این یادداشت کوتاه می‌خواهد عمدتاً دو نمودار را به خوانندگانش نشان بدهد.
یکی نمودار صادرات نفت خام رژیم در سالهای برجام
دیگری نمودار حداقل دستمزد حقوق‌بگیران در همان سال‌ها
ظاهر منطقی قضایا این‌طور حکم می‌کند که با افزایش صادرات نفت و بهبود وضعیت اقتصادی کشور، وضعیت دستمزد بگیران نیز بهبود نسبی پیدا کند.
اما نمودارها و آمارهای رسمی عکس این را می‌گویند!
این نمودار نشان‌دهنده میزان صدور نفت خام رژیم است. قسمت راست آن نشان‌دهنده افزایش صدور نفت خام پس از امضای برجام است. سال‌هایی که رژیم می‌توانست به‌راحتی هر اندازه که در سهمیه اوپک جا داشته باشد، نفت صادر کند.
صادرات نفت ایران در آن روزهای طلایی!؟ ۴میلیون بشکه در روز بود. روزهایی که به‌طور منطقی باید وضعیت مالی کشور و دستمزد‌های مالیات‌دهندگان ایرانی هم رو به بهبود رود.
اما با نگاهی به نمودار بعدی متوجه می‌شوید که نه تنها این‌طور نشد! بلکه وضع بدتر هم شد!
سالهای ۹۶و ۹۷روزانه ۴میلیون بشکه نفت صادراتی رژیم هیچ منفعتی برای مردم نداشت
این نمودار دوم است. نموداری که نشان‌دهنده میزان سقوط دستمزدها در ایران در همان بازه زمانی صعود صادرات نفت است.
قسمت راست نمودار، نشان‌دهنده سقوط وحشتناک دستمزدها در سالهای فراوانی صدور نفت است! تنها با یک نگاه به این دو نمودار می‌توان دریافت که آخوندها مطلقاً و مطلقاً نیتی برای افزایش دستمزدها یا بهبود شرایط زندگی مردم ایران ندارند.
با آغاز اوجگیری درآمدهای نفتی(۹۶) دستمزدها در مسیری معکوس سقوط کردند!
نگاهی به وضعیت دستمزد کارگر ایرانی و مقایسه آن با کارگران دیگر کشورها به‌ویژه کشورها همسایه که برخی از آنها هم شرایطی کم و بیش مشابه ایران دارند به‌خوبی نشان می‌دهد که وضعیت کارگران ایران بسیار اسفناک‌تر از دیگر همکارانش در کشورهای مشابه و مجاور است.
به‌عنوان نمونه به این مورد نگاه کنید که برگرفته از رسانه‌های حکومتی است و نه رسانه‌های اپوزیسیون. این پست کوتاه وضعیت دستمزد کارگر ایرانی و حداقل دستمزد مصوب حکومتی در سال ۱۳۹۸را مبنا قرار داده و آن را با متوسط نرخ دلار مقایسه کرده و سپس حاصل کار را با دستمزد مشابه کارگر عراقی و کشور اشغال شده‌اش مقایسه کرده است و عجبا که باز هم کارگر ایرانی بازنده قیاس شده است!
دستمزد کارگر ایرانی از کارگر عراقی هم کمتر است!
با این دستمزد چه می‌شود خرید؟
برای درک عمق فاجعه‌یی که دستمزدبگیران ایرانی با آن روبه‌رو هستند ضروری است ببینیم با همین دستمزد مصوب و رسمی که البته گیر همه هم نمی‌آید، چه می‌توان خرید و چگونه می‌توان زندگی کرد؟
نمودار زیر نشان‌دهنده قدرت خرید دستمزد کارگر ایرانی به حساب قیمت‌های رسمی بازار است که تنها در مورد کالاهای ضروری به حساب و کتاب پرداخته شده‌ان و ربطی به کالاهای لوکس و مانند آن ندارد.
قدرت خرید کارگر ایرانی و کارگر فرانسوی (فقط اقلام ضروری)
پاییز سال گذشته خبرگزاری حکومتی فارس متعلق به پاسداران نوشت: «در حالی که حداقل دستمزد کارگر ایرانی به ازای هر ساعت کار معادل ۶هزار تومان است، حداقل دستمزد ساعتی در لوکزامبورگ ۱۱.۵دلار معادل ۱۹برابر حداقل دستمزد در ایران است».
به استناد آمارهایی که همین خبرگزاری حکومتی منتشر کرده است، دستمزد کارگران ایرانی با کارگران سایر کشورها اساساً قابل مقایسه نیست زیرا دستمزد عموم کارگران جهان بیشتر از کارگر ایرانی است.
برای درک عمق واقعیت به نمودار زیر نگاه کنید.
دستمزد کارگران ایران با دستمزد کارگران کشور در هم‌شکسته‌ای مانند ونزوئلا هم قابل مقایسه نیست!
روشن است که خامنه‌ای و باند جنایتکار مسلحش موسوم به سپاه پاسداران تمامی درآمدهای ملی ایران را:
- یا خرج جنگ خارجی می‌کنند.
- یا صرف ترور مخالفان و سرکوب مردم می‌کنند.
- یا هزینه زندگی‌اشرافی خود و فرزندانشان در بهترین کشورهای جهان و سرمایه‌گذاری برای خود می‌کنند.
بی سبب نیست که مردم ایران مدتهاست کمر به سرنگونی این رژیم بسته‌اند.
