کلاشی حکومتی در روزهای اخیر ابعاد حیرت‌انگیزی به خود گرفته است!
در حالی‌که آب و نان و مردم اساساً تولید داخلی است و به‌رغم آن که عمده اقلام اساسی مایحتاج روزانه مردم هیچ ربطی به تحریم و دلار و واردات و این قبیل مقولات ندارد اما پیوسته قیمت خوراکی‌های پایه افزایش می‌یابد. به چند نمونه که مرکز آمار ایران(متعلق به رژیم) منتشر کرده و روزنامه جهان صنعت(۱۳تیر ۹۸) آن را بازنشر کرده است، نگاه کنید:
تورم قیمت خوراکی‌های پایه
«آمار جدید مرکز آمار از متوسط قیمت اقلام خوراکی در مناطق شهری ایران در خردادماه از این حکایت دارد که:
بیشترین افزایش قیمت نسبت به ماه مشابه سال قبل مربوط به سیب‌زمین با ۸/۲۹۶درصد،
رب گوجه‌فرنگی ۶/۲۴۵،
پیاز ۴/۱۵۶،
گوجه‌فرنگی ۹/۱۴۳
شکر با ۴/۱۱۹درصد
بررسی قیمت این اقلام نشان داد که سیب‌زمینی در خرداد سال گذشته برای هر کیلو حدود ۷۰/۱۶تومان بوده که به ۸۵۶/۵تومان رسیده است.
همچنین پیاز از ۱۷۵۸ به ۷۳۸۰،
رب گوجه‌فرنگی از ۶۱۶۸ به ۲۰هزار و ۵۶۶،
گوجه‌فرنگی از ۲۲۱۷ به ۵۷۹/۵تومان به‌طور متوسط در هر کیلو افزایش قیمت داشته است.
در سایر اقلام در خردادماه سال‌جاری،
تورم گوشت گوسفند ۱۰۴درصد،
گوشت گاو یا گوساله ۱۱۹درصد
و مرغ ماشینی ۵۷درصد گزارش‌شده است.
برنج ایرانی نیز در خرداد سال جاری در مقایسه با ماه مشابه سال قبل ۶۵درصد افزایش قیمت داشته و از حدود ۱۳هزار و ۷۶۶تومان در هر کیلو به ۲۰هزار و ۶۰۰تومان رسیده است.
این در حالی است که بیشترین افزایش قیمت در خرداد نسبت به اردیبهشت، به سیب‌زمینی با ۲/۱۳درصد،
پرتقال محصول داخل با ۳/۱۰
و برنج ایرانی درجه یک ۲/۱۰درصد اختصاص دارد.
پیش از این مرکز آمار تورم ۱۲ماهه منتهی به خردادماه را ۶/۳۷درصد اعلام کرده بود که نسبت به اردیبهشت با افزایش ۴/۳درصدی همراه شد. همچنین تورم نقطه‌به‌نقطه(نسبت به ماه مشابه سال قبل) ۴/۵۰درصد اعلام شده بود که در مجموع تورم در بخش خوراکی‌ها، آشامیدنی‌ها را به ۹/۵۴درصد می‌رساند.
قیمت گوشت و حبوبات
بررسیها نشان می‌دهد که قیمت عرضه اقلامی مانند عدس، نخود، لوبیا، شکر، گوشت گوسفند و گاو یا گوساله بالاتر از واردات با ارز نیمایی و در بعضی موارد حتی بالاتر از واردات با ارز آزاد است. بنابراین برخلاف نظر بعضی از مسئولان دولتی مبنی بر افزایش قیمت کالاهای اساسی در صورت حذف اختصاص ارز ترجیحی به واردات، قیمت این کالاها نه تنها افزایش نخواهد یافت، بلکه در صورت از بین رفتن رانت اختصاص ارز با نرخی پایین‌تر از بازار آزاد و رقابتی شدن واردات، مردم شاهد کاهش قیمت و افزایش کیفیت محصولات نیز خواهند بود».(پایان نقل‌قول از جهان صنعت)
نگاهی به داده‌های مبنایی
با نگاهی به آمار و ارقام منتشر شده توسط مرکز آمار رژیم و مقایسه قیمتهایی که همین مرکز اعلام کرده روشن می‌شود که:
اولا قیمت مواد خوراکی تولید داخلی(نه وارداتی) به سرعت رو به افزایش است.
ثانیا دولت برای همین اقلام تولید داخله اقدام به توزیع ارز دولتی کرده است!(این را علی ربیعی سخنگوی دولت اعلام کرده و در همین روزنامه و همین مقاله ذکر شده است که گفته: «سیاست دولت تأمین کالاهای اساسی با ارز ۴۲۰۰تومانی در سال ۹۸ ادامه دارد»).
ثالثا وزیر جهاد کشاورزی هم در پایان جلسه هیات دولت درباره گرانی برخی اقلام از جمله سیب‌زمینی گفته است: «خدا را شکر، تولید خوب بوده است»! یعنی مشکل کمبود محصول هم نداشته‌ایم که بگوییم این‌همه گرانی حداقل سیب‌زمینی ناشی از کمبود محصول بوده است. طبعاً در مورد سایر اقلام خوراکی هم همین وضعیت حاکم است چرا که روحانی شخصاً درباره خودکفایی گندم و برنج و... بارها نطق‌های مفصل و پر سر و صدایی ایراد کرده که هنوز طنین نعره‌هایش در گوش شنوندگان باقی‌است!
مشکل کجاست؟
پس مشکل کجاست که همین اقلام تولید داخله که وفور نعمت هم هست مستمراًً گران می‌شوند؟ آنهم در مملکتی که به‌نوشته همین روزنامه دولت «در سال گذشته ۲۴میلیارد دلار ارز ۴۲۰۰تومانی جهت تأمین و تنظیم قیمت کالاهای اساسی در اختیار واردکنندگان گذاشته بوده»!
در مملکتی که محصول به وفور یافت می‌شود،
حتی ارز دولتی هم برای واردات همان محصولات در اختیار حضرات گذاشته می‌شود،
و به‌نوشته همین روزنامه حکومتی «به گزارش بانک مرکزی، میزان قیمت این اجناس(خوراکی‌های پایه) حتی با احتساب واردات آنها با نرخ آزاد هم نباید تا این حد گران باشد»!
پس علت این‌همه گرانی چیست؟
راستی علت این‌همه گرانی چیست که به‌شهادت همین روزنامه و کارشنا‌س‌های همین حکومت «قیمت تمام‌شده کالاها را هر طور که حساب کنید باز بیشتر از دلار ۱۳هزار تومانی آب می‌خورد. این در حالی است که دولت در سال گذشته ۲۴میلیارد دلار ارز ۴۲۰۰تومانی جهت تأمین و تنظیم قیمت کالاهای اساسی در اختیار واردکنندگان گذاشته بود»!
کشف شاه‌کلید معما!
پاسخ را همین روزنامه و در جریان یک زدوخورد باندی با رقبای مربوطه‌اش به‌روشنی داده است:
«بعضی از انبارهای دولتی، زمانی دست به احتکار برخی کالاها از جمله شکر زدند تا بعد‌ها به‌دلیل کمبود، قیمت آن را ۳برابر کنند»!
پیآمد این‌همه گرانی مصنوعی و حکومتی
روزنامه حکومتی جهان صنعت در یک مقاله دیگر در همان شماره ۱۳تیر ۹۸ خود نوشته است:
« میزان فروش خواروبار‌فروشان خیابان مولوی حدود ۸۰درصد کاهش داشته و سلیقه مردم به‌دلیل افزایش قیمتها به سمت کالاهای درجه ۲ و ۳ سوق پیدا کرده است. همچنین میزان مصرف گوشت در دهک‌های پایین حدود ۷۰درصد و در دهک‌های میانی ۶۰درصد کاهش پیدا کرده است... متوسط میزان مصرف مرغ در دهک‌های اولیه و میانی ۵۰درصد افت کرده است».
یعنی مردم حتی اقشار متوسط به‌آرامی به‌سمت روزه‌داری دائمی و اجباری در حرکت هستند!
زیرا دولت و انبارهایش با احتکار برخی کالاها، تلاش می‌کنند جیب مردم را با قیمت‌های سنگین‌تر خالی کنند!
پاسخ معما
این نکته، پاسخ تمام گرانی‌ها و علت خالی شدن مسمتر سفره مردم است.
خامنه‌ای اکنون در حال سرقت از سفره کوچک مردم بی‌بضاعت و کم‌بضاعتی است که خوراکشان در بهترین حالت نان و سیب‌زمینی آب‌پز است!
خامنه‌ای یارانه‌ای را که بین مردم توزیع می‌کند با این روزش پیشاپیش تأمین کرده و پس می‌گیرد!
این است راز و رمز این‌همه گرانی افسارگسیخته در این حکومت ضدمردمی. رمز و رازی که البته در زمان سقوط این نظام و پس از آن، عمق خباثت و دنائتش رو خواهد شد.
