه می‌نوازد؟
در یک کلام، چه بر سر دولت و جریانهای سیاسی نزدیک به آن آمده است؟...راز این همه حاشیه، هجمه و حمله به منتقدان در همین نکته است. برجام همه چیز دولت بود و با این بدعهدی‌ها دولت «همه چیز» خود را از دست داده است.
این البته همه ماجرا نیست. بخش دیگر پاسخ این پرسش‌ها نزد اطرافیان دولت و همین جریانهای سیاسی و در یک کلام، «فتنه‌گران» است. دولت متأسفانه به‌رغم هشدارهای دلسوزانه منتقدان، هیچ‌گاه حاضر نشد با فتنه‌گران مرزبندی کند. فتنه‌گرانی که تا دیروز با رفتار و کنایه می‌فهماندند اعتقادی به جمهوری اسلامی ایران ندارند و حالا طی مصاحبه‌های تصویری می‌گویند، هیچ اعتقادی به جمهوری اسلامی ایران نداشته‌اند!
این جریان حتی تصریح می‌کنند، «اکثر اصلاح‌طلبان علاقه‌یی به آقای خمینی ندارند.»(!)
دولت محترم اکنون دو راه پیش رو دارد. یا با همان دست فرمان ادامه دهد، که نتیجه آن معلوم است: دادن مولفه‌های دیگر قدرتمان به دشمن به امید گرفتن امتیازهای اقتصادی که قرار بود در مذاکرات هسته‌یی به دست آورد، مواجهه با بدعهدی‌های بعدی، حاشیه‌سازی و در پایان هتاکی به منتقدان. این راه دیگر جواب نمی‌دهد. راه دوم اما اعلام برائت از این جریان آلوده و پاکسازی دولت و تغییر مسیر است.
به این شرایط باید به‌شدت انتقاد کرد. انتقاد از چنین وضعی «کم‌عقلی» نیست، مذاکره مجدد با ناقضان برجام و اجازه دادن به ادامه فعالیت چنین مدیرانی کم‌عقلی است.
شاید کمی متوهمانه به نظر برسد اما هیچ بعید نیست برخی از این کم‌کاریها و ریل‌گذاریهای غلط عمدی و با هدف ایجاد نارضایتی نه از دولت که از نظام صورت گرفته باشند. چقدرتلاش کردند اعتراضهای آرام مردمی به وضعیت بد اقتصادی را «سازماندهی شده» از سوی نظام! جا بزنند و به اغتشاش‌های پراکنده‌ای که به جنایت منتهی می‌شد، مشروعیت ببخشند؟! عدم ارائه خدمات به مردم در آن چند روز برفی تهران، به ورشکستگی کشاندن یک به یک کارخانه‌ها برای فروش زمینهای مرغوب آن! و به قیمت بیکار شدن صدها کارگر، کتمان رقم واقعی تورم، گل و بلبل نشان‌دادن وضعیت اقتصادی و...و در نهایت اعلام این‌که«نمی‌گذارند»، «اقتصاد در دست دولت نیست، در دست فلان نهاد است» جز برای ایجاد نارضایتی از نظام است؟!
رسیدن به نقطه مطلوب در همه حوزه‌ها، چه اقتصادی و چه فرهنگی، روحیه جهادی و انقلابی می‌طلبد. هیچ کس با آویزان شدن به این کشور یا آن کشور به جایی نرسیده است.
کیهان: پرده از چهره نفاق افتاد/هجوم هماهنگ مدعیان اصلاحات به ارزشهای اسلامی
مصطفی تاجزاده از متهمین فتنه گفته است: «اکثر اصلاح‌طلبان اعتقادی به جمهوری اسلامی و ولایت فقیه ندارند، از گذشته پشیمانند و معتقد به برجام منطقه‌یی هستند!»
تاجزاده گفته است: «مشروطه‌خواهان واقع‌بینانه‌تر از ما روی انقلاب اسلامی عمل کردند، آنها سیاست را می‌فهمیدند و با این‌که امکان تشکیل حکومت اسلامی داشتند، این کار را نکردند می‌دانستند حکومت اسلامی تشکیل دادن یعنی زدن زیر‌آب دین.
من الان، آن اعتقاد گذشته را به جمهوری اسلامی ندارم. ما دهه‌ها، اعتقادی از جمهوری اسلامی دفاع می‌کردیم. الآن فقط سیاسی دفاع می‌کنم. چون آلترناتیوی ندارد یا آلترناتیوش بدتر از خودش است، دفاع می‌کنم نه این‌که به آن اعتقاد دارم نه ما خیلی خطاها کردیم که باید الآن اصلاحش کنیم... ما نباید حکومت اسلامی تشکیل می‌دادیم و باید همان سنت مشروطه را ادامه می‌دادیم... از این منظر یکی از بزرگترین اشتباهات ما این بود که ولایت فقیه را در قانون اساسی آوردیم.
من در سال 85یا 86 در حزب مشارکت بین دوستان خودمان گفتم ما باید شعار آزادی حجاب بدهیم الآن آن است که رقیب راه‌حل‌هایمان را هم بپذیرد. راه‌حل ما هم خیلی روشن است دو تا چیز هم بیشتر نیست؛ راه‌حل ما در داخل باز کردن فضاست و در خارج هم این است که به سرعت برویم به سمت برجام منطقه‌ای.
پیش از این و در آذر ماه 1393 عیسی سحرخیز مدیرکل مطبوعات داخلی وزارت ارشاد دولت خاتمی نیز اذعان کرده بود بسیاری از اصلاح‌طلبان برخلاف اول انقلاب دیگر علاقه‌یی به امام خمینی ندارند.
آنچه روشن است آنچه که امثال تاجزاده و صادق زیباکلام می‌گویند بسیاری از مدعیان اصلاحات نیز به‌دنبال آن بوده و بدان معتقد و ملتزم هستند ولی برای ورود و نفوذ در نهادهای حساس تصمیم‌گیر و تصمیم‌ساز نیاز به دورویی و عدم صداقت و در یک کلام نفاق دارند.
آنان بایستی خود را ملتزم به جمهوری اسلامی نشان دهند با این‌که نیستند تا بتوانند در برخی از نهادهای حساس حضور داشته و کارشان را انجام دهند!
فتنه 88این جریانهای را رسوا کرد ولی برخی هنوز به خط قرمز فتنه اعتقاد ندارند و ملتزم به این نیستند که باید مدیرانی در نهادهای حساس مسئولیت بگیرند که ملتزم به جمهوری اسلامی بوده و به اسلامی بودن آن اعتقاد داشته باشند.
پیامدهای سفر لودریان به تهران موضوع مورد توجه روزنامه‌های هر دو باند حاکم است:
سیاست روز: پیام سفر وزیر خارجه فرانسه به ایران چه بود؟ دستاورد کاملاً سفر لودریان برای تهران
وطن امروز: انتقاد مراجع از گستاخی مقامات فرانسوی
ژان ایو لودریان، وزیر خارجه فرانسه 2روز است تهران را ترک کرده است و طی این مدت نیز مواضعی ضدایرانی اتخاذ کرده و ایران را متهم به ارسال سلاح به یمن کرده است.
گستاخی وزیر خارجه فرانسه که اعتراضات گسترده‌یی را در کشور ایجاد کرد، حالا موجب اعتراض مراجع تقلید هم شده است. مکارم‌شیرازی دیروز در درس خارج خود ابراز داشت: وزیر خارجه فرانسه و دیگران به خود اجازه می‌دهند درباره مسائل ایران براحتی صحبت کنند و می‌خواهند زورگویی کنند.
وطن امروز: ادعای وزیر خارجه انگلیس درباره نقش نظامی ایران در منطقه
وزیر خارجه انگلیس با بیان این‌که «ما نیازمند عملیاتی سیاسی برای توقف شلیک موشکهای حوثی‌ها علیه عربستان هستیم»، مدعی به‌کارگیری موشکهای ایرانی علیه عربستان شد.
بوریس جانسون، در گفتگو با روزنامه الشرق‌الاوسط چاپ لندن در پاسخ به این سؤال که چگونه می‌توان شلیک موشک از سوی حوثی‌ها به عربستان را متوقف کرد، گفت: ما نیازمند یک عملیات سیاسی برای توقف این موشکها هستیم. به منظور ایجاد یک راه‌حل سیاسی در یمن باید تمام طرفها با یکدیگرگفتگو کنند و فعالیت‌های دیگر بازیگران نظامی متوقف شود. وی در رابطه با نقش ایران در این مسأله مدعی شد: ما هرگز به‌کارگیری موشکهای ایرانی علیه عربستان را قبول نمی‌کنیم و خواهان پایان دادن به شلیک این موشکها هستیم. جانسون در پاسخ به سوالی درباره نگرانی برخی کشورهای عربی از نقش ایران در منطقه، گفت: ما با آنها موافقیم، نقش ایران در یمن باید کنترل شود و تحقق این امر نیازمند حمایت از راه‌حل سیاسی است...
جوان: لودریان باز هم ایران را تهدید به تحریم کرد
وزیر خارجه فرانسه که سفر به ایران را با بیانیه‌یی تند شروع کرده بود، بعد از سفر به تهران هم بیانیه‌یی تند صادر و بار دیگر ایران را تهدید به تحریم کرد.
ژان ایو لودریان پس از سفر به ایران در گفتگو با نشریه فرانسوی گفته است:«در صورتی که ایران برنامه موشکی خود را محدود نسازد، با خطر وضع تحریم‌های جدید روبه‌رو می‌شود.» لودریان می‌گوید:«[ایران] برنامه‌‌‌‌هایی برای [توسعه] موشک‌‌‌‌هایی با بُرد چند هزار کیلومتری در دست دارد که مغایر با قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل است و این امر فراتر از چیزی است که برای تضمین امنیت مرزهای ایران ضروری است!»وزارت امور خارجه فرانسه پس از پایان سفر لودریان به ایران در بیانیه‌یی اعلام کرد که وی در دیدارهایش با مقامات ایرانی درباره سه موضوع توافق هسته‌ای، برنامه موشکی و سیاست منطقه‌یی ایران بحث و رایزنی قرار کرده است.
نوک تیز لحن بیانیه وزارت‌خارجه فرانسه به سمت ایران است:« فرانسه مصمم به ادامه این توافق قوی است و از تمام طرفها می‌خواهد تا به تعهدات‌شان عمل کنند. برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) یک مانع قوی بر سر راه خطر تغییر برنامه هسته‌یی ایران به اهداف نظامی است. در این راستا ایران باید به‌طور جدی تعهداتش را اجرا کند
همان‌طور که فرانسه بارها تکرار کرده است، موشکهای بالستیک ایران موجب نگرانی فرانسه و شرکایش است. این برنامه مطابق با قطعنامه 2231شورای امنیت سازمان ملل نیست و عاملی بی‌ثبات‌کننده در منطقه به‌شمار می‌آید. به همین دلیل ما خواهان انجام مذاکرات شفاف و صریح با ایران بر سر این مسأله هستیم.
در خصوص مسأله منطقه‌یی هم، پاریس از ایران خواسته تا همکاری مثبت برای حل بحران‌‌‌‌‌ها در خاورمیانه در راستای تمامیت ارضی کشور‌‌‌‌ها داشته باشد. در همین زمینه بحران سوریه و وضعیت انسانی کنونی در این کشور به‌ویژه مورد بررسی قرار گرفت و درباره موضوعات دیگر هم‌چون یمن، لبنان و عراق نیز رایزنی شد.
حمایت: پلیس بد در خط پایان!
سیاه نمایی و شانتاژ غرب به‌منظور محدودسازی برنامه موشکی جمهوری اسلامی ایران و ایجاد خطوط قرمز در توسعه توان دفاعی – تهاجمی کشورمان، از جمله اولویت‌های آمریکا و اروپا پس از برجام بوده است که با تصویب قطعنامه 2231در شورای امنیت سازمان ملل و دو بار تلاش نافرجام برای تصویب قطعنامه تحریمی به بهانه ارسال سلاح به یمن، کلید خورد. این در حالی است که سفر هفته جاری «ژان ایو لودریان» وزیر امور خارجه فرانسه به ایران، اولین سفر یک مقام ارشد اروپایی باهدف خط‌ونشان کشیدن در خصوص فعالیت‌های موشکی به‌شمار می‌آید، چرا که وی پیش‌ازاین سفر، تصریح کرده بود اگر نگرانی‌های به‌اصطلاح جهانی از برنامه موشکی رفع نشود، ایران احتمالاً تحریم خواهد شد!
روز جهانی زن موضوعی است که اغلب روزنامه‌های حکومتی از آن فرار کرده‌اند یا به کلی گویی در مورد تاریخچه ۸مارس و حقوق زنان پرداخته‌اند. در این میان برخی اعترافات رقیق به نقض حقوق زنان هم کرده‌اند:
جهان صنعت: تلاش زنان برای سهیم شدن در قدرت سیاسی نتیجه نداشته است؛
هیچ‌کس حریف مردان نمی‌شود... در ایران هم روز زن شناخته شده است و هر سال در این روز حرف‌ها و وعده‌هایی داده می‌شود که تنها در حد حرف است و روز بعد خبری از آنها نیست. نمایندگان مجلس و مسئولان زن بارها در رابطه با قوانینی که کمکی به بهتر شدن شرایط زنان و حمایت از آنها در برابر خشونت و تبعیض می‌کند، سخن گفته‌اند اما در حقیقت اقدامات استانداردی که شرایط را بهتر کند هنوز صورت نگرفته است. دولت هنوز زنان را شهروند اصلی نمی‌داند و به همین دلیل هم دولت آنها را رصد نمی‌کند که همین مسأله کار را سخت می‌کند
چطور می‌شود برای نیمی از جامعه که مردان هستند برنامه‌ریزی کرد اما برای زنانی هم که نیمی دیگر از جمعیت را تشکیل داده‌اند هیچ برنامه‌ریزی و برنامه مدونی ایجاد نشده؟
ابتکار: زنان در کشاکش دو نگاه
در سال‌های اخیر نگاه به زن از سوی مسئولان با مردم تعارض‌هایی پیدا کرده است.
نگاه برخی از علما به زن راحت‌تر و دیدگاه عده‌یی دیگر از این علما سختگیرانه است، این چندگانگی باعث شده تا نسل امروز جامعه ایران پاسخی کامل و روشنی برای سؤالات خودش نداشته باشد؛ آیا دین اسلام حجاب را اصل می‌داند یا به‌عنوان یک فرهنگ در کشور ما جا افتاده است؟» دوگانگی نگاه در رفتار مسئولان هم هست؛ گاهی در مورد زنان بگیر و ببند شدید اعمال می‌شود و گاهی رها می‌شوند. در واقع، در این زمینه ثبات فکری و رفتاری نداشته‌ایم و نداریم. تا به‌حال راهی که در خصوص زنان طی شده نه منطقی بوده و نه تلاشی برای رسیدن به نقطه مشترکی از دو نگاه به زن در جامعه شده است چرا که «مدیران ارشد کشور به الگوی مشخصی از نگرش نسبت به زن نرسیده‌اند.» این وضعیت در حالی است که تقابل جامعه هر چند بخشی از آن با نگاه حاکمیت به مقوله زن و خواسته‌هایش شاید در بازه زمانی کوتاهی منجر به خاموشی و سکوت شود اما شاید بی‌توجهی به این موضوع مهم و پاک کردن مقطعی صورت مسأله در بلندمدت هم‌چون آتش زیرخاکستر عمل کند.
